Die verhaal is losweg gebasseer op die mite van Sheherazade, wat baie behendig die dood gefnuik het deur die Sultan te betower met die mooiste verhale en mites vir 'n duisend en een nagte. Hy het al sy ander vroue na een huweliksnag onthoof. Gedigte van G.A. Watermeyer en Elmarie van Schalkwyk vorm deel van die aangrypende verhaal.

Alle vorme van kuns is 40 jaar gelede verbied en die kunstenaars wat steeds hulle kuns probeer beoefen het, is terreggestel. Een pianis het 'n klavier vir 40 jaar in 'n grot weggesteek. Wat gebeur as iemand se hartstog sterker as sy oorlewingsdrang is? Die hoofspelers is Chris van Niekerk en Wilna Snyman. Ander spelers is Pedro Kruger en Albert Pretorius.

'n Bejaarde kinderlose egpaar hou 50 jaar lank hulle armoedige boerdery aan die gang en woon en werk in liefde en tevredenheid saam, tot die vrou ernstig siek word en haar pyn hulle lewe binnedring en oorneem. 'n Kort verblyf in die hospitaal is vir hulle 'n ontnugtering as hulle vir die eerste keer geskei word en die pyn 'n nuwe dimensie kry.

Sedert haar ouers se egskeiding weier die jong Lynelle om weer klavier te speel. Sy en haar ma trek na die platteland, waar haar ma daarop aandring dat sy les neem by 'n afgetrede komponis. Met sy ondersteuning en leiding kry Lynelle dit mettertyd reg om 'n groot trauma te verwerk.

Max is 80, wit en gay. Lola is 79, bruin en nie op die mond geval nie. Hulle onwaarskynlike vriendskap strek oor dekades en het begin in 'n tyd toe sulke verhoudings verbode was, maar hulle liefde vir fliek en vir mekaar, het alles oorwin. Nou het die ouderdom hulle bekruip en dink hulle terug oor die jare.

Die titel van die drama is beskrywend van die gebied en die mense wat daar woon, enersyds, en die lewensgevaarlike en lewensbelangrike werk wat deur paramedici verrig word, andersyds. Nie alleen is dit noodsaaklikheid dat die binneruim van die ambulans steriel gehou moet word nie, ook die karakters lewer kommentaar op die sterieliteit van die gemeenskap en hulle persoonlike lewens.

Die drama word uitgesaai ter huldiging van die dramaturg wat op 15 Julie vanjaar 90 jaar oud sou wees. Die veelvlakkige en komplekse drama speel af op 'n denkbeeldige gehuggie in 'n afgeleë woestynstreek. Dit gaan oor Maria, 'n swanger tiener, wat deur die gesagsfigure van die dorp – die Dominee, die Koster, die Polisiesersant en die Dokter – seksueel misbruik word. Sy glo haar enigste hoop is om uit Putsonderwater te ontsnap, maar telkens word haar hoop verskuif na nuwe uiterstes wanneer die realiteit van haar omstandighede tot haar deurdring. Wanneer sy aan die einde van die drama 'n wiegeliedjie vir haar ongebore baba sing, word dit dus 'n metafoor vir die verwagte koms van die Verlosser van die wêreld. Vandaar die regisseur se keuse om Bartho Smit se liriek op die melodie van Koos du Plessis se bekende Somerkersfees te laat sing. Die spelers is Frieda van den Heever, Marlo Minnaar, Petrus du Preez, Neels Coetzee, Johan Botha, Nic de Jager en Johann Nel.

'n Middeljarige vrou (Rika Sennett) bel haar geliefde van die afgelope vyf jaar. Hy het intussen iemand anders ontmoet en trou die volgende dag met die nuwe vrou. In die telefoniese gesprek met haar eks probeer die vrou om weer sy liefde terug te wen, maar word verstrengel in haar eie desperaatheid en web van leuens. Die telefoongesprek is pure frustrasie wanneer dit kort-kort onderbreek word en die vrou se emosionele verval al hoe meer aan die lig kom...

Marius Venter moet die klipformasies in die omgewing van die plaas Klippekloof ondersoek. Petrus en Kotie Versteen is baie gasvry en hy voel dadelik tuis... totdat hy in die nag wakker word van 'n perd wat runnik, gevolg deur 'n geweldige slag. By nadere ondersoek vind hy egter absoluut niks nie...Hierdie drama met Richard van der Westhuizen, Heidi Mollentze, Lochner de Kock, Elize Cawood en Anton Dekker is nie vir sissies nie. Sorg maar dat jy nie alleen daarna luister nie...

Niek en Miekie woon in 'n slimgebou. Alles is geoutomatiseer en geoptimaliseer – van veiligheid en sekuriteit tot voeding en klimaatbeheer. Onbemande tuie patrolleer die stad terwyl kameras en mikrofone oral opgestel is om misdaad hok te slaan. Selfs binne-in wooneenhede geld streng beheermaatreëls. Een van Miekie se frustrasies is dat daar 'n enorme versameling afstandbehere is wat alles, van die lugversorging tot die beligting en die deure beheer. Uiteindelik ontdek hulle dat daar nog meer beheer kan word as wat hulle aanvanklik gedink het…