By Landmacht FM
The podcast currently has 84 episodes available.
Terug op het pluche in gesprek met de Commandant der Strijdkrachten Generaal Onno Eichelsheim en de Secretaris-Generaal Maarten Schurink. Afgelopen juni hebben zij hun boodschap de organisatie ingestuurd. Soepel gereed voor hoofdtaak 1. Zijn we als Defensie, maar ook als Nederland, klaar voor het conflict. We bevinden ons in fase oranje. Wat hebben we nodig? Waar moeten we elkaar vinden?
Hoe maken we elkaar duidelijk wat er mogelijk op ons afkomt? Het is goed om na te denken over wat jouw rol is, burger of militair, wanneer we ingezet worden voor hoofdtaak 1. Maar hoe stellen we ons gereed, met andere woorden hoe bereiden we ons voor? Defensie is druk aan het typen aan de wet op gereedstellen. Maar is dit de heilige graal waar we naar zoeken? Verder gaan de heren nog in op de Defensienota 2024 die onlangs is gepresenteerd. De plannen, de doelstellingen die nodig zijn om Defensie verder door te ontwikkelen voor de grote uitdaging waar ze voor staat.
De laatste aflevering voor de zomerstop! Deborah en Anne-Marij gaan in deze aflevering in gesprek met Saskia Risseeuw (Directeur Dienstencentrum Re-integratie, DCR) en Ferdi van den Toorn (Hoofd Re-integratiecentrum bij DCR).
Wat gebeurt er met collega’s die door een ziekte of gebrek langere tijd niet kunnen werken? Uit het oog, uit het hart? In deze aflevering hoor je alles over de rol en taken van het DCR, maar wordt ook de rol van de leidinggevende besproken. Op welke manier zet de organisatie zich in voor de ‘mutant’ en wordt er gewerkt aan inzetbaarheid?
Alles wordt behandeld, van het vinden van een geschikte werkplek (binnen of buiten Defensie) tot het gebruikmaken van paardencoaching. Veel luisterplezier en een fijne zomer! Op 30 augustus zijn Deborah en Anne-Marij er weer met een nieuwe aflevering.
---
Transcriptie:
00:00:00 - 00:00:01
Anne-Marij: Heb jij je klapmok al in de aanslag?
00:00:01 - 00:00:02
Deborah: Altijd.
00:00:02 - 00:00:02
Anne-Marij: Hier heb je de thee.
00:00:02 - 00:00:04
Deborah: Vooroordeel willen we gaan bespreken.
00:00:04 - 00:00:05
Anne-Marij: We hebben er zoveel.
00:00:05 - 00:00:06
Deborah: Hebben we er ook al een afkorting bij bedacht?
00:00:06 - 00:00:07
Anne-Marij: Hebben we al een gast?
00:00:07 - 00:00:12
Deborah: Koning, keizer, admiraal, uit de klapmok drinken we allemaal. Ik ben Deborah.
00:00:12 - 00:00:12
Anne-Marij: Ik ben Anne-Marij.
00:00:13 - 00:00:13
Deborah: Luister je mee?
00:00:13 - 00:00:16
Anne-Marij: Naar Klopmok met Thee? Hé, Deborah.
00:00:16 - 00:00:17
Deborah: Hé, Anne-Marij. Hoe is het?
00:00:18 - 00:00:20
Anne-Marij: Goed, we hebben bijna zomervakantie.
00:00:20 - 00:00:24
Deborah: Inderdaad. Nog even en dan kunnen we ervan genieten.
00:00:24 - 00:00:29
Anne-Marij: Toch nog een aflevering. We hadden bij de vorige aflevering al gezegd dat het misschien de laatste was.
00:00:29 - 00:00:30
Deborah: We kunnen het toch niet laten.
00:00:32 - 00:00:35
Anne-Marij: Nog één en dan hebben we een tijdje vakantie tot eind augustus.
00:00:35 - 00:00:44
Deborah: Inderdaad. Eind augustus zijn we weer terug en kun je luisteren naar de aflevering die dan klaarstaat.
00:00:44 - 00:00:49
Anne-Marij: We gaan door met tellen. We doen het niet met seizoenen en weer bij één beginnen, want we gaan op naar de 100.
00:00:50 - 00:00:51
Deborah: Op naar de 100, absoluut.
00:00:51 - 00:00:53
Anne-Marij: We zijn nog een plan aan het maken voor nummer 100.
00:00:53 - 00:00:57
Deborah: Precies, maar nu lijkt het net alsof we al aan het afsluiten zijn. We moeten nog beginnen.
00:00:57 - 00:01:02
Anne-Marij: Ik zeg het voor de mensen die ergens op driekwart afhaken. Dan hebben ze het alvast gehoord.
00:01:03 - 00:01:11
Deborah: Alle ideeën die je hebt om die 100 te kunnen bereiken, kun je sturen naar [email protected] of natuurlijk via een bericht op Instagram. Dan ontvangen we al jullie berichtjes en komt het helemaal goed.
00:01:13 - 00:01:33
Anne-Marij: Dat is altijd goed. We hebben vandaag een hele interessante aflevering. Die werd ons aangedragen. Er was een hele goede tip over het Dienstencentrum Re-integratie. Ik kom hier normaal niet zo snel dagelijks mee in aanraking. Dat maakt het extra leuk.
00:01:33 - 00:01:50
Deborah: Zeker, en ik moet ook zeggen dat er altijd een beetje een vrees overheen zit. Zolang je maar uit de buurt van het Dienstencentrum kan blijven, dan zit het wel goed. Dat is altijd een beetje wat je merkt, of heb jij andere ervaringen?
00:01:50 - 00:02:24
Anne-Marij: Nee, ik snap wat je bedoelt. Sowieso zit je dan in een situatie waar het niet helemaal lekker gaat. Je bent ziek of er is iets waardoor je bijvoorbeeld niet meer als militair geschikt bent, of iets dergelijks. Je moet re-integreren. Je zit al een tijd thuis. Dat is een situatie wat je vooraf waarschijnlijk niet van plan was: "Laat ik even lekker een tijdje ziek zijn en re-integreren." Dat is ook direct het vooroordeel dat een beetje over de schutting gegooid wordt.
00:02:25 - 00:02:27
Deborah: DCR is in beeld, dus dan gaat de militair over de schutting.
00:02:27 - 00:02:32
Anne-Marij: Ga daar maar even uitzingen.
00:02:32 - 00:02:32
Deborah: Doei.
00:02:32 - 00:02:34
Anne-Marij: Dat is het vooroordeel.
00:02:34 - 00:02:38
Deborah: Precies, we gaan kijken of dat zo is.
00:02:39 - 00:02:47
Anne-Marij: We hebben af en toe wat kraakjes, heb ik gemerkt. Jij zit op een kraakstoel. Als jullie af en toe rare geluiden horen, dan is het de stoel van Deborah. Af en toe komt er ook een trein voorbij.
00:02:47 - 00:02:47
Deborah: Het is nog maar de vraag of mensen dat horen.
00:02:49 - 00:02:59
Anne-Marij: Misschien horen ze het niet, maar er zijn af en toe wat geluidjes. Dan heb ik het direct uitgelegd. Ik denk wel eens achteraf wanneer we klaar zijn met de aflevering: ik had eigenlijk dit nog moeten zeggen, want dan weet je waardoor het komt.
00:02:59 - 00:03:01
Deborah: Is dat nodig?
00:03:01 - 00:03:02
Anne-Marij: Ja, dat vind ik.
00:03:04 - 00:03:06
Deborah: Ik denk dat het gros van de mensen het niet eens hoort.
00:03:06 - 00:03:06
Anne-Marij: Dat zou kunnen.
00:03:06 - 00:03:09
Deborah: Dat geeft niet. Het is in ieder geval uit je systeem.
00:03:09 - 00:03:11
Anne-Marij: Het is bij mij uit het systeem.
00:03:11 - 00:03:12
Deborah: Lekker.
00:03:12 - 00:03:16
Anne-Marij: Dat is heerlijk. Ik denk dat we kunnen gaan luisteren.
00:03:16 - 00:03:16
Deborah: Dat denk ik ook.
00:03:16 - 00:03:17
Anne-Marij: Daar komen ze.
00:03:19 - 00:03:32
Deborah: Anne-Marij, we hebben vandaag weer twee gasten in ons midden. Vandaag mag ik welkom heten de directeur Dienstencentrum Re-integratie, Saskia Risseeuw, en het hoofd Re-integratiecentrum, Ferdi van den Toorn. Welkom.
00:03:32 - 00:03:33
Saskia Risseeuw: Dank je wel.
00:03:33 - 00:03:34
Ferdi van den Toorn: Dank je wel.
00:03:34 - 00:03:45
Deborah: Nu hebben we natuurlijk de directeur van het Dienstencentrum Re-integratie en het hoofd van het Re-integratiecentrum hier bij ons aan tafel. Wat doen jullie en hoe verschillen jullie van elkaar?
00:03:47 - 00:04:45
Saskia Risseeuw: Wij zijn samen verantwoordelijk voor de Re-integratie van onze collega's, burger en militair, die uit zijn gevallen als gevolg van ziekte of gebrek. Wij proberen met onze begeleiding iemand weer in het arbeidsproces te krijgen. Mocht dat niet lukken, gaan ze naar de uitkeringssituatie die past bij de situatie van die persoon. Het Re-integratiecentrum is een onderdeel van ons Dienstencentrum. Zij voeren onze primaire taak uit voor de Wet verbetering poortwachter. Het DCR, zoals wij dat altijd afkorten, bestaat uit meerdere afdelingen. We hebben een expertisecentrum. We krijgen een afdeling Eigenrisicodragerschap voor als mensen nog in een uitkering zitten. Ik loop vast.
00:04:46 - 00:04:47
Deborah: Wanneer ze uitgevallen zijn?
00:04:48 - 00:04:53
Saskia Risseeuw: Nee, ik wilde zeggen naast de Wet verbetering poortwachter, maar ik denk dat dat misschien een beetje te technisch is.
00:04:53 - 00:04:55
Deborah: Daar gaan we zo wel op in.
00:04:55 - 00:05:10
Saskia Risseeuw: Oké, even terug. We hebben een afdeling Eigenrisicodragerschap. We hebben nog een ondersteuningsgroep die helpt bij de administratieve afhandeling van taken. We hebben een bedrijfsbureau. Het Re-integratiecentrum is dus één van onze afdelingen.
00:05:11 - 00:05:14
Deborah: Wat goed. Waar houdt het Re-integratiecentrum zich mee bezig, Ferdi?
00:05:15 - 00:06:02
Ferdi van den Toorn: Het Re-integratiecentrum houdt zich bezig met, zoals wij dat noemen, het primaire proces van het Dienstencentrum. Als je het hebt over het begeleiden van collega's die langdurig verzuimen vanwege ziekte of gebrek, dan vindt die begeleiding plaats bij het Re-integratiecentrum. Daar werken de casemanagers. De casemanagers zijn de mensen die één op één de collega's begeleiden vanuit de werkgeversrol die we krijgen op het moment dat iemand bij ons geplaatst wordt. Dat doen de casemanagers in regio's over heel het land. Dat zijn de regio's Noord, Midden en Zuid, en de casemanagers zitten ook op locaties. Vanuit het hele land proberen we zo goed mogelijk begeleiding te geven, vooral in de buurt waar de uitgevallen collega woont.
