حسین بنایی، دانشیار مطالعات بین‌الملل و پژوهشگر روابط سیاسی در ایندیانای آمریکا که مطالعات خود را بویژه بر روابط ایران و آمریکا متمرکز کرده، باور دارد که مذاکرات با دولت دونالد ترامپ هم به نتیجه‌ای نخواهد رسید: « بخاطر روشی که ترامپ در دنیای بین‌الملل به وجود آورده احتمال حمله نظامی به تاسیسات هسته‌ای ایران را هشتاد تا هشتاد وپنج درصد می‌دانم». این متخصص روابط ایران و آمریکا که دو کتاب درباره رابطه دو کشور به نام‌های «جمهوری‌های افسانه‌ای» و «دشمن شدن» نوشته، معتقد است که دشمنی دو کشور بعد از انقلاب اسلامی سال ۵۷ ریشه در گذشته دارد: «ایران هنوز تجربه کودتای ۲۸ مرداد را در در حافظه تاریخی خود دارد و برای آمریکایی‌ها از طرف دیگر گروگان‌گیری سفارت آمریکا در تهران، نقطه عطفی است و نگرانی از خیانت و دشمنی نهادینه شده.» حسین بنایی در گفت‌وگو با فرناز قاضی‌زاده این هفته در برنامه گفت‌وگوی ویژه بی‌بی‌سی.

ریچارد بِنِت٬ گزارشگر ویژه سازمان ملل برای افغانستان فعالیت‌های خود در سال‌های گذشته را بر تهیه گزارش در مورد نقض حقوق بشر در افغانستان متمرکز کرده و در این مدت بویژه در مورد محرومیت زنان و دختران افغان از تحصیل٬ حقوق اقلیت‌های قومی٬روزنامه‌نگاران و فعالان اجتماعی گزارش‌ تهیه کرده است.

تامارا فراهانی مربی دلفین است. او که در دانشگاه، هنر خوانده بود، به‌دلیل علاقه به حیوانات، با پشتکار و علیرغم شنیدن جواب منفی در آغاز کار، توانست وارد این حوزه شود. خانم فراهانی حالا در ترکیه کار می‌کند و ویدیوهای خودش و ایوا، دلفینی که با آن کار می‌کند را در صفحه پربیننده اینستاگرامش می‌گذارد.

موضوع کتاب "اوج گرفتن ایران و رقابتش با آمریکا در خاورمیانه" تحولات منطقه‌ای است که طی چند دهه بر روابط دیپلماتیک ایران، به ویژه پرونده دنباله‌دار هسته‌ای، اثری معنادار داشته است. نویسنده کتاب، محسن میلانی، استاد روابط بین الملل در گفت‌وگویی با فرناز قاضی‌زاده در برنامه گفت‌وگوی ویژه می‌گوید، در این کتاب که نوشتنش را از چهار سال پیش آغاز کرده بود، پیش‌بینی کرده که ایران نمی‌تواند موقعیت ویژه‌اش را در منطقه حفظ کند. طی یک سال اخیر، موقعیت ایران به شدت در منطقه تضعیف شده است. با وجود این، آقای میلانی می‌گوید اگر آمریکا بخواهد برنامه هسته‌ای ایران را کاملا نابود کند، تنها راهش پیاده کردن نیرو و براندازی حکومت است که بعید است ترامپ به دنبال جنگ باشد؛ چنانچه تنها پایگاه‌های هسته‌ای ایران مورد حمله قرار گیرند و تخریب شوند، جمهوری اسلامی بار دیگر و با سرعت بیشتری به سمت غنی‌سازی بیشتر خواهد رفت. جزئیات استدلال محسن میلانی را این هفته در برنامه گفت‌وگوی ویژه تماشا کنید.

