มีตนมีธรรมเป็นที่พึ่งสามารถที่จะผ่านปัญหาต่าง ๆ ด้วยปัญญาเฉพาะตน คนเราสามารถพัฒนาได้ ด้วยวิธีคิดที่ไม่ผิด ไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นแบบไหนก็ตาม

ซึ่งเป็นวิธีคิดที่พระพุทธเจ้าสอนเอาไว้ใน อปัณณกะ ว่าด้วยข้อปฏิบัติไม่ผิด

“อะไรที่จะมีประโยชน์ให้เอาไว้ก่อน และหามาตรการในการป้องกันความเสี่ยง”

2 ส่วนยังไงก็ผิด เป็นความวิบัติ 3 อย่าง

1. สีลวิบัติ (ความวิบัติแห่งศีล)
2. จิตตวิบัติ (ความวิบัติแห่งจิต)
3. ทิฏฐิวิบัติ (ความวิบัติแห่งทิฏฐิ)

ความถึงพร้อม 3 อย่าง ที่ไม่มีทางผิด คือ

1. สีลสัมปทา (ความถึงพร้อมด้วยศีล)
2. จิตตสัมปทา (ความถึงพร้อมด้วยจิต)
3. ทิฏฐิสัมปทา (ความถึงพร้อมด้วยทิฏฐิ)

นั่นคือ ศีล สมาธิ ปัญญา ส่งผลให้เจริญแน่นอน

ข้อปฎิบัติ 3 อย่าง  ที่พระพุทธเจ้าทรงตกผลึกมาแล้ว ไม่ว่าจะประกอบอาชีพอะไรเมื่อปฎิบัติแล้วไม่มีทางเสีย มีแต่จะดีขึ้น คือ

1. การคุ้มครองทวารในอินทรีย์ทั้งหลาย
2. การรู้ประมาณในการบริโภค
3. การประกอบความเพียรเครื่องตื่นอยู่เสมอ ๆ

ในที่นี้ยกตัวอย่าง 3 เรื่องด้วยกัน ดังนี้เรื่องที่ 1 การถ่วงน้ำหนักลูกเต๋า ซึ่งเป็นกลโกงในการเล่นการพนัน ที่นำเทคนิคนี้มาปรับใช้ในการทำความดี สร้างประโยชน์ ทำความดีได้ตลอดเวลา

เรื่องที่ 2  พระโพธิสัตว์ ครั้นเมื่อเกิดเป็นพ่อค้าบริหารความเสี่ยงด้วยระเบียบวินัย ในเรื่องของการใช้น้ำสำหรับการเดินทางในทางกันดาร โดยใช้ปัญญาคิดมาตรการ และระบบที่จะป้องกันความเสี่ยง และมีความเพียรในการทำตามระบบนั้น ทำให้ไม่ถูกยักษ์ที่แปลงกายมาหลอกให้ทิ้งน้ำกลางทางจนกว่าจะเจอน้ำใหม่

เรื่องที่ 3 คน 2 คน ไปหาสิ่งของมาขาย คนที่มีปัญญาจะคิดว่าอะไรที่จะมีประโยชน์ให้เอาไว้ก่อน เช่น ผ้าไหม มีประโยชน์กว่าเชือกป่าน จึงเลือกที่จะขนผ้าไหม

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.