00:06:04 - 00:06:15
Anne-Marij: Ik heb van alles opgeschreven waar ik het met jullie over wil hebben. Ik denk eerst ziekte of gebrek. Ik kan bij Deborah een gebrek noemen, maar Deborah is niet bij DCR geplaatst.
00:06:15 - 00:06:23
Deborah: Zo fijn.
00:06:23 - 00:06:24
Ferdi van den Toorn: Dat klopt.
00:06:24 - 00:06:25
Anne-Marij: Daar heb ik net even over nagedacht. Hoe moet ik 'ziekte of gebrek' zien?
00:06:26 - 00:06:45
Ferdi v...
Bijna twee jaar geleden hebben Anne-Marij en Deborah in de podcast kennisgemaakt met Lkol Harold Keldermans, de ‘Ronald McDonald’ van de Landmacht. Hij bracht en brengt ons werkgeluk.
Maar wat hebben we inmiddels bereikt? Wat is er terecht gekomen van al die plannen? Hebben we het werkgeluk gevonden? Welke kant willen we eigenlijk op?
Is Harold inmiddels DE Chief Happiness Officer?
Een heleboel vragen, maar hoe vinden balans tussen werkgeluk en alle werkzaamheden. Commitment is er wel, maar hoe krijgt werkgeluk de aandacht, wanneer de focus op hoofdtaak 1 ligt.
Het gaat om de kleine initiatieven die een groot verschil kunnen maken, zoals aandacht voor elkaar.
Werkgeluk lijkt op softe coaching shizzle, maar dat is het zeker niet. Met werkgeluk maak je echt het verschil voor de mens in de organisatie.
Transcriptie
00:00:00 - 00:00:00
Anne-Marij: Heb jij je klampok al in de aanslag?
00:00:02 - 00:00:02
Deborah: Altijd!
00:00:02 - 00:00:02
Anne-Marij: Juppie de thee.
00:00:02 - 00:00:04
Deborah: Voordeel willen we gaan bespreken.
00:00:04 - 00:00:05
Anne-Marij: Hebben we zoveel?
00:00:05 - 00:00:06
Deborah: Hebben we er ook al een afkorting bij bedacht?
00:00:07 - 00:00:07
Anne-Marij: Hebben we al een gast?
00:00:07 - 00:00:12
Deborah: Koning, keizer, admiraal. Uit de klapmok drinken we allemaal. Ik ben Deborah.
00:00:12 - 00:00:13
Anne-Marij: En ik ben Anne-Marij.
00:00:13 - 00:00:14
Deborah: Luister je mee?
00:00:14 - 00:00:15
Anne-Marij: Naar Klapmok met Thee.
00:00:15 - 00:00:15
Deborah: Hé Debora.
00:00:15 - 00:00:17
Deborah: Hè Anne-Marij.
00:00:17 - 00:00:17
Anne-Marij: Nou, leuk.
00:00:17 - 00:00:23
Deborah: Ja, heel leuk. Ik val maar met de deur in huis, Anne-Marij. Hoe is met jouw hormonen?
00:00:23 - 00:00:24
Anne-Marij: Mijn hormonen?
00:00:24 - 00:00:25
Deborah: Hoe is het met je hormonen?
00:00:25 - 00:00:27
Anne-Marij: Meestal begin ik met een rare vraag.
00:00:27 - 00:00:28
Deborah: Nu ben ik je voor, want deze had ik voorbereid.
00:00:28 - 00:00:33
Anne-Marij: Hormonen. Je bent er weer. De microfoon had even een kleine storing.
00:00:33 - 00:00:40
Deborah: Hoor je dat? Ik was te enthousiast. Ik was helemaal aan het zwiepen tegen de telefoon.
00:00:40 - 00:00:44
Anne-Marij: Ja, dat was het en dan gaat het mis. Ik heb geen idee hoe het met mijn hormonen is. Gewoon normaal, denk ik.
00:00:44 - 00:00:44
Deborah: Ja?
00:00:44 - 00:00:45
Anne-Marij: Ik ben me er niet van bewust vandaag.
00:00:48 - 00:00:52
Deborah: Heb je geen prikkelende knuffelhormonen? Of anderzijds?
00:00:52 - 00:00:53
Anne-Marij: Prikkelende knuffelhormonen.
00:00:53 - 00:00:54
Deborah: Nee, zegt je dit niets?
00:00:54 - 00:00:55
Anne-Marij: Op dit moment even niet. Jij wel?
00:00:55 - 00:01:08
Deborah: Het begint bij mij alweer te komen, want dadelijk hebben we een gast en die gaat helemaal los en prikkelt alles op je knuffelhormonen. Ik denk zelfs dat we een knuffel van hem krijgen.
00:01:08 - 00:01:09
Anne-Marij: Echt waar?
00:01:09 - 00:01:09
Deborah: Ja, dat denk ik.
00:01:09 - 00:01:11
Anne-Marij: Dan ga ik me daar alvast even mentaal op voorbereiden.
00:01:11 - 00:01:12
Deborah: Ja, doet dat maar.
00:01:14 - 00:01:17
Anne-Marij: We zitten met Harold Keldermans.
00:01:17 - 00:01:20
Deborah: Juist. Over werkgeluk.
00:01:21 - 00:01:22
Anne-Marij: Werkgeluk goeroe.
00:01:22 - 00:01:24
Deborah: Goeroe. Onze Chief Happiness Officer.
00:01:24 - 00:01:27
Anne-Marij: De Ronald McDonald van de Landmacht hebben we hem ook wel genoemd.
00:01:27 - 00:01:28
Deborah: Ja, absoluut.
00:01:28 - 00:01:32
Anne-Marij: We hebben bijna twee jaar geleden al een keer eerder een aflevering met hem opgenomen.
00:01:32 - 00:01:48
Deborah: Ja, dat was aflevering 34. Voor degene die denkt: wat een leuke aflevering. Ik zou zeggen: begin met aflevering 34, mocht je dat nog niet gedaan hebben. Dat gaat over werkgeluk. We introduceren werkgeluk: wat is het nu? Dat doen wij niet, want daar hebben we een levensgrote ambassadeur voor.
00:01:49 - 00:01:50
Anne-Marij: Dat was een hele blije aflevering.
00:01:50 - 00:02:05
Deborah: Ja, dat was het zeker. Absoluut. Wie weet wat het vandaag gaat worden. Dat was hartstikke goed. We willen wel eens weten hoe het er nu voorstaat. Hoe gaat het met ons werkgeluk? Of niet?
00:02:05 - 00:02:06
Anne-Marij: Ja, gaan we naar luisteren.
00:02:06 - 00:02:07
Deborah: Daar komt hij.
00:02:07 - 00:02:16
Anne-Marij: Daar zitten we opnieuw met de overste Harold Keldermans, of mens Keldermans zoals ik volgens jouw uniform, denk ik, moet zeggen.
00:02:16 - 00:02:21
Harold Keldermans: Ja, zeker. Ik draag een pin van van mens.
00:02:21 - 00:02:21
Anne-Marij: Je bent een mens?
00:02:21 - 00:02:24
Harold Keldermans: Nou...
00:02:24 - 00:02:26
Anne-Marij: Je twijfelt?
00:02:26 - 00:02:58
Harold Keldermans: De laatste keer dat ik gecheckt heb wel. Dat is zeker. Het is aardig om te melden dat dat een pin is die gaat over een beweging binnen Nederland - Menselijke Revolutie - waarbij bij bedrijven en organisaties veel aandacht wordt gevraagd voor de mensen in de organisatie. Het werkgeluk is iets wat helemaal in mijn straatje past. Ik ben pas geleden bij een heel mooi symposium daarover geweest. Daar was onder andere Rutger Bregman, die kennen jullie ongetwijfeld ook.
00:02:58 - 00:03:00
Anne-Marij: Niet persoonlijk, maar ik weet over wie je het hebt.
00:03:00 - 00:03:53
Harold Keldermans: Dat snap ik. Die heeft een heel mooi boek geschreven en is met een hele mooie beweging gestart: The School for Moral Ambition. Dat gaat over morele ambitie. Hoe kunnen we met z'n allen een bijdrage leveren aan een betere wereld? Hoe kunnen we samen problemen aanpakken? Fantastisch! Er zaten 750 managers vanuit allerlei bedrijven in die zaal in het AFAS theater. Er waren goede sprekers, het was een goed programma en een fantastische beweging. Ik vind dat wij als defensie zouden moeten zeggen: wij willen sponsor of ambassadeur worden van een dergelijke beweging. Ik denk dat we dat nodig hebben binnen onze organisatie en ik denk dat je dan ergens voor gaat staan. Kijk er maar eens naar op de website. Als je menselijke revolutie intypt, krijg je ongetwijfeld direct de website. Super interessant! Daar kun je ook als individu lid van worden. Vandaar dat ik de pin draag, want dan vragen mensen ernaar en kan ik er iets over vertellen.
00:03:54 - 00:04:07
Anne-Marij: Ik heb al van alles gehoord waarvan ik denk: daar moeten we het zo nog even over hebben. We zitten vandaag met jou omdat we het opnieuw gaan hebben over werkgeluk. Werkgeluk deel twee, nadat we in augustus in 2022 al eens bij elkaar hebben gezeten.
00:04:07 - 00:04:07
Deborah: Twee jaar geleden al bijna.
00:04:07 - 00:04:28
Anne-Marij: We zijn benieuwd: zijn er ontwikkelingen in? Wat heb je bereikt? Wat zijn nog je grote uitdagingen? Ik hoor nu al hele mooie en grote dingen. Wat je net noemt is heel groot en niet alleen gericht op werknemers. Dit is meer: waar willen we naartoe met de wereld?
00:04:29 - 00:05:13
Harold Keldermans: Ja, misschien een hole of society idee waar we denk ik het verschil in gaan maken en wat heel erg nodig is. Niet alleen in Nederland, maar ik denk misschien in de hele wereld. Dat klinkt gelijk heel ambitieus - dat snap ik, je moet ergens beginnen - maar ik geloof daarin. Ik geloof in de kracht van de mens, maar ook het samen. We hebben de afgelopen jaren heel veel gezien als het gaat over polarisatie in Nederland en aandacht voor elkaar. Dat is allemaal een beetje minder geworden, denk ik. Zo'n beweging als de Menselijke Revolutie is - denk ik - heel mooi om het tegengeluid te laten horen en een tegenbeweging te creëren met veel mensen op allerlei niveaus.
00:05:15 - 00:05:16
Anne-Marij: Ik vind het super interessant.
00:05:18 - 00:05:32
Deborah: De grote hamvraag, Anne-Marij. We hebben het er twee jaar geleden over gehad: Chief Happiness Officer was een wens. Zitten we hier nu formeel naar de chief happiness officer te kijken?
00:05:32 - 00:05:35
Harold Keldermans: If only.
00:05:35 - 00:05:36
Anne-Marij: Is het nog niet gelukt?
