Voor haar nieuwste roman 'Waterland' keerde ze terug naar haar jeugd in Oostzaan. Naar de onbezorgdheid, het geluk in kleine dingen. Maar ook de dingen 'die kinderen niet begrijpen en langs zich heen laten glijden'. En ze begrijpt haar moeder beter dan ooit.

Het moet vooral over de sportprestaties gaan en pas daarna over de verhalen van paralympische sporters. Het is iets waar ze al jaren voor strijdt. We spreken over het zwarte gat na haar afscheid van de topsport (was er niet), over dromen (vooral die van anderen), rolmodel zijn (raar fenomeen) en omgaan met druk (vond ze juist fijn).

Je bent goed zoals je bent, je mag er zijn. Het is zijn missie om die boodschap over te brengen aan kinderen en jongeren. We spreken over zijn schrijverschap, de ruimte tussen af en goed, troostgedichten, familie, de liefde en hij leest een nog ongepubliceerd gedicht voor.

Hij maakte een podcast, een boek en een documentaireserie over de taxioorlog, alleen de musical ontbreekt nog. Wat fascineert hem zo aan de taxiwereld? Verder spreken we over strips, scoops, de positie van de journalist, reportages op ooghoogte maken en we sluiten af met een heerlijke journalistieke blunder.

'Au'. Dat was het eerste wat ze opschreef na haar operatie. 'Is dit de bedoeling?' het tweede. Het resulteerde in haar debuutalbum Zwart/Wit. We spreken over ruimte innemen, kwetsbaarheid en de troostende werking van fantasie.

Het liefst is ze in het bos, waar ze zich vergaapt aan alles wat vliegt, kruipt en zwemt. Maar wie spreekt er eigenlijk namens die vissen, insecten, vogels, beekjes en rivieren? Met een achtergrond als jurist realiseert Jessica den Outer zich: een boom heeft dezelfde rechten als een lantaarnpaal. En een kraai als een theepot. Geen rechten, dus. En zo kwam het dat ze sinds 2017 betrokken is bij de organisatie Rechten voor de Natuur. Maar als je je voor álles wat leeft, stroomt, golft en waait moet inzetten, waar begin je dan?!

Acteur, presentator, podcastmaker, schrijver. En: queer. Lang voelde het voor Johannes Wirix-Speetjens alsof hij van een andere planeet kwam. En misschien is dat gevoel niet zo gek, want 'queer' betekent 'vreemd' in het Engels. Toch draagt Johannes de titel nu met trots. Om personen uit de geschiedenis die de kunstwereld kleurden te eren maakte hij er een podcast over: Classical Queers. En nu is er ook een boek. Hij was liever eerder al activistischer geweest, had zich vaker willen uitspreken. Tegelijkertijd voelt dit als hét moment.

Een chill en productief leven, wie wil dat nou niet? Van zelfhulpboeklezer werd Lianne Keemink zelfhulpboekschijver. Imiddels heeft ze drie kloeke boeken op haar naam. Van dat productieve leven zal ze dus wel verstand hebben. Nu de scholen en universiteiten weer beginnen een uitgelezen moment om de adviezen uit haar boek Dingen anders doen eens door te nemen. Lianne is zelfbenoemd alles-tegelijk-doenert pleit er juist voor om niet alles in één keer te doen: gezonder eten, meer sporten, vaker schrijven, stoppen met tv-kijken én om vijf uur opstaan. Want dát werkte niet...

Hij bekommert zich om het wel en wee van het enige overgebleven zoetwatergetijdengebied in Europa: de Biesbosch. En ja, dat is volgens boswachter Harm Blom bijzonder, omdat het allerlei buitengewoon leven aantrekt. Vooral uit de lucht. Neem de visarend, kraanvogel en ijsvogel. Maar de Biesbosch is ook het thuis van veel reeën, bruine korenbouten en bevers. Genoeg dus om goed voor te zorgen. Harm doet er ook alles aan om de Biesbosch op de kaart te zetten, want we mogen er best trots op zijn. 

Columnist, journalist, podcastmaker, millennial, Amsterdammer en baasje van Molly. Kitty Herweijer, een typisch bevoorrecht lid van de havermelkelite, zou je denken. Maar heb je het over privilege, kijk dan niet enkel naar geboorteplaats, generatie, huidskleur, en het opleidingsniveau van de ouders. Er mist iets cruciaals, zo vindt Kitty: opgroeien in een veilige omgeving, met liefhebbende ouders is het belangrijkst.