Sukces polskich kryptologów współpracujących z wywiadem francuskim, którzy złamali szyfr Enigmy, wynikał z wcześniejszych doświadczeń – wyniesionych m.in. ze służby w armiach państwach zaborczych. Dzięki przypadkowi polski wywiad w 1929 r. zapoznał się z handlową wersję Enigmy, gdy przesyłka z nią utknęła na warszawskim lotnisku Okęcie. Do pierwszego złamania szyfru Enigmy doszło na przełomie 1932/1933 r., tuż przed dojściem Adolfa Hitlera do władzy. Dokonali tego polscy matematycy: Marian Rejewski, Jerzy Różycki i Henryk Zygalski. Polski wywiad podzielił się swoją wiedzą z wywiadem francuskim i brytyjskim dopiero przed wybuchem II wojny światowej. To przekazanie informacji umożliwiło Brytyjczykom dalszy rozwój metod łamania szyfrów w Bletchley Park, gdzie pracowali m.in. Alan Turing i jego zespół. Dzięki odczytywaniu niemieckich depesz alianci mogli wyprzedzać ruchy wroga, minimalizując straty i podejmując lepsze decyzje strategiczne. Przez wiele lat wkład Polaków w złamanie Enigmy był marginalizowany w historiografii. Obecnie docenia się ich kluczową rolę w wojennych sukcesach alianckich dla rozwoju kryptologii. Polscy kryptolodzy są uznawani za jednych z największych bohaterów wywiadu w XX wieku.