00:05:36 - 00:05:36
Deborah: We zijn er nog niet?
00:05:37 - 00:05:46
Harold Keldermans: Nee, we zijn er nog niet als organisatie, maar daar kan ik zo iets meer over vertellen. Daar heb ik uiteraard stappen in ondernomen.
00:05:46 - 00:05:49
Anne-Marij: Ik dacht: we hebben nu een nieuwe CLAS, dus je hebt het er nu al doorheen gejast.
00:05:49 - 00:06:39
Harold Keldermans: Laat ik gelijk met de spreekwoordelijke deur in huis vallen: ik heb ook met P-CLA...
In dit jubileum jaar vieren we op 5 september 60 jaar humanisten bij Defensie. Van pacifist tot professionele geestelijk verzorgers.
Speciaal voor het 60 jarig bestaan hebben Martijn en Tobias een podcast serie opgenomen. Een aflevering voor elk decennium. Heel mooi om zo door de 60 jaar heen te gaan. Wat is daar de rode draad. Vanaf 21 juni is de eerste aflevering te beluisteren.
Voor nu gaan de beide heren in gesprek met Anne-Marij en Deborah waarin ze het hebben over het zijn van humanist, de rol van de geestelijk verzorger binnen Defensie. Samen in gesprek, maar zelf blijven nadenken, bewust zijn van wat je doet. Dat staat centraal bij de humanistische GV. Maar ongeacht de levensbeschouwelijke achtergrond zijn alle GV’ers er eigenlijk allemaal voor je.
Transcript:
00:00:00 - 00:00:01
Anne-Marij: Heb jij je klapmok al in de aanslag?
00:00:01 - 00:00:02
Deborah: Altijd.
00:00:02 - 00:00:02
Anne-Marij: Heb je de thee?
00:00:02 - 00:00:04
Deborah: Welk vooroordeel willen we gaan bespreken?
00:00:04 - 00:00:05
Anne-Marij: We hebben er zoveel.
00:00:05 - 00:00:06
Deborah: Hebben we er al een afkorting bij bedacht?
00:00:06 - 00:00:07
Anne-Marij: Hebben we al een gast?
00:00:07 - 00:00:12
Deborah: Koning, keizer, admiraal, uit de klapmok drinken we allemaal. Ik ben Deborah.
00:00:12 - 00:00:13
Anne-Marij: En ik ben Anne-Marij.
00:00:13 - 00:00:13
Deborah: Luister je mee...
00:00:13 - 00:00:15
Anne-Marij: Naar klapmok met thee? Hé, Deborah.
00:00:15 - 00:00:16
Deborah: Hé, Anne-Marij.
00:00:16 - 00:00:17
Anne-Marij: We gaan vandaag bezinnen.
00:00:17 - 00:00:22
Deborah: Hier. Huppekee. Even stilstaan bij onszelf. Is het weer een coachaflevering?
00:00:22 - 00:00:22
Anne-Marij: Nee.
00:00:22 - 00:00:23
Deborah: Gaan we yogaën?
00:00:24 - 00:00:25
Anne-Marij: Ook niet. Haken?
00:00:25 - 00:00:27
Deborah: Dat is leuk. Gaan we haken?
00:00:27 - 00:00:32
Anne-Marij: Ik zag toevallig iets op Instagram, maar ik kon het niet delen.
00:00:32 - 00:00:32
Deborah: Via Instagram niet? Dat kan toch.
00:00:32 - 00:00:43
Anne-Marij: Ik wilde het naar je toe sturen via WhatsApp. Ik denk dat het niet lukte omdat het een reclame was. Er was iemand die zei dat haken het nieuwe yoga is.
00:00:43 - 00:00:46
Deborah: Ik verzorg cursussen, alles. Zeg het maar.
00:00:46 - 00:00:47
Anne-Marij: Ik moest direct aan je denken.
00:00:48 - 00:00:50
Deborah: Stuur maar een mailtje naar [email protected].
00:00:53 - 00:00:53
Anne-Marij: Voor de haakcursus?
00:00:53 - 00:00:54
Deborah: Voor de haakclub.
00:00:54 - 00:00:55
Anne-Marij: Als je niet in het ijsbad wil...
00:00:57 - 00:01:00
Deborah: Of yoga niet ziet zitten, maar toch even een momentje voor jezelf wilt...
00:01:00 - 00:01:02
Anne-Marij: Kom langs bij Deborah.
00:01:02 - 00:01:03
Deborah: Hartstikke leuk.
00:01:03 - 00:01:05
Anne-Marij: Dan ga je een beestje of een poppetje haken.
00:01:06 - 00:01:08
Deborah: Of een sjaal.
00:01:08 - 00:01:08
Anne-Marij: Een sjaal?
00:01:08 - 00:01:11
Deborah: Jij gaat gelijk de moeilijkheid in. Een beestje is overigens wel leuker, vind ik.
00:01:11 - 00:01:13
Anne-Marij: Veel leuker. Een mus.
00:01:13 - 00:01:14
Deborah: Een mus, dat kan.
00:01:14 - 00:01:19
Anne-Marij: Ik heb gezien dat jij dat kan. Leuk, maar dat gaan we allemaal niet doen nu.
00:01:19 - 00:01:21
Deborah: Dat is een andere manier van bezinnen.
00:01:21 - 00:01:23
Anne-Marij: We zijn bij de geestelijke verzorging.
00:01:23 - 00:01:24
Deborah: Huppekee.
00:01:24 - 00:01:30
Anne-Marij: Op de Bernhardkazerne in Amersfoort. Ik weet niet of we hier wel zoveel mogen praten.
00:01:31 - 00:01:32
Deborah: Normaal gesproken niet.
00:01:32 - 00:01:34
Anne-Marij: Nee, want dit is de bezinningsruimte.
00:01:34 - 00:01:36
Deborah: Is dat hetzelfde als een stilteruimte?
00:01:36 - 00:01:39
Anne-Marij: Dat is wel mijn associatie erbij: de stilteruimte.
00:01:39 - 00:01:42
Deborah: Er staan hier denk ik zo'n 36 stoelen en een bank.
00:01:42 - 00:01:43
Anne-Marij: Een bank, lekkere kussens.
00:01:43 - 00:01:44
Deborah: Ook dat.
00:01:44 - 00:01:46
Anne-Marij: Kaarsjes.
00:01:46 - 00:01:48
Deborah: Ik zie dat het een geïntegreerde stilteruimte is.
00:01:48 - 00:01:51
Anne-Marij: Ja, er zitten hier meerdere denominaties.
00:01:51 - 00:01:52
Deborah: Wat een mooi woord.
00:01:52 - 00:01:52
Anne-Marij: Prachtig.
00:01:52 - 00:01:58
Deborah: Meerdere geloven, voor degenen die denken: waar hebben ze het over? Dat klopt.
00:01:58 - 00:01:59
Anne-Marij: Een plant.
00:01:59 - 00:02:04
Deborah: We zitten onze ogen uit te kijken hier. Daar heeft de luisteraar helemaal niets aan.
00:02:04 - 00:02:13
Anne-Marij: Helemaal niets. Wij kijken namens jullie. We gaan ons verdiepen in een bepaald aspect van de GV.
00:02:13 - 00:02:26
Deborah: Ben jij in het verleden in wel eens aanraking gekomen met de GV? Zo klinkt het alsof je met de politie in aanraking bent geweest, maar heb je de GV wel eens gebruikt? Ben je wel eens bij de GV geweest? Of heb je een beroep gedaan op de GV?
00:02:27 - 00:02:36
Anne-Marij: Niet rechtstreeks, nee. Ik heb wel een paar anekdotes, die zo meteen in het gesprek komen.
00:02:36 - 00:02:36
Deborah: Zeker.
00:02:36 - 00:02:41
Anne-Marij: Niet rechtstreeks, maar wat niet is, kan nog komen.
00:02:41 - 00:02:47
Deborah: Precies. Ik overigens wel. Ik zal de vraag even aan mezelf stellen: en jij, Deborah? Deborah wel.
00:02:47 - 00:02:51
Anne-Marij: Sorry, ik was aan het nadenken. En jij?
00:02:52 - 00:03:05
Deborah: Ik wel. Gelijk maar aan het begin van de podcast, hup, de diepgang in. Ik weet niet meer wanneer het precies was, ik denk in 2003. Lang geleden.
00:03:05 - 00:03:06
Anne-Marij: Lang geleden.
00:03:06 - 00:03:24
Deborah: Toen had ik het even te veel en liep ik tegen een burn-out aan. De eerste opvang was bij de GV. Ik weet niet meer wat voor vorm van GV dat was, maar eigenlijk deed dat er niet toe. Het was iemand die even tijd voor me had.
00:03:24 - 00:03:27
Anne-Marij: Iemand die gelinkt was aan waar jij werkte op dat moment waarschijnlijk.
00:03:27 - 00:03:31
Deborah: Ja, de GV'er die aan de eenheid geplakt zit. Die had even tijd.
00:03:31 - 00:03:32
Anne-Marij: Daar kon je even mee zitten.
00:03:32 - 00:03:39
Deborah: Ja, die ving mij op en zei: neem even een momentje voor jezelf, want je hebt het een beetje te druk zo.
00:03:39 - 00:03:41
Anne-Marij: Wat fijn.
00:03:41 - 00:03:45
Deborah: Dat was heel fijn en heel goed. Dat is even genoeg.
00:03:45 - 00:03:58
Anne-Marij: Ik ken een GV'er die ik vaker gesproken heb. Dat vind ik een heel leuk voorbeeld van hoe de GV'ers helemaal onderdeel worden van de eenheid. Dat is de dominator.
00:03:58 - 00:03:58
Deborah: De dominator?
00:03:58 - 00:04:04
Anne-Marij: Dat is een dominee met een rode baret, een heel aardige vent.
00:04:04 - 00:04:06
Deborah: Dat zijn ze allemaal.
00:04:06 - 00:04:13
Anne-Marij: Dat zijn ze standaard, dat hoort er natuurlijk bij. Hij is iemand met wie je heel makkelijk het gesprek aangaat.
00:04:13 - 00:04:15
Deborah: De dominator.
00:04:15 - 00:04:15
Anne-Marij: Mooi hè?
00:04:15 - 00:04:17
Deborah: Briljant.
00:04:17 - 00:04:17
Anne-Marij: Echt geniaal.
00:04:17 - 00:04:24
Deborah: Heel leuk. In dit geval gaan we niet naar dominators of aalmoezeniers, maar zijn we op bezoek bij de humanist.
00:04:24 - 00:04:27
Anne-Marij: Ja, bij het humanisme.
00:04:27 - 00:04:28
Deborah: Hier.
00:04:28 - 00:04:29
Anne-Marij: De humanistische GV, hum GV.
00:04:29 - 00:04:43
Deborah: Heel apart. Hum GV, heel leuk. Ik ben heel benieuwd. Ik vind het altijd een beetje een vreemde eend in het rijtje, want het is niet echt een geloof. Het is meer een levensbeschouwing.
00:04:43 - 00:04:44
Anne-Marij: Een geloof in jezelf.
00:04:44 - 00:04:47
Deborah: Juist. Laten we gaan luisteren naar wat ze erover te vertellen heb.
