Dziś rozmawiam z doulą umierania – Anją Franczak (założycielka @Instytutdobrejsmierci). Anja
opowiada mi na czym polega jej praca i kto zgłasza się do niej po pomoc. Twierdzi, że umieranie nie
jest dla ekspertów i fachowców, tylko dla zwykłych ludzi. Tylko … zapomnieliśmy jak to się odbywa. W
swojej pracy daje ludziom poczucie zaufania, że to potrafią i że dadzą radę. Mówi o tym, co w
kontakcie ze śmiercią nas wzbogaca i że wokół śmierci jest mnóstwo miłości, bliskości, nie tylko sam
smutek. Także o tym jak trudno niekiedy poruszać się pomiędzy osobami, które odchodzą, a ich
bliskimi, czyli tymi, którzy zostają. Czasem trzeba negocjować!
Anja mówi o tym, że boimy się niewiedzy. Tego, że nie mamy pojęcia jak wygląda umieranie. Dlatego
tą wiedzą się dzieli. Kiedy już wiemy jak będzie to wglądało, co będzie działo się z ciałem - czy jest
Mówi o tym, jakie predyspozycje musi mieć osoba gotowa towarzyszyć innym w odchodzeniu i czy
komuś, kto sam doznał straty będzie łatwiej. Oraz o tym, dlaczego w kulturze mamy tak wielki
problem z mówieniem o śmierci i pocieszaniem osób w rozpaczy. Twierdzi, że w centrum żałoby
Zapraszam do wysłuchania ósmego odcinka podcastu RZECZY TRUDNE na Spotify i YouTube.
Zajrzyj do naszych poleceń:
✦ Megan Devine „It’s Ok that You’re not Ok” (polski tytuł „Cierpisz? Masz do tego prawo”)
✦ Atul Gawande „Śmiertelni”
✦ Kathryn Mannix „With the End in Mind: Dying, Death, and Wisdom in an Age of Denial”
✦ Zbigniew Preisner, „Dies Irae”
https://www.youtube.com/watch?v=G9PLgotzn0U
Napisz do mnie, jeśli chcesz mi opowiedzieć swoją historię.
Dżingiel: @rzeczynieslychane
https://www.youtube.com/watch?v=G9PLgotzn0U