رونق عهد شباب است دگر بستان را

مي رسد مژده گل بلبل خوش الحان را

اي صبا گر به جوانان چمن بازرسي

خدمت ما برسان سرو و گل و ريحان را

گر چنين جلوه کند مغبچه باده فروش

خاکروب در ميخانه کنم مژگان را

اي که بر مه کشي از عنبر سارا چوگان

مضطرب حال مگردان من سرگردان را

ترسم اين قوم که بر دردکشان مي خندند

در سر کار خرابات کنند ايمان را

يار مردان خدا باش که در کشتي نوح

هست خاکي که به آبي نخرد طوفان را

برو از خانه گردون به در و نان مطلب

کان سيه کاسه در آخر بکشد مهمان را

هر که را خوابگه آخر مشتي خاک است

گو چه حاجت که به افلاک کشي ايوان را

ماه کنعاني من مسند مصر آن تو شد

وقت آن است که بدرود کني زندان را

حافظا مي خور و رندي کن و خوش باش ولي