Pod koniec października 1920 roku w wyczerpanym wojną kraju ożywiły się nadzieje na trwały pokój. Nikt po kilku latach nie chciał dalszej wojny. Gazety zamieszczały artykuły polityczne, ale o wiele ważniejsza stawał się sytuacja codzienna: sprawa zaopatrzenia przed zimą czy potrzeba uruchomienia normalnej nauki szkolnej.

W październiku 1920 roku w kraju coraz częściej rozmawiano nie o froncie, ale o codziennych sprawach. Między innymi w Gazecie Kieleckiej pojawił się niezwykły artykuł, o sensacyjnej ucieczce świni. Z wiadomości wojennych na pierwszy plan przebijały się rozmowy pokojowe i warunki stawiane przez bolszewików.

Kielce żyją wiadomościami z frontu np.: w bitwie pod Lidą dwie dywizje Wojska Polskiego wzięły do niewoli 12 tys. jeńców. Nie brakuje jednak i informacji z naszego własnego podwórka, które także są powodem dyskusji. Jedna z nich ukazała się we wrześniu 1920 r. w Gazecie Kieleckiej: „Zaginął w środę pies - wyżeł angielskiej rasy koloru brązowego, koniszki łap białe z niklową obrożą. Uprasza się o odprowadzenie psa na ulicę Żelazną 26”.

Wojska bolszewickie cofają się na całym froncie co cieszy mieszkańców Kielc. Nie brakuje im także innych tematów do rozmów: np. pewien buchalter oddziału państwowego urzędu zbożowego w Jędrzejowie, w kłótni z pomocnikiem odgryzł mu ucho....

Wrzesień 1920 roku przebiegał pod znakiem rozmów o sukcesach wojsk polskich na froncie. Z krajowego podwórka tematem rozmów była natomiast informacja, że w Gimnazjum Jana Śniadeckiego w Kielcach rok szkolny rozpoczął się dopiero 4 października.

Jest wrzesień 1920 roku. Do Kielc dociera coraz więcej informacji o okrucieństwach jakich dopuścili się bolszewicy na terenach wcześniej przez nich zajętych. Pomimo wszystko w kraju sytuacja zaczyna się powoli normalizować.
A jaka jest atmosfera w naszej kawiarni na rogu ulicy Małej i Sienkiewicza?
Rady Państwa nakłada na Kielce jednorazową daninę na rzecz wojska. Miasto ma dostarczyć 900 koców, 900 par butów, 1800 par spodni bawełnianych oraz 900 par spodni wełnianych.

We wrześniu 1920 roku Tadeusz Rozwadowski, dowodzący operacjami na południu oraz armiami generała Sikorskiego na Wołyniu i generała Stanisława Hallera w Galicji Wschodniej, pobił wszystkie trzy armie radzieckiego Frontu Południowo-Zachodniego.
Rozpoczęły się dyskusje nie tylko o polskich zwycięstwach, ale też o możliwościach zawarcia pokoju z bolszewikami i warunkach jakie stawiają .
A o czym w tym czasie dyskutowali stali bywalcy kieleckiej cukierni znajdującej się na rogu ulicy Sienkiewicza i Małej?

Po odrzuceniu bolszewików spod Warszawy kontrofensywa polska znad Wieprza rozbiła w dniach 16–18 sierpnia główne ugrupowanie sowieckiego Frontu Zachodniego. Rozpoczął się odwrót bolszewików. 31 sierpnia w okolicach Komarowa koło Zamościa rozegrała jedna z największych w XX wieku bitwa z udziałem kawalerii. Jej znaczenie jest porównywalne z Bitwą Warszawską.
Sukcesy Wojsk Polskich są głównym tematem rozmów naszych bohaterów.

Po ofensywie znad Wieprza inwazja sowiecka na Polskę została odparta. Armia bolszewicka rozpoczęła odwrót. Bitwa na przedpolach Warszawy została wygrana. 19 sierpnia jednostki polskie na rozkaz Piłsudskiego przeszły do działań pościgowych, starając się uniemożliwić odwrót głównych sił Tuchaczewskiego, znajdujących się na północ od Warszawy. 21 sierpnia rozpoczęła się decydująca faza działań pościgowych.
Informacje o sukcesach militarnych Polaków w walkach z bolszewikami coraz szybciej docierały do Kielc, a o ich rozmowach w Cukierni u Państwa Smoleńskich dowiecie się Państwo z najnowszego odcinka słuchowiska.

W kieleckiej kawiarni znajdujących się na skrzyżowaniu Małej i Sinkiewicza u państwa Smoleńskich czekano na kolejne wiadomości z frontu.