مهاجرت، در جهان امروز یک مسئله پایه‌ایست که بر سیاست هم آثار کلیدی داشته، به خصوص در روی کار آمدن دوباره دونالد ترامپ. بی‌بی کسرائی فارغ‌التحصیل دانشگاه‌های مسکو و هاروارد است. از هفده سالگی زمانی که جمهوری اسلامی به دنبال بازداشت پدرش بود، مجبور به ترک ایران شد، به افغانستان رفت و بعد به روسیه و در آخر به آمریکا. سال‌ها در رده‌های بالای مدیریتی در شرکت‌های امریکایی کار کرده بود. با وجود این تصمیم گرفت آن کار و زندگی را رها کند و آموزشگاه آشپزی دختر هارواردی را تاسیس کند. در این آموزشگاه، غذا شد راهی برای ساختن رابطه‌های همکاری و گروه‌هایی که با هم کار مشترکی داشتند، آموزشگاهی که موفق هم بود. او در گفت‌وگویی با فرناز قاضی‌زاده می‌گوید: گرچه به عنوان یک مهاجر قصد داشته اثری ماندگار از خودش در جامعه‌ای بگذارد که به آن مهاجرت کرده، اما رابطه‌اش با ایران وفرهنگ ایرانی هم هرگز قطع نشده است. به تازگی در اینستاگرام، در حسابی با همین نام، فوت کوزه‌گری آشپزی را به فارسی ارائه داده که طرفداران خودش را پیدا کرده. مهاجرت و ساختن دوباره و چند باره زندگی، قصه بسیاری از ایرانی‌ها و افغانها است، آیا وطن را می‌شود با خود برد؟

آتفه چهارمحالیان، شاعر، نویسنده و فعال اجتماعی، به تازگی و پس از سال‌ها، بازداشت و بازجویی و احکام زندان و محدودیت‌های اجتماعی از کشور خارج شده است. او در نخستین گفت‌وگوی تلویزیونی پس از خروج از ایران، به فرناز قاضی‌زاده گفت، خروج از کشور برایش خط قرمز بوده اما زندگی تحت بازجویی‌های دائمی و محدودیت‌ها، راهی به جز خروج غیرقانونی از کشور برایش باقی نگذاشت. خانم چهارمحالیان که مدتی را در بند زنان اوین گذرانده درباره شرایط این بند بعد از فیلمی که از رقصیدن در زندان منتشر شد می‌گوید: «رقصیدن و آواز خواندن برای ما تحت شرایط سخت ، مبارزه بود، می‌خواستند ما را بشکنند، ما می‌خواستیم بگوییم که زنده‌ایم.» او همینطور در این مصاحبه در واکنش به نامه فائزه هاشمی درباره شرایط زندان زنان گفت، من با نظرات ایشان مخالفم. آتفه چهارمهالیان مهمان گفت‌وگوی ویژه این هفته است.

اسماعیل عبدی، عضو هیئت مدیره کانون صنفی معلمان تهران، یکی از سرشناس‌ترین معلمانی است که که در دهه هشتاد شمسی فعالیت‌های صنفی را آغاز کرد و از همان آغاز با بازداشت و تهدید روبرو بود. این دبیر ریاضی که سال‌ها را در زندان سپری کرده و به تازگی بطور غیرقانونی از کشور خارج شده در یک گفت‌وگوی ویژه با فرناز قاضی‌زاده می‌گوید علت خروجش از ایران بیش از هر چیز بخاطر دیدار با خانواده است که سالها از آن محروم بوده اما سپاه پاسداران با باز کردن پرونده جدید برای او، ممنوع‌الخروجش کرده بود. او می‌گوید اگرچه در آغاز فعالیتش را با مبارزه صنفی شروع کرد ولی آن فعالیت‌ها از طرف حکومت، سیاسی تعبیر شد: «مرز بین صنف و سیاست همیشه چالشی بوده که مطرح می‌شده. فعالیت‌های ما غالبا از فعالیت صنفی خارج نشد ولی حاکمیت برای اینکه آنرا سرکوب کند، اتهامات امنیتی به معلمان منصوب کرد». اسماعیل عبدی مهمان گفت‌وگوی ویژه این هفته است.