00:04:49 - 00:04:54
Deborah: Anne-Marij, we zijn vandaag in een zen-ruimte, wil ik bijna zeggen.
00:04:54 - 00:04:55
Anne-Marij: In de stilteruimte
00:04...
Sta je er wel eens bij stil, beleid?
Saai, doolhof, liever niet… Zie je het bos nog tussen alle bomen door?
Anne-Marij en Deborah gaan in gesprek met Elianne Koch en Lkol Dennis de Weert over beleid, uitvoerbaar beleid. Zij hebben een missie. Beleid uit de ivoren beleidstoren halen en beleid samen oppakken.
Alle vragen over beleid komen naar voren. Wat is beleid? Waarom maken we beleid? Belangrijk is dat we samen beleid maken. Hoe komt beleid tot stand? Wat hebben we daarvoor nodig?
Na het luisteren van deze podcast ben je weer een heel stuk wijzer! Maar heb je nog niet genoeg, kijk eens op de Open Defense Academy en volg de module: Beleid.
Transcriptie
00:00:00 - 00:00:00
Anne-Marij: Heb jij je klapmok al in de aanslag?
00:00:00 - 00:00:00
Deborah: Altijd.
00:00:00 - 00:00:00
Anne-Marij: Heb je de thee?
00:00:00 - 00:00:00
Deborah: Welk vooroordeel willen we gaan bespreken?
00:00:00 - 00:00:00
Anne-Marij: Die hebben wij zoveel.
00:00:00 - 00:00:00
Deborah: Hebben we er ook al een afkorting bij bedacht?
00:00:00 - 00:00:00
Anne-Marij: Hebben wij al een gast?
00:00:00 - 00:00:00
Deborah: Koning, Keizer, Admiraal. Uit de klapmok drinken we allemaal. Ik ben Deborah.
00:00:00 - 00:00:00
Anne-Marij: En ik ben Anne-Marij.
00:00:00 - 00:00:00
Deborah: Luister je mee?
00:00:00 - 00:00:00
Anne-Marij: Naar Klapmok met Thee. Hé, Deborah.
00:00:00 - 00:00:00
Deborah: Hé, Anne-Marij. Daar zijn we weer.
00:00:00 - 00:00:00
Anne-Marij: Wat is jouw lievelingsletter?
00:00:00 - 00:00:26
Deborah: Jeetje. Niet de B, want daar ging het om.
00:00:26 - 00:00:28
Anne-Marij: Bij mij wel de B, van beleid.
00:00:28 - 00:00:36
Deborah: Precies. Laat dat even goed uitkomen, want vandaag gaan we het hebben over beleid. Wat vind jij van beleid, Anne-Marij?
00:00:36 - 00:00:36
Anne-Marij: Ik vind het heftig.
00:00:36 - 00:00:45
Deborah: Hoezo heftig? Ik kan me voorstellen: beleid is saai, beleid is veel.
00:00:45 - 00:00:48
Anne-Marij: Dat allemaal. Een doolhof. Hoepels.
00:00:53 - 00:00:55
Deborah: Van die moetjes.
00:00:55 - 00:00:58
Anne-Marij: Door de bomen het bos niet meer zien. Dat soort gevoelens komen bij mij op.
00:00:58 - 00:00:59
Deborah: En wat als ik het niet doe?
00:00:59 - 00:01:04
Anne-Marij: Wie ben ik nu om hier beleid over te maken?
00:01:04 - 00:01:13
Deborah: Dat is zeker zo vanaf de andere kant. En wat zet je dan neer? Als jurist is dat toch heerlijk, zou ik denken.
00:01:14 - 00:01:15
Anne-Marij: Oké.
00:01:15 - 00:01:15
Deborah: Nee?
00:01:15 - 00:01:15
Anne-Marij: Nee.
00:01:17 - 00:01:17
Deborah: Dat is een vooroordeel?
00:01:17 - 00:01:32
Anne-Marij: Ja, precies. Jij met je vooroordelen altijd. Na een jaar als beleidsadviseur was dat vooral in het begin heel erg mijn gevoel.
00:01:32 - 00:01:34
Deborah: Dat je niet wist wat je ermee moest?
00:01:34 - 00:01:36
Anne-Marij: Ik vond het heel onduidelijk.
00:01:36 - 00:01:39
Deborah: Wat is dan onduidelijk? Het beleid of het maken van beleid en hoe je dat moet doen?
00:01:40 - 00:02:07
Anne-Marij: Überhaupt, wat is nou eigenlijk beleid? Waar zijn we eigenlijk van? En hoe bepalen we dat dan? Vervolgens het proces. Ga maar even een beleidskaart maken. Er is een formatje. Daar staan dingen in. Oké, maar wat moet ik hier dan mee? Dan moet je een hele waslijst aan stakeholders bij elkaar sprokkelen. Hoe dan, wie dan?
00:02:07 - 00:02:09
Deborah: Terwijl je het eigenlijk liever lekker even voor jezelf wilt doen.
00:02:09 - 00:02:12
Anne-Marij: Hoe ga ik die ooit bij elkaar krijgen? Ik kan het ook gewoon zelf even doen.
00:02:12 - 00:02:13
Deborah: Dan gaat het veel sneller.
00:02:14 - 00:02:15
Anne-Marij: Veel makkelijker.
00:02:15 - 00:02:16
Deborah: Heerlijke valkuilen allemaal.
00:02:17 - 00:02:40
Anne-Marij: Alles wat we net benoemden, dat is het. Daarom vond ik het heel leuk dat wij op een gegeven moment een mailtje kregen van een collega die vroeg: kunnen jullie niet met mij een podcast over beleid maken? Zij weet daar veel van en zij wilde daar graag met ons over praten. Hier heb ik nu echt behoefte aan. Heerlijk. Laten we dat inderdaad een keer doen.
00:02:40 - 00:02:41
Deborah: Laten we er eens even bij stilstaan, bij beleid.
00:02:41 - 00:02:43
Anne-Marij: Dan ga ik haar al die vragen stellen.
00:02:45 - 00:02:48
Deborah: Nu is de tijd. Dat heel goed.
00:02:48 - 00:02:54
Anne-Marij: Toen kwam ze ook nog met het voorstel om vanuit de uitvoering iemand mee te nemen. Helemaal perfect. Dan hebben we het cirkeltje rond.
00:02:55 - 00:03:17
Deborah: Ik vind altijd wel heel leuk dat je dat zegt. Iemand van de uitvoering. We hebben natuurlijk een hele duidelijke scheiding. Je hebt de Bestuursstaf. Daar zit het Directoraat-Generaal Beleid. Daar wordt beleid gemaakt.
00:03:17 - 00:03:19
Anne-Marij: Daar vallen heel veel directies onder.
00:03:19 - 00:03:41
Deborah: Juist. Maar in Den Haag heb je nog een Defensiestaf zitten. Die zijn van de aansturing van de uitvoering. Zij moeten al dat beleid vertalen naar opdrachten voor de uitvoering. Zij moeten dus kijken dat het mogelijk gemaakt wordt. Mensen van de Defensiestaf zijn dus niet van de uitvoering. Zij zijn van aansturing van de uitvoering. Dan hebben we de Defensieonderdelen en die zijn van de uitvoering.
00:03:43 - 00:03:47
Anne-Marij: Die nuance leg je ontzettend mooi. Goed van jou.
00:03:47 - 00:03:50
Deborah: Ik werk ook al even hier bij de Defensiestaf.
00:03:50 - 00:03:54
Anne-Marij: Dat merk ik. Al die ervaring komt dan ineens zo naar boven borrelen.
00:03:55 - 00:04:14
Deborah: Dan doe je nog eens wat met die ervaring die je hebt. Ik heb helemaal geen ervaring met het maken van beleid, want dat doe ik eigenlijk niet. Jij wel. Ik ben heel benieuwd. Ik zou zeggen: ga met ons meeluisteren naar beleid.
00:04:14 - 00:04:22
Anne-Marij: We gaan luisteren naar beleid. Daar komen ze. We zitten hier vandaag met Elianne Koch en overste Dennis de Weert. Welkom.
00:04:22 - 00:04:22
Elianne Koch: Dank je wel.
00:04:22 - 00:04:24
Dennis de Weert: Dank je wel.
00:04:24 - 00:04:28
Anne-Marij: Beleid en uitvoering, denk ik?
00:04:28 - 00:04:28
Dennis de Weert: Klopt.
00:04:28 - 00:04:28
Elianne Koch: Zeker.
00:04:31 - 00:04:52
Anne-Marij: We gaan dat gesprek helemaal samen doen. We zijn beland in de ivoren beleidstoren. Jullie moeten ons precies kunnen vertellen: wat is beleid nou eigenlijk? Wat moeten we daarmee? Wat doen we daar uiteindelijk in de uitvoering en de Defensiestaf mee? Kunnen we dat wel? Ik heb heel veel vragen.
00:04:53 - 00:05:04
Deborah: Ik heb nu al vragen over jouw intro, Anne-Marij, want je hebt het over beleid en uitvoering. Dat hebben we gescheiden binnen Defensie. Misschien moeten we dat ook even uitleggen.
00:05:04 - 00:05:11
Anne-Marij: Laten we beginnen bij Elianne. Jij bent met het idee gekomen voor deze aflevering.
00:05:11 - 00:05:35
Elianne Koch: Klopt. Ik ben op een missie, zeg ik dan. Ik geef ook les aan de MDV. Ik sta daar voor de klas en dan zeg ik: ik heb een missie om het beleid bij Defensie beter te maken. We begonnen al met de ivoren beleidstoren, maar dat is precies wat ik niet zou willen. Ik wil niet dat wij vanuit Den Haag vanuit een toren werken, maar dat we het samen doen. Daarom heb ik ook Dennis erbij gevraagd.
00:05:36 - 00:05:42
Dennis de Weert: Ik heb ook een missie. Mijn missie is dat we uitvoerbaar beleid maken. Dat sluit mooi op elkaar aan.
00:05:43 - 00:05:57
Elianne Koch: Ik werk bij het Directoraat-Generaal Beleid. Als je bij ons op de internetpagina kijkt, staat er: wij maken integraal en uitvoerbaar beleid. Dan moeten we sowieso met de Defensiestaf, met Dennis samenwerken. We doen het voor de uitvoering.
00:05:58 - 00:06:08
Anne-Marij: Dat klinkt al heel goed. We gaan het er zo over hebben hoe dat dan werkt in de praktijk. Jij werkt bij het DGB. Waar zit jij dan precies en wat is jouw functie?
00:06:08 - 00:06:48
Elianne Koch: Ik werk bij de directie Bedrijfsvoering en Evaluatie. Ik ben begonnen om evalueren op de kaart te zetten. We hebben moeten evalueren van het ministerie van Financiën. De Tweede Kamer vindt dat belangrijk. Er is heel weinig te evalueren wanneer aan de voorkant je beleidsdoelstellingen niet goed op papier staan. Dat doen wij niet alleen. Alle ministeries hebben daar last van. Van heel veel evaluaties die naar de Tweede Kamer gaan, wordt gezegd: we konden eigenlijk niks evalueren, want de doelstellingen waren niet helder. Het is dweilen met de kraan open als de voorkant niet beter wordt. Ik ben heel snel naar die voorkant gegaan, om het beter te doen als we beleid op papier zetten.
