Mushaf’taki sıralamada 14. iniş sırasına göre 72. sûre olan İbrahim sûresi 52 ayettir. İçinde Hz. İbrahim’den ve ailesinden söz edildiği için bu adı almıştır. Müfessirlerin çoğunluğuna göre sûrenin tamamı Mekke döneminde inmiştir; 28 ve 29. âyetlerin Medine döneminde Bedir Savaşı’na katılan müşrikler hakkında indiğine dair rivayetler de vardır.

Mushaftaki sıralamada 13. iniş sırasına göre 96. sûre olan Ra’d sûresi, 43 ayetten oluşmaktadır. Sûre, adını 13. âyette geçen ve gök gürültüsü anlamına gelen “Ra’d” kelimesinden almıştır. Sûrenin Mekke’de mi yoksa Medine’de mi indiği hakkında farklı rivayet ve tespitler vardır.

Mushaftaki sıralamada 12. iniş sırasına göre 53. sûre olan Yusuf sûresi, 111 ayetten oluşmakta olup Mekke döneminde inmiştir. Kur’an’da baştan sona kadar bir tek konuyu anlatan tek sûre budur. Yahudilerin telkini ile Mekke müşriklerinin Hz. Peygamber’e, “İsrâiloğulları Mısır’a niçin gittiler?” şeklindeki sorusuna cevap olarak veya Müslümanların Resûlullah’tan bir kıssa anlatmasını istemeleri üzerine indiği rivayet edilmiştir.

Mushaftaki sıralamada 11. iniş sırasına göre 52. sûre olan Hûd sûresi, Mekke döneminin son bir yılı içinde inmiş olup 123 âyettir. Sûre, adını içinde söz konusu edilen Hûd peygamberden almıştır.

Mushaftaki sıralamada 10. iniş sırasına göre 51. sırada olan sûrenin. 40, 94, 95 ve 96. âyetleri Medine döneminde, diğerleri ise Mekke döneminde inmiştir. 109 âyetten oluşan sûre, adını içindeki Yûnus kıssasından almıştır.

Mushaftaki sıralamada 9. iniş sırasına göre 113. sûre olan Tevbe sûresi, son iki âyet hariç Medine döneminde, Peygamber Efendimizin irtihaline yakın bir zamanda inmiştir. 129 âyetten oluşan sûre, adını Allah’ın kullarının tövbesini kabul edeceğini bildirdiği 104. âyetten almıştır.

Mushaftaki sıralamada 8. iniş sırasına göre 88. Sûre olup Medine döneminde hicretin ikinci yılında Bedir savaşından sonra inmiştir. 75 âyetten oluşan sûre, adını ilk ayetteki “el-Enfâl” kelimesinden almıştır. “Enfâl”, savaş ganimetleri demektir.

Mushaftaki sıralamada 7. iniş sırasına göre 39. sûre olan A’râf sûresi, 206 âyet olup Mekke döneminde inmiştir. Ancak 163-170. âyetlerin Medine döneminde indiğini söyleyen âlimler de vardır. Sûre, adını 46. ve 48. âyetlerde geçen ve yüksek yerler, yüksek mevkiler anlamına gelen “el-A’râf ” kelimesinden almıştır.

Mushaftaki sıralamada 6. iniş sırasına göre 55. sûre olup Mekke döneminde inmiştir. 165 âyetten oluşmaktadır. Sûre adını, 136, 138 ve 139. âyetlerde yer alan “el-En’âm” kelimesinden almıştır. En’âm, koyun, keçi, deve ve sığır cinsi ehli hayvanları ifade eden bir kelimedir.

Mushaftaki sıralamada 5. iniş sırasına göre 112. sûre olan Mâide sûresi, Medine döneminde inmiş olup 120 âyettir. Sûre, adını 112. ve 114. âyetlerde yer alan “mâide” (sofra) kelimesinden almıştır. Muhteva bakımından Nisâ sûresinin devamı mahiyetindedir. Zira Nisâ sûresinin son bölümünde değinilen Yahudi ve Hristiyanların bâtıl inançları, tutum ve davranışları bu sûrede de ağırlıklı olarak ele alınmış ve bunlarla ilgili önemli açıklamalar yapılmıştır.