در پی سقوط بشار اسد، جمهوری اسلامی ایران یکی از دوستانی را از دست داد که از نگاه میهمان این هفته گفت‌و‌گوی ویژه مهم‌ترین متحد سیاسی ایران در جهان عرب محسوب می‌شد. ژوبین گودرزی، استاد دانشگاه وبستر در ژنو و نویسنده کتاب «ایران و سوریه؛ ائتلاف دیپلماتیک و سیاست قدرت در خاورمیانه» معتقد است که آن‌چه رخ داده یکی از بزرگ‌ترین شکست‌های سیاست خارجی ایران در چهل‌و‌پنج سال اخیر است. او در گفت‌وگویی با کیوان حسینی، می‌گوید، در سال‌های اخیر اهداف جمهوری اسلامی در سوریه با اهداف مسکو و دمشق همخوانی نداشت، برای همین هم نهایتا اسد به مسکو گریخت و نه تهران. به عقیده او رابطه‌ای که بین ایران و حکومت اسدها در سوریه شکل گرفته بود، بر اساس سیاست‌های چندین دهه‌ای دو کشور بود که پشت یکدیگر را در بزنگاه‌ها خالی نکردند، اما حالا جایگزینی آن برای ایران غیرممکن است.

روز دوم نوامبر سال ۲۰۲۰ زندگی خانواده پلیکو برای همیشه تغییر کرد. وقتی ژیزل پلیکو، به دخترش اطلاع داد که دامینیک، همسرش و پدر کارولین، برای ده سال او را بی‌هوش می‌کرده و مردان زیادی را به خانه می‌آورده تا به او تجاوز کنند، کارولین فقط فریاد می‌کشید. ساعت ۸:۲۵ دقیقه شب بود. زندگی هیچ‌گاه به قبل از آن تاریخ برنگشت. ژیزل با حمایت کارولین و دو پسرش، تصمیم گرفت که محاکمه همسرش و سایر مردان متجاوز را علنی کند. پرونده پلیکو به‌عنوان بزرگ‌ترین محاکمه تجاوز در تاریخ فرانسه به یاد خواهد ماند. کارولین دارین که حالا کتابی تحت عنوان «دیگر هیچ‌گاه تو را پدر نمی‌خوانم» نوشته است، می‌گوید پلیس به او عکس‌های نیمه لختی از او نشان داده که بی‌هوش بوده و می‌گوید مطمئن است که پدرش به او هم تجاوز کرده، گرچه دامینک پلیکو در دادگاه این را رد کرده بود.

زمانی که او فرمانده نظامی کردهای سوریه بود، این نیروها توانستند با مقاومت در مقابل داعش در منطقه روژاوا دولت خودمختار ایجاد کنند. پس از تغییرات هفته‌های اخیر در دمشق و سقوط دولت بشار اسد، سرنوشت رابطه این منطقه با حاکمان جدید سوریه سئوالات جدی ایجاد کرده به خصوص که این دولت تازه دمشق، با ترکیه، دشمن اصلی نیروهای کرد در سوریه، روابطی بسیار صمیمانه دارد.

ژیار گل در گفت‌وگویی با مظلوم عبدی، از او درباره روابط کردها و نیروهای تحت فرمان او با مقامات جدید در دمشق پرسیده و این‌که آن‌ها چه رابطه‌ای با آنکارا و تهران داشته و دارند و این روابط چگونه اثری بر نقش و جایگاه فعلی آن‌ها در سوریه جدید خواهد داشت. از سوی دیگر رابطه این نیروهای کرد با امریکا هم مطرح است، آیا ممکن است که ترامپ آن‌ها را تنها بگذارد؟

مظلوم عبدی، هر گونه رابطه با تهران را رد می کند. او می‌گوید، همین حالا هم آنکارا با آن‌ها در حال جنگ است و امید دارد که دولت جدید ترامپ به حمایت از کردها در شمال سوریه ادامه دهد.