Í dag hefst hin árlega Landssöfnun Barnaheilla undir heitinu Hjálpumst að við að vernda börn. Ljós verða seld út um land allt og mun ágóði sölunnar renna til forvarnaverkefnisins Verndarar barna. Verkefnið er forvarnarverkefni, ætlað fullorðnum til að öðlast þjálfun og þekkingu í að fyrirbyggja og bregðast við kynferðisofbeldi á börnum. Við fengum Guðrúnu Helgu Bjarnadóttur, verkefnisstjóra landssöfnunarinnar, í þáttinn í dag til þess að segja okkur meira frá söfnuninni og málefninu.

Þór Fjalar Hallgrímsson, starfsnemi hér á Rás 1 og nemi í Hagnýtri menningarmiðlun við Háskóla Íslands, hefur undanfarnar vikur fundið áhugaverða gullmola úr safni útvarpsins. Í dag ætlum við einmitt að flytja einn slíkan, en í síðustu viku voru liðin 51 ár síðan fyrstu íslensku fornbókahandritin komu aftur til landsins. Það var 21. apríl 1971 sem danska herskipið Vædderen kom með Flateyjarbók og Konungsbók Eddukvæða. Nokkrum dögum fyrr, þegar skipið var að leggja úr höfn í Danmörku, fór Jökull Jakobsson, leikskáld og útvarpsmaður, þá 37 ára, með hljóðnemann út í bæ og spurði nokkra vegfarendur hvað þeim fyndist um heimkomu handritanna og um áhuga þeirra á íslenskum fornbókmenntum. Við heyrðum þetta innslag í þættinum í dag.

Lesandi vikunnar í þetta sinn var svo Ilmur Stefánsdóttir, leikmyndahönnuður og listakona. Hún hefur auðvitað gert leikmyndir fyrir fjölda leikrita, nú síðast í Fyrrverandi sem frumsýnt var fyrir skemmstu í Borgarleikhúsinu. Við fengum að vita hvaða bækur hún hefur verið að lesa undanfarið og hvaða bækur og höfundar hafa haft mest áhrif á hana í gegnum tíðina. Hún sagði frá bókunum Framúrskarandi vinkona eftir Elena Ferrante, On Earth We're Briefly Gorgeous eftir Ovean Vuong og Drag plóg þinn yfir bein hinna dauðu eftir Olgu Tokarczuk. Svo sagði hún frá þeim miklu áhrifum sem bækur Astrid Lindgren hafði á hana, t.d. Elsku Míó minn.

UMSJÓN GUÐRÚN GUNNARSDÓTTIR OG GUNNAR HANSSON