...Deborah en Anne-Marij waren te gast bij de Koningsdaglezing van de Gouverneur van de Hoofdstad, Generaal-majoor Jean Paul Duckers (ook wel bekend als de Plaatsvervangend Commandant Landstrijdkrachten). Het thema van de avond was: Oorlog dichtbij en bedreigingen alom, hoe houden we Nederland veilig? Met de generaal gaan Deborah en Anne-Marij dieper in op dit thema, maar ze legden de vraag hoe we Nederland veilighouden ook voor aan Pieter-Jaap Aalbersberg, Beatrice de Graaf en Tijs van Lieshout. Verschillende invalshoeken dus in deze aflevering. Veiligheid is immers een verantwoordelijkheid van ons allemaal.
Transcript
00:00:00 - 00:00:00
Anne-Marij: Heb jij je klapmok al in de aanslag?
00:00:00 - 00:00:00
Deborah: Altijd.
00:00:00 - 00:00:02
Anne-Marij: Heb je de thee?
00:00:03 - 00:00:04
Deborah: Welk vooroordeel willen we gaan bespreken.
00:00:04 - 00:00:04
Anne-Marij: Die hebben wij zoveel.
00:00:05 - 00:00:06
Deborah: Hebben we er ook al een afkorting bij bedacht?
00:00:06 - 00:00:07
Anne-Marij: Hebben we al een gast?
00:00:07 - 00:00:12
Deborah: Koning, Keizer, Admiraal. Uit de klapmok drinken we allemaal. Ik ben Deborah.
00:00:12 - 00:00:13
Anne-Marij: En ik ben Anne-Marij.
00:00:13 - 00:00:13
Deborah: Luister je mee?
00:00:13 - 00:00:13
Anne-Marij: Naar Klapmok met Thee.
00:00:13 - 00:00:13
Deborah: Hé, Anne-Marij.
00:00:13 - 00:00:13
Anne-Marij: Hé, Deborah.
00:00:13 - 00:00:13
Deborah: Daar zijn we weer.
00:00:13 - 00:00:13
Anne-Marij: Daar zijn we weer.
00:00:18 - 00:00:19
Deborah: Weer nieuwe aflevering.
00:00:19 - 00:00:19
Anne-Marij: Klapmok met Thee.
00:00:19 - 00:00:22
Deborah: Hoppakee. Het rijmt. Dat was niet de bedoeling.
00:00:22 - 00:00:23
Anne-Marij: Nee, hè?
00:00:23 - 00:00:43
Deborah: Zeker niet. Een hele bijzondere dit keer. Iets meer dan een jaar geleden hebben we bij een lustrum gezeten. Toen zijn we uitgenodigd om een dag bij te wonen van de Inspectie Veiligheid. Dit is een soortgelijke aflevering. Niet helemaal. Het is natuurlijk heel anders en hartstikke energiek.
00:00:43 - 00:00:45
Anne-Marij: Een hele andere aflevering.
00:00:46 - 00:00:51
Deborah: We hebben wel extra fragmentjes van mensen die we los geïnterviewd hebben. Of die we vragen hebben gesteld.
00:00:51 - 00:00:53
Anne-Marij: Tijdens een evenement.
00:00:53 - 00:00:59
Deborah: Juist. Dat is deze aflevering ook. Met hele bijzondere gasten, als ik het mag zeggen.
00:00:59 - 00:01:00
Anne-Marij: Dit zijn wel de toppers.
00:01:00 - 00:01:03
Deborah: Toppertjes. Dat is heel erg leuk.
00:01:03 - 00:01:07
Anne-Marij: Gaan we luisteren?
00:01:07 - 00:01:09
Deborah: Anne-Marij, laten we maar gewoon gaan starten.
00:01:09 - 00:01:11
Anne-Marij: Ja. Er komt heel veel leuks aan.
00:01:11 - 00:01:17
Deborah: Hier zitten we dan, Anne-Marij. We zijn weer terug op het oude nest, kan wel zeggen.
00:01:17 - 00:01:17
Anne-Marij: Het voelt wel als thuis.
00:01:18 - 00:01:45
Deborah: Bij staf Clas. Dit keer zijn we op bezoek bij niemand minder dan de Plaatsvervangend Commandant Landstrijdkrachten: de generaal-majoor Jean-Paul Duckers. Als ik zeg: Plaatsvervangend Commandant Landstrijdkrachten, dan ben ik er nog niet. Ik moet ook zeggen: inspecteur reservepersoneel KL, patron Grondgebonden Luchtverdediging en gouverneur van de hoofdstad. Ben ik nog iets vergeten?
00:01:45 - 00:01:48
Jean-Paul Duckers: Ja. Ik ben ook nog de chief gender van de Landmacht.
00:01:48 - 00:01:50
Anne-Marij: Dat wist ik helemaal niet.
00:01:50 - 00:01:50
Deborah: Ik ook niet.
00:01:50 - 00:01:55
Jean-Paul Duckers: Ik ben ook nog de chief risk en compliance manager.
00:01:55 - 00:01:56
Anne-Marij: Dat is ook heel belangrijk.
00:01:57 - 00:02:00
Jean-Paul Duckers: Ik ben ook nog de chef-staf van de Koninklijke Landmacht.
00:02:00 - 00:02:01
Anne-Marij: Dat wist ik wel.
00:02:01 - 00:02:05
Deborah: Het is toch wel veel.
00:02:08 - 00:02:10
Jean-Paul Duckers: Op papier wel. Op zich is dat prima te doen.
00:02:11 - 00:02:12
Anne-Marij: Dat vloeit allemaal in elkaar over.
00:02:12 - 00:02:35
Jean-Paul Duckers: Dat vloeit allemaal in elkaar over. Heel veel heeft overlap. Het merendeel van mijn werk ben ik chef-staf. Daarnaast vervang ik natuurlijk de commandant Landstrijdkrachten. Dat is redelijk goed te overzien. Dat is met name in verlofperiodes of als hij verhinderd is voor een vergadering in Den Haag. Een klein deel ben ik gouverneur van de Hoofdstad.
00:02:36 - 00:02:39
Deborah: Dat is precies waar we vandaag iets meer over willen weten.
00:02:39 - 00:02:40
Anne-Marij: Dat is toch wel een hele bijzondere.
00:02:41 - 00:02:48
Jean-Paul Duckers: Dat is een hele bijzondere. We hebben twee gouverneurs. We hebben de gouverneur van de Residentie. Dan hebben we nog de gouverneur van de KMA, maar dat is geen echte gouverneur.
00:02:48 - 00:02:48
Anne-Marij: Die is niet echt?
00:02:49 - 00:03:05
Jean-Paul Duckers: Dat is geen echte gouverneur. Er zijn twee gouverneurs. De gouverneur van de Residentie. Dat is de commandant van de Marechaussee. En de gouverneur van de Hoofdstad. Dat is traditiegetrouw de plaatsvervangend commandant van de Landmacht. Was vroeger de PBLS. De Plaatsvervangend Bevelhebber. Dat is nu de plaatsvervangend commandant van de Landmacht.
00:03:06 - 00:03:07
Deborah: Wat houdt dat precies in, gouverneur zijn?
00:03:07 - 00:03:53
Jean-Paul Duckers: Het is een ceremoniële functie. Van oudsher was de gouverneur van de Hoofdstad belast met de verdediging van de Hoofdstad. Dat is natuurlijk niet meer aan de orde. Ik denk dat mevrouw Halsema dat ook niet helemaal goedkeurt. Sinds die tijd is het meer een ceremoniële functie geworden. Dat betekent dat je bij een aantal ceremoniële activiteiten aanwezig bent. Zoals staatsbezoeken. Dan ben je ook verantwoordelijk voor het militair ceremonieel. De koning bedankt me ook altijd na de begroeting, voor het ceremonieel wat daar wordt tentoongespreid. Je mag ook vaak aanzitten bij het staatsbanket. Het is heel bijzonder om dat een keer mee te maken. Daarnaast doe ik elk jaar de Koningsdaglezingen.
00:03:53 - 00:04:32
Jean-Paul Duckers: Dat komt voort uit een soort receptie die bedoeld was voor het consulaire deel van de internationale gemeenschap, die veelal gevestigd was in Amsterdam. Terwijl met name de ambassades en dergelijke in Den Haag zitten. Het is op zich leuk om een receptie bij elkaar te roepen en een wijntje te drinken, maar ik vind dat je daar inhoudelijk wat aan moet koppelen. Dat heb ik niet zelf verzonnen. Mijn voorgangers hebben daar inhoud aan gegeven door daar ook een lezing aan te koppelen. Dat noemen we de Koningsdaglezing. Die wordt gevolgd door een receptie en een netwerkbijeenkomst, met als thema wat op dat moment actueel is.
00:04:33 - 00:04:47
Deborah: Dit jaar was het thema: oorlog dichtbij en dreigingen alom. Hoe houden we Nederland veilig? Wij waren uitgenodigd. Wij mochten erbij zijn. We hebben echt een fantastische avond gehad, kan ik wel zeggen.
00:04:47 - 00:04:49
Anne-Marij: Zeker.
00:04:49 - 00:04:49
Deborah: Het zat vol met...
00:04:49 - 00:04:51
Jean-Paul Duckers: Ondanks het onderwerp?
00:04:51 - 00:04:51
Deborah: Ondanks het onderwerp.
00:04:51 - 00:04:51
Anne-Marij: Of dankzij het onderwerp.
00:04:51 - 00:05:11
Deborah: Dankzij het onderwerp. Dat maakt het wel heel interessant. Dit is een onderwerp dat al lang op ons lijstje staat om een podcast over te maken. Er waren mooie sprekers. We hebben aan drie van de mensen die we daar hebben gezien de vraag gesteld: hoe houden we Nederland veilig? Daar gaan we even naar luisteren.
00:05:13 - 00:05:21
Deborah: Ik sta hier bij Pieter-Jaap Aalbersberg, Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid. Aan u de vraag: hoe houden we Nederland veilig?
00:05:21 - 00:06:03
Pieter-Jaap Aabelsberg: Het is goed om te beginnen met: Nederland is een veilig land. Als je hier woont zie je al dat we een veilig land hebben. Daartegenover staat dat de dreigingen wel groter en complexer worden. We hebben dat in een breed veld in Nederland in beeld gebracht. Of dat nu de dreiging is op cyber of op onze democratie. Of het is in de samenleving met andersdenkenden. Of het is ondermijning. Of het is hybride dreiging. Heel erg op het digitale netwerk, als gebruikt door organisaties of staten. Of het is zelfs militaire dreiging. Op al die vlakken zien we dat de dreiging toeneemt en steeds complexer is. Vroeger had je een overstroming, energie-uitval of iets anders. Tegenwoordig kan energie-uitval ook leiden tot een overstroming. Of een digitale aanval op een bepaalde infrastructuur gaat door.
00:06:03 - 00:06:41
Pieter-Jaap Aabelsberg: De grote vraag voor de komende jaren is: hoe...
