Sigríður ólst upp hjá móður sem var glímdi við mikil geðræn veikindi. Ung taldi hún það vera á sinni ábyrgð að sjá um móður sína og passa upp á hana. Hún upplifði sinnuleysi kerfisins og hét því að hjálpa börnum í sömu stöðu þegar hún gæti. Það hefur hún gert með því að stofna úrræðið Okkar heimur þar sem börn fólks með geðrænan vanda fá aðstoð.

Tinna Björk Kristinsdóttir hefur vakið athygli í hlaðvörpunum Þarf alltaf að vera grín? og Mistería. Hún hefur vitað frá unga aldri að hún bæri stökkbreytt gen sem veldur arfgengri heilablæðingu en þetta gen finnst bara í nokkrum fjölskyldum á Ísland og veldur yfirleitt heilablæðingum hjá ungu fólki. Móðir hennar ber líka genið en hvorugar hafa fengið heilablæðingu. Hún segir mikilvægt að skilgreina sig ekki sem sjúkling og vill frekar vera álitin fyndin. Genið hefur þó breytt sýn hennar á lífið, hún velur vel hvað hún gerir og nýtur augnabliksins.

Gestur þáttarins er Svala Jóhannesar- Ragnheiðardóttir sem hefur starfað með heimilislausum í þrettán ár.

Umsjón: Viktoría Hermannsdóttir

Umsjón: Viktoría Hermannsdóttir

Blómasalinn og skemmtikrafturinn Eva Ruza hefur vakið athygli undanfarin ár á samfélagsmiðlum Hún segir frá lífi sínu í blómabúðinni þar sem hún og móðir hennar eru stundum hálfgerðir sálfræðingar. Hún segir líka frá stóra draumnum um að birta í dálknum Hverjir voru hvar í Séð og heyrt og ævintýralegt ferðalag föður síns frá Króatíu þar sem hann ólst upp auk þess sem hún talar um lífið í skemmtanabransanum svo eitthvað sé nefnt.

Umsjón: Viktoría Hermannsdóttir.

Gestur þáttarins er Aðalbjörg Stefanía Helgadóttir sem ræðir um einamanleika, samskipti og útskúfun sem hún varð fyrir í æsku.

Umsjón: Viktoría Hermannsdóttir.

Gestur þáttarins er Eliza Reid forsetafrú.

Umsjón hefur Viktoría Hermannsdóttir.

Gestur þáttarins er Ásta Dís Guðjónsdóttir sem starfar fyrir PEP, samtök fólks í fátækt.

Umsjón: Viktoría Hermannsdóttir.

Gestur þáttarins er Sigþrúður Guðmundsdóttir framkvæmdastýra Samtaka um kvennaathvarf.

Umsjón: Viktoría Hermannsdóttir.

Það lá aldrei beinast við að fótbolti yrði að ferli hjá Hannesi Þór Halldórssyni eftir að hann slasaðist illa á snjóbretti þegar hann var 14 ára. Hann segir frá því hvernig hann vann sig upp innan tveggja sviða - fótbolta og kvikmyndagerðar, til þess að þurfa ekki að veðja á annað hvort. Langir vinnudagar hafa skilað honum farsælum ferli á báðum sviðum - þó að það sé ekki endilega alltaf auðvelt að sinna bæði.