Od najmłodszych lat uprzykrzał życie mieszkańcom Podhala. Kradł zwierzęta hodowlane, kosztowności i pieniądze. Działał w zorganizowanej grupie bandytów. Nosił przy sobie broń palną. Andrzeja Szczerbę-Bazalińskiego nazywano Postrachem Podhala. Ówczesna prasa szeroko rozpisywała się na jego temat. Kiedy w końcu go złapano, udało mu się uciec. Niedługo później popełnił zbrodnię, która sprawiła, że stał się najpilniej poszukiwanym przestępcą przedwojennej Polski.