Na zijn mentale knak heeft sergeant-majoor Sebastiaan Nederhoed geleerd te stoppen waar anderen doorgaan. Hij is dit concept ook gaan verspreiden en het was hoog tijd voor Deborah en Anne-Marij om eens met Sebastiaan in gesprek te gaan. Laat je onderdompelen in een wereld van balans, yoga en mindfulness, waar de perfectionist in ons kan leren genieten van het proces. Het is immers niet altijd perfect.
Transcript
00:00:00 - 00:00:00
Anne-Marij: Heb jij je klapmok al in de aanslag?
00:00:00 - 00:00:01
Deborah: Altijd.
00:00:01 - 00:00:02
Anne-Marij: Heb je de thee?
00:00:02 - 00:00:03
Deborah: Voordeel willen we gaan bespreken.
00:00:03 - 00:00:04
Anne-Marij: Hebben we zoveel?
00:00:04 - 00:00:06
Deborah: Hebben we er al een afkorting bij bedacht?
00:00:06 - 00:00:06
Anne-Marij: Hebben we al een gast?
00:00:06 - 00:00:11
Deborah: Koning, keizer, admiraal, uit de klapmok drinken we allemaal. Ik ben Deborah.
00:00:11 - 00:00:12
Anne-Marij: En ik ben Anne-Marij.
00:00:12 - 00:00:13
Deborah: Luister je mee?
00:00:13 - 00:00:14
Anne-Marij: Naar klapmok met thee? Hé, Deborah.
00:00:14 - 00:00:14
Deborah: Hé, Anne-Marij.
00:00:14 - 00:00:17
Anne-Marij: Heb je al een nieuwe hobby?
00:00:17 - 00:00:22
Deborah: Nee, ik heb nog steeds fervent haker.
00:00:22 - 00:00:23
Anne-Marij: Oh, nog steeds?
00:00:23 - 00:00:24
Deborah: Ja. En jij dan?
00:00:26 - 00:00:32
Anne-Marij: Ik heb ook nog steeds dezelfde. Een paard en dat soort dingen. Paard en nog meer paard.
00:00:32 - 00:00:36
Deborah: Heb je naast een paard nog wel tijd voor andere dingen?
00:00:37 - 00:00:38
Anne-Marij: Weinig.
00:00:39 - 00:00:40
Deborah: Weinig, dus je gaat maar door?
00:00:40 - 00:00:47
Anne-Marij: Het is all-consuming. En doorgaan. Doorgaan, doorgaan, doorgaan. Stop jij wel eens?
00:00:48 - 00:00:58
Deborah: Vind ik lastig om te zeggen. Ik zou misschien wel wat vaker moeten stoppen om even te balansen, denk ik. Dat is precies het onderwerp waar het vandaag over gaat.
00:00:58 - 00:00:59
Anne-Marij: Absoluut.
00:00:59 - 00:01:06
Deborah: Stoppen of doorgaan. Wat gaan we doen? Het motto van defensie: stoppen waar anderen doorgaan.
00:01:06 - 00:01:06
Anne-Marij: Nee, doorgaan waar anderen stoppen.
00:01:06 - 00:01:17
Deborah: Juist. Doorgaan waar anderen stoppen. Vandaag hebben we een gast die het tegenovergestelde zegt: we moeten stoppen waar anderen doorgaan. Vandaar de verwarring.
00:01:17 - 00:01:18
Anne-Marij: Ja, nu al verwarring.
00:01:19 - 00:01:26
Deborah: We gaan eens even luisteren wat hij daarmee bedoelt. Waarom moeten we stoppen?
00:01:26 - 00:01:26
Anne-Marij: Wat moeten we ermee?
00:01:26 - 00:01:28
Deborah: Juist, waarom moeten we stoppen?
00:01:29 - 00:01:30
Anne-Marij: Komt hij.
00:01:30 - 00:01:33
Deborah: Vandaag, Anne-Marij, zitten we met een hele bijzondere gast.
00:01:33 - 00:01:34
Anne-Marij: Ik vind het nu al bijzonder.
00:01:36 - 00:01:42
Deborah: Ja, het is heel bijzonder. We hebben een voorgesprek gehad en dat was heel bijzonder. Ik ken onze gast al een hele tijd.
00:01:42 - 00:01:42
Anne-Marij: Ja?
00:01:42 - 00:01:54
Deborah: Ja, zeker. Ik vind het heel erg leuk dat we nu een de podcast mogen opnemen met hem. Ik zal iedereen niet langer in spanning houden, want vandaag gaan we in gesprek met: sergeant-majoor Sebastiaan Nederhoed.
00:01:54 - 00:01:55
Anne-Marij: Welkom!
00:01:55 - 00:01:56
Sebastiaan Nederhoed: Dank je wel.
00:01:56 - 00:01:57
Deborah: Wat leuk dat je er bent.
00:01:57 - 00:01:58
Sebastiaan Nederhoed: Dank je wel. Bedankt voor de uitnodiging.
00:01:58 - 00:02:12
Deborah: Zeker. Je bent een ervaren podcastmaker. Ik wilde zeggen: dat weten we uit betrouwbare bron, maar dat staat volop op Instagram. Je bent nogal actief binnen de organisatie. Je doet van alles.
00:02:12 - 00:02:13
Sebastiaan Nederhoed: Ja, ik doe van alles.
00:02:15 - 00:02:17
Anne-Marij: Je gaat maar door.
00:02:19 - 00:02:21
Sebastiaan Nederhoed: Dat kan, als je wat vaker stopt, hè.
00:02:21 - 00:02:52
Deborah: Misschien zijn er al heel veel luisteraars die al lang weten wie je bent, want er zijn heel veel luisteraars die dit soort onderwerpen fantastisch vinden. Dan kan het niet anders dan dat ze je al ergens tegengekomen zijn. Naast ambassadeur van Knak, heb je je eigen - ik wilde zeggen website - maar het is meer een motto wat je jezelf hebt aangedraagd: stoppen waar anderen doorgaan.
00:02:52 - 00:02:56
Sebastiaan Nederhoed: Een mooie volzin die bij mij past en hoe ik nu in het leven sta.
00:02:56 - 00:02:58
Deborah: Oh ja? Neem ons eens mee.
00:02:59 - 00:03:01
Sebastiaan Nederhoed: Ooit was dat iets anders: doorgaan waard anderen stoppen.
00:03:01 - 00:03:02
Anne-Marij: Zoals het hoort.
00:03:02 - 00:04:07
Sebastiaan Nederhoed: Zo is het levensmotto van de gemiddelde militair. Dat kreeg ik toen ik jong was, op mijn zeventiende er ingeprent. Dat is oké, want dat is soms nodig. Daar waar de maatschappij even niet kan, gaan wij als militair door waar anderen stoppen. Als je zelf onbewust die modus aanneemt van alleen maar doorgaan, wanneer stop je eens? Ik werd daartoe gedwongen door een paniekaanval op de snelweg. Ik werd in een lastige situatie geplaatst om te gaan voelen. Ik heb hem voor mezelf omgedraaid: stoppen waar anderen doorgaan. Ik ben ermee bezig gegaan om dat te leren. Wat vaker vertragen, zodat je je meer bewust wordt van: hoe voel ik me en hoe reageert mijn omgeving op mij? Dat soort zaken. Zodat je door kan blijven gaan en niet jezelf helemaal oprookt en weer in dezelfde valkuilen stapt. In a nutshell.
00:04:07 - 00:04:21
Deborah: Zeker, want dit vraagt om wat meer uitleg. Je zegt paniekaanvallen op de snelweg. Ik ging altijd door, maar op een geven moment heb je ervaren dat het toch te veel werd.
00:04:22 - 00:04:24
Anne-Marij: Hebben we dan over iets van een burn-out of zo?
00:04:24 - 00:05:11
Sebastiaan Nederhoed: Ja, uiteindelijk is dat een soort van geconstateerd. Een depressie, burn-out. Hetzelfde. Het kwam erop neer dat ik volledig instortte thuis. Ik ben actief op social media, geef lezingen en ben bezig met groepen om mensen in contact te laten komen met zichzelf - op wat voor manier dan ook, waar diegene zich goed bij voelt -, maar ik durfde niet eens naar de supermarkt. Ik durf geen les meer te geven. Ik was altijd haantje de voorste. Altijd aanstaan en kijk mij stoer zijn. Hard sporten en alles perfect proberen te doen. Dan blijkt dat dat niet haalbaar is, word je teruggeplaatst en durfde ik niks meer.
00:05:11 - 00:05:38
Sebastiaan Nederhoed: Dan kun je twee dingen doen. Blijven hangen in die 'slachtofferrol', of een stukje eigenaarschap. Dat t ben ik gaan doen. Ik heb me gemeld bij een bedrijfsmaatschappelijk werker. De eerste hulpvraag was: waar kan ik je bij helpen? Ik zie: ik wil rust. Dat is een redelijk ruim begrip en toen zijn we samen gaan onderzoeken wat ervoor zorgt dat ik geen rust ervaar.
00:05:41 - 00:05:46
Anne-Marij: Dat is voor iedereen anders. Je moet iets vinden wat bij jou werkt en waar je je in ontspant, neem ik aan?
00:05:47 - 00:06:39
Sebastiaan Nederhoed: Zeker. Ontspanning ligt niet zozeer in dingen erbij gaan doen, als we het dan hebben over ademhaling of yoga bijvoorbeeld. In mijn geval was de eerste stap: stoppen en durven voelen. Wat dat is wist ik niet, want ik was alleen maar hard aan het gaan. Er dingen afhalen. Als die rugzak, of je emmertje vol zit, of welke beeldspraak jij er bij gebruikt. Wat we vaak zien en wat ik nu merk in de gesprekken met mensen: ik sta te veel aan, ik voel me opgebrand en ik slaap slecht. Welke oefening kan ik doen? Welke yoga kan ik doen? We willen er weer iets bij. Dat is wat we doen. In mijn geval in ieder geval wat ik deed.
00:06:41 - 00:07:44
Sebastiaan Nederhoed: Ik ben actief bezig gegaan met de coach, de bedrijfsmaatschappelijk werker, om mijn leven in kaart brengen. Waar komen bepaalde gedragingen vandaan? Veelal worden onze gedragingen in het nu gevormd uit de ervaringen uit het verleden. Bij mij was dat hoe ik ben opgegroeid. Mijn vader ging weg toen ik twee was. Hij ging veel varen bij de marine, maar is uiteindelijk gescheiden. Je moeder staat er dan een tijdje alleen voor, maar daar ben je niet heel bewust van als je twee bent. Hertrouwen, een nieuwe man en twee zoons erbij. Ik had al een oudere broer, dus toen waren we met zijn vieren. Dan kom je op een gegeven moment in de fase dat die man ook weggaat en dan zit je moeder thuis met één iemand die dik in de puberteit zit en een ander - hier op de stoel tegenover jullie - die er net in zit. Mijn moeder wilde het goed hebben, dus ze ging werken en geld verdienen om het zo goed mogelijk te maken. Kerstcadeautjes Sinterklaas en dat allemaal.
00:07:44 - 00:07:45
Deborah: [crosstalk: 00...
Anne-Marij en Deborah zijn te gast bij de manege van het Korps Rijdende Artillerie in ‘t Harde, waar zij kennis maken met paardencoaching. In gesprek met adjudant Rene Raas en kapitein Ewout van Dort komen zij van alles te weten over deze manier van coachen, maar ook over het lopende horsepower onderzoek. Een aflevering boordevol paarden en emoties.
Transcript
00:00:00 - 00:00:00
Anne-Marij: Heb jij je klapmok al in de aanslag?
00:00:01 - 00:00:02
Deborah: Altijd.
00:00:02 - 00:00:02
Anne-Marij: Heb je de thee?
00:00:02 - 00:00:04
Deborah: Voordeel willen we gaan bespreken.
00:00:04 - 00:00:05
Anne-Marij: Hebben we zoveel?
00:00:05 - 00:00:06
Deborah: Hebben we er ook al een afkorting bij bedacht?
00:00:06 - 00:00:07
Anne-Marij: Hebben we al een gast?
00:00:07 - 00:00:12
Deborah: Koning, keizer, admiraal, uit de klapmok drinken we allemaal. Ik ben Deborah.
00:00:12 - 00:00:13
Anne-Marij: En ik ben Anne-Marij.
00:00:13 - 00:00:13
Deborah: Luister je mee?
00:00:14 - 00:00:15
Anne-Marij: Naar klapmok met thee? Hé, Deborah.
00:00:15 - 00:00:16
Deborah: Hé, Anne-Marij.
00:00:16 - 00:00:17
Anne-Marij: We zijn op mijn lievelingsplek.
00:00:17 - 00:00:23
Deborah: Ik wou zeggen: ik kan me niet voorstellen dat er een plek op deze aardkloot is waar jij liever zou willen zijn dan hier.
00:00:24 - 00:00:24
Anne-Marij: Dat klopt.
00:00:25 - 00:00:30
Deborah: Het is mijn eerste keer uitgebreid op een manege, Anne-Marij.
00:00:32 - 00:00:32
Anne-Marij: Op een stal, een militaire stal ook nog.
00:00:32 - 00:00:36
Deborah: Zeker, want we zijn hier in 't Harde.
00:00:38 - 00:00:42
Anne-Marij: Allemaal paarden met namen als Boxer, Houwitser en Korporaal.
00:00:42 - 00:00:50
Deborah: Kanonnier zag ik staan. Allemaal gerelateerd aan de Artillerie, de Rijdende Artillerie nog wel.
00:00:50 - 00:00:50
Anne-Marij: De Gele Rijders.
00:00:50 - 00:00:52
Deborah: Juist, daar zijn we vandaag te gast.
00:00:52 - 00:01:06
Anne-Marij: In 't Harde, de manege van het Korps Rijdende Artillerie. We laten ons even onderdompelen in paarden bij defensie. Wij hadden hem al een tijdje op het lijstje staan.
00:01:06 - 00:01:39
Deborah: Hij stond hoog op jouw lijstje. Ik wil ook even benadrukken: hoog op jouw lijstje. Ik heb het geprobeerd uit te stellen. Nee, grapje. Alhoewel het jouw ding is. Je kan dus veel meer met paarden dan erop rijden, dan wel voor een karretje spannen en dingen mee doen. Daar gaan we vandaag eens wat meer over te weten komen. We gaan het ook eens ervaren. Ik ben heel benieuwd hoe ik dit ga vinden.
00:01:39 - 00:01:42
Anne-Marij: Dan gaan we lekker luisteren.
00:01:42 - 00:01:43
Deborah: Ik zeg: luister mee.
00:01:43 - 00:02:03
Anne-Marij: We zitten hier vandaag bij de manege van het Korps Rijdende Artillerie, in 't Harde, met adjudant René Raas en kapitein Ewout van Dort. Wat ontzettend leuk dat we hier met jullie zitten vandaag. We hebben net een ontzettend mooie paardenbeleving gehad. Ik keek al heel lang uit naar deze dag. En Deborah ook.
00:02:03 - 00:02:03
Deborah: Ja, jij wel.
00:02:03 - 00:02:16
Anne-Marij: Precies. Daar gaan we het nog helemaal over hebben, maar laten we even beginnen met: wat doen jullie hier? Wat is jullie rol? Ik heb iets gehoord over paardencoaching. Vertel. Wie kan ik als eerst het woord geven?
00:02:17 - 00:02:42
René Raas: Ik wil wel beginnen. Ik heb mijn reguliere baan. Op dit moment senior adjudant bij het Land Training Centre en als gecreëerde nevenfunctie doe ik ook paardencoaching. Paardencoaching is het nog beter maken van individuen en teams met behulp van paarden.
00:02:44 - 00:02:48
Anne-Marij: Heel goed. Hebben we het dan over spiegelen met paarden? Of waar hebben we het dan over?
00:02:48 - 00:03:17
René Raas: Dan hebben we het inderdaad over spiegelen met paarden, omdat paarden een prima spiegel zijn voor teams of personen. Datgene wat ik of wij laten zien, spiegelt het paard ons terug. Het paard vertelt ons hoe wij dingen doen, juist niet doen, hoe wij optreden of juist niet optreden, wat wij laten voelen of juist niet laten voelen. Dat krijgen we tien keer zo hard terug van het paard, zonder dat het paard een oordeel vormt.
00:03:18 - 00:03:21
Anne-Marij: Precies. Oordeelvrij communiceren kunnen paarden heel goed.
00:03:21 - 00:03:26
Deborah: Dat klopt. Ze zeggen niet zoveel, maar stiekem ook weer wel.
00:03:26 - 00:03:46
Anne-Marij: Precies. Het is ook een manege, want daar kennen wij, René en ik, elkaar ook van. We hebben ooit samen op les gezeten. Naast dat het een manege is, kun je hier dus met je team een teambuilding of leiderschapstraining organiseren?
00:03:46 - 00:04:52
René Raas: Je kunt een teambuilding, of een stukje leiderschapstrainingen aanvragen. Hier op de manege gebeurt het alleen met teams, dus wat grotere groepen vanaf zes tot maximaal tien personen. Dan kun je een coaching, of een stukje teambuilding aanvragen. We gaan dan met de klantenwens aan de slag. We maken er een interessante en hele leuke dag van, maar vooral voor het team om elkaar beter te leren kennen en om iets terug te krijgen over jezelf. We proberen aan het einde van het teamgedeelte ook nog een stukje individuele coaching te laten zien, om even te laten ruiken en proeven wat individuele coaching is. Dat kan soms best diep gaan, want daar komen leiderschapskwaliteiten naar boven waarvan je niet wist dat je ze bezat, of je leiderschapskwaliteiten worden nog eens een keer benadrukt. Bijna iedereen die hier is geweest leert iets over zichzelf en gaat met een fantastisch gevoel weer terug naar huis.
00:04:53 - 00:04:58
Anne-Marij: Ik kijk direct even naar Deborah. Deborah heeft net voor het eerst met een paard gewandeld.
00:04:58 - 00:05:00
Deborah: Gaan we daar nu al op in?
00:05:00 - 00:05:04
Anne-Marij: Dat weet ik niet. Ik weet niet of je er al klaar voor bent, of dat je nog even een opwarmertje nodig hebt?
00:05:05 - 00:05:37
Deborah: Niet alleen ik, maar ook de luisteraar voordat we gelijk die diepgang ingaan. Het is heel goed. Even een cliffhanger: man, wat een belevenis. Ik wil nog even terug naar de basis, want we zitten hier op een manege en daar weet jij alles van en ik helemaal niks. Je vraagt je toch af: defensie en paarden, is dat niet van toen? We zitten bij andere paarden. We hebben paarden ooit ingeruild voor tanks. Dat zijn niet deze paarden, dit zijn de kartrekkers.
00:05:37 - 00:05:38
Anne-Marij: Die trekken het kanon.
00:05:39 - 00:05:49
Deborah: Precies, maar dat doen ze nu ook al niet meer, behalve met ceremonies en dat soort dingen allemaal. Dat is hartstikke leuk, maar daar hebben we een hele manege voor en dat is nogal wat.
00:05:51 - 00:05:58
Anne-Marij: Ik ben blij dat we het hebben, want ik kan hier lekker rijden en met Howie knuffelen. Dat is het leukste paard, even voor de luisteraars.
00:05:58 - 00:06:08
Deborah: Ja, enig. Ik ben benieuwd: hoe komen we nu van kartrekker naar coach? Hoe is dat zo gekomen?
00:06:10 - 00:07:16
René Raas: Twaalf of veertien jaar geleden, zijn we ooit begonnen. Ik was zelf instructeur voor de vaktechnische opleiding artillerie KMA en KMS. We zijn ooit begonnen met een collega-coach en een psychologe - die ook veel van paarden weet - om onze KMA- en KMS-leerlingen te coachen. Op de één of andere manier is dat zo gebeurd. We zagen dat dat positief effect had om een stukje leiderschap te trainen en te laten zien aan de leerlingen wie ze zijn, wat ze zijn, hoe ze zijn en hoe ze handelen. Dat is steeds verder uitgegroeid, omdat we zagen dat het succesvol was en we daar ook reclame voor maakten. Met degenen die het ooit hebben ondergaan - en dus met hun nieuwe teams coachingsaanvragen deden - zijn we dit steeds vaker gaan doen. Nu komen er meer dan regelmatig aanvragen binnen om teamcoachings en -buildingen te doen hier op de manege.
00:07:18 - 00:07:22
Deborah: Wat maakt het paard zo bijzonder? Waarom is een paard hiervoor geschikt?
00:07:23 - 00:08:08
René Raas: Een paard is een kuddedier. Kuddedieren moeten elkaar kunnen vertrouwen en lezen. De paarden in een kudde lezen elkaar ook onderling. Een paard ziet een mens als een kuddegenoot op het moment dat wij naar het paard toegaan individueel of met meerdere mensen. Ze zullen zich ook zo gedragen. Een paard wil ook graag weten: als het nodig is om te vluchten, kan ik met jou vluchten? Ben jij ziek, of kreupel, of heb je op één of andere manier een blessure of een aandoening, zullen de paarden elkaar beschermen. Ze kunnen spanningen van elkaar overnemen en die laten ze dan ook weer los.
00:08:10 - 00:08:17
Anne-Marij: Dat is een letterlijke vorm heb ik net begrepen. Dat heb ik niet ervaren, maar dat was de uitleg die ik erbij kreeg.
00:08:17 - 00:09:02
René Raas: Ja, zeker. Op die manier kunnen wij de paarden lezen en aan het personeel vertellen hoe zij optreden, wat hun kwaliteiten zijn en wat mogelijk hun mindere kwaliteiten zijn. Als we dieper op de enkele personen ingaan, kunnen we ook lat...
Het is een feestjaar voor Deborah en Anne-Marij! Dit jaar bestaan de Verbindingsdienst 150 jaar en de Militair Juridische Dienst 75 jaar. Deze aflevering richt zich op het wapen van de Verbindingsdienst en gaat terug naar de veldtelegrafist uit 1874. Deborah en Anne-Marij gaan in gesprek met kolonel Collin van Loon, commandant van het Regiment Verbindingstroepen. Een aflevering vol traditie, militaire muziek, spoken, leeuwen en kleine kreeften.
Transcript
00:00:00 - 00:00:01
Anne-Marij: Heb jij je klapmok al in de aanslag?
00:00:01 - 00:00:02
Deborah: Altijd.
00:00:02 - 00:00:02
Anne-Marij: Heb je de thee.
00:00:03 - 00:00:04
Deborah: Welk vooroordeel willen we gaan bespreken.
00:00:04 - 00:00:05
Anne-Marij: We hebben er zoveel.
00:00:05 - 00:00:06
Deborah: Hebben we er een afkorting bij bedacht?
00:00:06 - 00:00:07
Anne-Marij: Hebben we al een gast?
00:00:07 - 00:00:12
Deborah: Koning, keizer, admiraal, uit de klapmok drinken we allemaal. Ik ben Deborah.
00:00:12 - 00:00:13
Anne-Marij: Ik ben Anne-Marij.
00:00:13 - 00:00:13
Deborah: Luister je mee?
00:00:13 - 00:00:16
Anne-Marij: Naar Klapmok met Thee? Hé, Deborah.
00:00:16 - 00:00:16
Deborah: Hé Anne-Marij.
00:00:16 - 00:00:18
Anne-Marij: We hebben vandaag een feestelijke aflevering.
00:00:18 - 00:00:22
Deborah: Dat dacht ik. Niet zomaar een feest, een heel groot feest.
00:00:22 - 00:00:23
Anne-Marij: Een verbindingsfeest.
00:00:24 - 00:00:26
Deborah: 150 jaar verbindingsdienst.
00:00:26 - 00:00:27
Anne-Marij: Dat is nogal wat.
00:00:27 - 00:00:39
Deborah: Dat is zeker nogal wat. We gaan ver terug. We zijn zeker niet het oudste wapen, regiment, maar het is toch 150 jaar.
00:00:39 - 00:00:42
Anne-Marij: Best oud. Dat halen wij niet bij de Militair Juridische Dienst.
00:00:42 - 00:00:43
Deborah: Nog niet.
00:00:43 - 00:00:48
Anne-Marij: Maar we hebben ook een jubileumjaar: 75 jaar.
00:00:48 - 00:00:49
Deborah: 75 jaar is ook niet niks.
00:00:49 - 00:00:54
Anne-Marij: Daarom kwamen we wel op het idee om daar voor allebei een aflevering over te maken.
00:00:54 - 00:01:07
Deborah: We gaan wat meer stilstaan bij jubilea, daar waar wij van zijn. We hebben in het begin, toen we net begonnen met de podcast. Toen we nog heel pril waren.
00:01:07 - 00:01:08
Anne-Marij: Op het kamertje in Breda.
00:01:12 - 00:01:35
Deborah: Ik zit even te kijken naar deze specifieke podcast, aflevering 3 of zo, over tradities. Dat hebben we deels niet in Breda gemaakt, maar in Rijswijk. Toen hebben we met chef de protocol, Geert, buiten op een bankje een podcast opgenomen over tradities binnen de landmacht. Toen hebben we ook allemaal een stukje gezongen.
00:01:35 - 00:01:35
Anne-Marij: Dat was geniaal.
00:01:35 - 00:01:46
Deborah: De wapenliederenmedley hebben we ervan gemaakt. Hilarisch om te doen.
00:01:47 - 00:01:49
Anne-Marij: We gaan nu ook een echt lied krijgen.
00:01:49 - 00:01:56
Deborah: Van de juridische dienst? Daar hebben we een stukje van laten horen.
00:01:56 - 00:01:59
Anne-Marij: Dat was een bedacht lied op een populair deuntje. Nu krijgen we een echte mars.
00:01:59 - 00:02:15
Deborah: Wat goed. Dat is leuk. Misschien dat onze gast daar dadelijk op terugkomt. We gaan het zien. We hebben ook een jubileumconcert gehad en daar is ook een speciaal muziekstuk gemaakt.
00:02:17 - 00:02:17
Anne-Marij: Dat is gecomponeerd?
00:02:18 - 00:02:34
Deborah: Gecomponeerd speciaal voor dit heuglijke feit. Het was erg leuk. Het is gecomponeerd uit allerlei voor ons bekende stukken, bekende marsen. Er zit ook een stukje Wilhelmus in. Het is heel herkenbaar. Ik was onder de indruk. Het was goed stuk.
00:02:34 - 00:02:35
Anne-Marij: Een traantje?
00:02:35 - 00:02:37
Deborah: Zover gaat het niet.
00:02:43 - 00:02:44
Anne-Marij: Dat kan. Muziek kan veel emotie oproepen.
00:02:44 - 00:02:47
Deborah: Daar hebben we ook een keer een aflevering over gemaakt. Wat een haakjes.
00:02:49 - 00:02:52
Anne-Marij: We kunnen nergens meer over praten zonder dat we er een aflevering over hebben gemaakt.
00:02:52 - 00:02:59
Deborah: Dat is waar. Laten we vandaag even stil staan bij mijn wapen, het Wapen van de Verbindingsdienst.
00:02:59 - 00:02:59
Anne-Marij: We gaan nu naar dé gast luisteren.
00:02:59 - 00:03:29
Deborah: Dat lijkt me ook. Anne-Marij, hier zitten we dan. Met enige trots mag ik welkom heten: onze Regimentscommandant van het Wapen van de Verbindingsdienst, kolonel, Collin van Loon. Ontzettend leuk om je hier in de podcast te mogen ontvangen. Je moet ons even uitleggen wat het betekent om Regimentscommandant te zijn.
00:03:29 - 00:03:49
Collin van Loon: Ik ben commandant van het Regiment Verbindingstroepen. Dat zijn in principe alle verbindelaren, die binnen de landmacht werken. Iedereen met een verbindingsdienstpadje: verbindelaren, burgers die bij ons werken, mensen in de cyberwereld, officieren en informaticadeskundigen.
00:03:50 - 00:03:55
Anne-Marij: Deborah werkt dus eigenlijk bij de verbindingstroepen, je bent een trooper.
00:03:55 - 00:03:59
Collin van Loon: Het is het Regiment Verbindingstroepen en wij zijn van het Wapen van de Verbindingsdienst.
00:04:00 - 00:04:03
Anne-Marij: Klok/klepeltje. Het komt samen uiteindelijk.
00:04:04 - 00:04:04
Deborah: Uiteindelijk wel.
00:04:04 - 00:04:12
Collin van Loon: Het regiment is 150 jaar en het Wapen van de Verbindingsdienst is 75 jaar, dit jaar.
00:04:13 - 00:04:15
Deborah: Dat benodigt wat uitleg.
00:04:15 - 00:04:17
Anne-Marij: Hoe zit dit?
00:04:19 - 00:05:11
Collin van Loon: Ooit, toen Adam en Eva... Iets later, rond 1874, behoorden wij in principe bij het Regiment Genieroepen. Op een gegeven moment was er in het Regiment Genietroepen behoefte aan veldtelegrafisten. Dat was een nieuwe techniek, die op dat moment werd ontwikkeld. De koning heeft in 1874 in een Koninklijk Besluit gezegd dat er een aparte afdeling van veldtelegrafisten zou ontstaan. Dat is het begin van het Regiment Verbindingstroepen en toen nog 75 jaar onder auspiciën van de genie. De eerste 75 jaar van het bestaan van het Regiment Verbindingstroepen droegen we allemaal in een genie-embleem.
00:05:12 - 00:05:22
Deborah: Dat is de helm, zoals we die kennen. Nu is ons embleem een kleinere helm met bliksemschichten.
00:05:22 - 00:05:23
Anne-Marij: Ik zie hem.
00:05:23 - 00:05:35
Collin van Loon: 1 mei negentien 1949, na de Tweede Wereldoorlog, zijn we een eigen zelfstandig wapen geworden. De helm van de genie hebben wij meegenomen in ons embleem.
00:05:35 - 00:05:40
Anne-Marij: Vanaf toen is het het Wapen van de Verbindingsdienst?
00:05:40 - 00:05:46
Collin van Loon: Het Wapen van de Verbindingsdienst is inderdaad sinds toen. Het regiment bestaat langer dan het Wapen van de Verbindingsdienst.
00:05:46 - 00:05:48
Anne-Marij: Toen waren jullie dus geen genieën meer?
00:05:49 - 00:05:52
Collin van Loon: We zijn dat ontstegen.
00:05:54 - 00:05:54
Anne-Marij: Zo kan je er ook naar kijken.
00:05:54 - 00:05:55
Deborah: Die had je niet verwacht. Dat is een goede.
00:05:55 - 00:06:07
Anne-Marij: Dat is interessant. Het padje, het baretembleem dat jullie dragen, heeft z'n oorsprong in de genie. Vandaar dat het een helm is?
00:06:07 - 00:06:09
Collin van Loon: Ja.
00:06:09 - 00:06:11
Anne-Marij: Zijn het bliksemschichten?
00:06:11 - 00:06:12
Collin van Loon: Ja.
00:06:13 - 00:06:13
Anne-Marij: En dat is voor de...?
00:06:13 - 00:06:15
Deborah: Je kijkt een beetje moeilijk.
00:06:16 - 00:06:31
Collin van Loon: De bliksemschichten geven de veldtelegrafie en de signalen weer. Het bericht moet door, nuntius transmittendus is onze lijfspreuk. De bliksemschichten geven de verbindingsweg weer.
00:06:31 - 00:06:36
Anne-Marij: Een veldtelegrafist is iemand, die in het veld zorgt dat er een radioverbinding is?
00:06:37 - 00:06:39
Collin van Loon: Dat was vroeger, toen we net begonnen in 1874.
00:06:39 - 00:06:40
Deborah: Anne-Marij, even terug naar 1874.
00:06:41 - 00:06:51
Collin van Loon: In 1874 was morse net uitgevonden. De exacte data weet ik niet, ik had misschien beter mijn huiswerk moeten doen.
00:06:51 - 00:06:52
Deborah: Ik heb het boek bij me, Collin.
00:06:52 - 00:06:54
Collin van Loon: Dat is een mooi boek.
00:06:56 - 00:07:02
Anne-Marij: Even voor de luisteraar: het boek 'van telegraaf tot satelliet: 125 jaar telecommunicatie in de Koninklijke Landmacht'.
00:07:02 - 00:07:23
Collin van Loon...
Bij Defensie heeft iedereen wel een autistisch trekje. Toch? Of hebben we een verkeerd beeld van autisme? Anne-Marij en Deborah gaan in gesprek met José van Echtelt, projectleider voor het kenniscentrum neurodiversiteit, en autisme-ambassadeur Stefke Teunisse. Wat betekent het als een collega autisme heeft? Moeten de organisatie en collega’s zich daarop aanpassen? Of juist andersom? “Mensen met autisme zijn heel waardevol voor de organisatie.”
The podcast currently has 84 episodes available.
192 Listeners
213 Listeners
93 Listeners
107 Listeners
139 Listeners
73 Listeners
55 Listeners
4 Listeners
69 Listeners
182 Listeners
106 Listeners
9 Listeners
0 Listeners
267 Listeners
15 Listeners