«««««🍷می‌بهـا»»»»»

غزل نمره ۳۷۳

فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن

خيز تا خرقه‌ی صوفی به خرابات بريم

شطح و طامات به بازار خرافات بريم

سوی رندان قلندر به رهاورد سفر

دلق بسطامی و سجاده‌ی طامات بريم

تا همه خلوتيان جام صبوحی گيرند

چنگ صبحی به در پير مناجات بريم

با تو آن عهد که در وادی ايمن بستيم

همچو موسی ارنی‌گوی به ميقات بريم

کوس ناموس تو بر کنگره‌ی عرش زنيم

علم عشق تو بر بام سماوات بريم

خاک کوی تو به صحرای قيامت فردا

همه بر فرق سر از بهر مباهات بريم

ور نهد در ره ما خار ملامت زاهد

از گلستانش به زندان مکافات بريم

شرممان باد ز پشمينه‌ی آلوده خويش

گر بدين فضل و هنر نام کرامات بريم

قدر وقت ار نشناسد دل و کاری نکند

بس خجالت که از اين حاصل اوقات بريم

فتنه می‌بارد از اين سقف مقرنس برخيز

تا به ميخانه پناه از همه آفات بريم

در بيابان فنا گم شدن آخر تا کی؟

ره بپرسيم مگر پی به مهمات بريم

حافظ آب رخ خود بر در هر سفله مريز

حاجت آن به که بر قاضی حاجات بريم

Support this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations