Η Βέλμα Μπάρφιλντ (Μπουλάρντ, το πατρικό της) ήταν η πρώτη κόρη ενός αγρότη και μιας νοικοκυράς από τα 9 παιδιά που έκαναν μαζί. Όταν γεννήθηκε, στις 29 Οκτωβρίου 1932, η οικογένεια ζούσε σε ένα άβαφο ξύλινο σπίτι στην αγροτική Νότια Καρολίνα. Το σπίτι δεν είχε ούτε ρεύμα ούτε τρεχούμενο νερό. Οι γονείς του πατέρα ζούσαν στο ίδιο σπίτι, όπως και η ανάπηρη από πολιομυελίτιδα αδερφή του. Καθώς η Μεγάλη Ύφεση χειροτέρευε, ο πατέρας ήταν αδύνατο να βγάλει τα προς το ζην πουλώντας το βαμβάκι και τον καπνό που καλλιεργούσε. Βρήκε δουλειά ως υλοτόμος σε πριονιστήριο και μετέφερε την οικογένειά του σε ένα μικροσκοπικό σπίτι πιο κοντά στην πόλη. Όταν γεννήθηκε το τρίτο παιδί της οικογένειας, ο πατέρας έπιασε δουλειά σε κλωστοϋφαντουργείο και μετέφερε την οικογένεια πίσω στο σπίτι όπου είχαν μείνει οι γονείς του, που σύντομα πέθαναν.

Η οικογένεια είχε παραδοσιακές, πατριαρχικές αρχές. Ο πατέρας ήταν αυταρχικός, οργιζόταν εύκολα και έπινε όταν δεν κατάφερνε να επιβάλει πειθαρχία στα πολλά παιδιά του -που δε γλίτωναν τις ξυλιές του με καλάμια ή με τη ζωστήρα του. Η γυναίκα του ήταν η υποτακτική σύζυγος. Ένα πράγμα που τον θύμωνε ιδιαίτερα ήταν τα έξυπνα και φλύαρα παιδιά -τόσο το μεγαλύτερο αγόρι του, όσο και η πρώτη κόρη του η Βέλμα.

Η Βέλμα Μπάρφιλντ δυσανασχετούσε με την υποχωρητική στάση της μητέρας της που κινδύνευε συχνά να δεχτεί και η ίδια τις γροθιές του, επειδή ήταν ένας παθολογικά ζηλιάρης σύζυγος και ταυτόχρονα κατάφωρα άπιστος. Κάθε φορά που η Βέλμα έτρωγε ξύλο από τον μπαμπά της, στενοχωριόταν τόσο με την παθητική στάση της μαμάς της, που έβλεπε και δεν έκανε τίποτα, όσο και με τον επιθετικό μπαμπά της.

Συντελεστές
Έρευνα - Κείμενο: Μιμή Φιλιππίδη
Αφήγηση, Sound Design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Στις 3 Νοεμβρίου 1984, είχε υπάρξει μια απαγωγή, το θύμα είχε αφεθεί ελεύθερο και είχε καταθέσει στην αστυνομία. Θύμα ήταν η 17χρονη Λίζα Μακβέι που, καθώς επέστρεφε στο σπίτι από τη δουλειά, ο απαγωγέας κρυμμένος στους θάμνους την είχε αρπάξει από το ποδήλατό της. Είχε όπλο και μαχαίρι και την έβαλε με τη βία στο αυτοκίνητό του. Τη διέταξε να γδυθεί και να του κάνει στοματικό σεξ. Στη συνέχεια την οδήγησε στο διαμέρισμά του όπου την κράτησε όμηρο επί 26 ώρες και τη βίαζε επανειλημμένα, της έλεγε ότι δεν θα της κάνει κακό και μάλιστα την πήρε να κάνουν ντους μαζί. Η Λίζα ήταν βέβαιη ότι σκόπευε να τη σκοτώσει, αλλά, αν τυχόν γλίτωνε, σκόπευε να αναζητήσει αυτόν τον άνθρωπο. Γι’ αυτό προσπαθούσε να συγκρατήσει στη μνήμη της ό,τι μπορούσε από τα λίγα πράγματα που έβλεπε, αφού της είχε τα μάτια δεμένα. 

Η Λίζα ήταν από μικρή θύμα σεξουαλικής κακοποίησης από συγγενείς της και ήξερε να επιβιώνει. Προσπάθησε να τον καλμάρει όποτε την αποκαλούσε «σκρόφα» και τα κατάφερε. Σε λίγες ώρες την αποκαλούσε «μωρό». Αλλά τότε φάνηκε ότι έχανε το ενδιαφέρον του για εκείνη. Η Λίζα όμως δεν ήξερε τι σκοπό είχε όταν την έβαλε με δεμένα μάτια στο αυτοκίνητό του. Τον ικέτευε να μην τη σκοτώσει. Μετά από οδήγηση λίγων λεπτών, σταμάτησε το αμάξι, άνοιξε την πόρτα και της είπε ότι ήταν ελεύθερη. Η Λίζα γύρισε τρέχοντας στο σπίτι της, ξύπνησε τον πατέρα της, κάλεσαν την αστυνομία και έδωσε όσα στοιχεία θυμόταν για τον απαγωγέα. Οι ερευνητές της αστυνομίας που ασχολούνταν με τον σίριαλ κίλερ στη Φλόριντα δεν συνειδητοποίησαν ότι η Λίζα θα τους οδηγούσε στον δολοφόνο, παρά μόνο όταν η εξέταση από το εργαστήριο του FBI στα ρούχα της ανέφερε κόκκινες ίνες χαλιού.

Η ειδική Ομάδα Κρούσης που είχε σχηματιστεί από την αστυνομία της Τάμπα ενημερώθηκε για όλα τα στοιχεία που παρείχε η Μακβέι. Ήξεραν τώρα τα χαρακτηριστικά του δολοφόνου, ότι οδηγούσε ένα κόκκινο Dodge Magnum και την περιοχή που κυκλοφορούσε − ωστόσο, εκείνος συνέχιζε να σκοτώνει. Στις 17 Νοεμβρίου δύο ντετέκτιβ που περιπολούσαν εντόπισαν το κόκκινο αμάξι κι έλεγξαν τα στοιχεία του οδηγού. Λεγόταν Ρόμπερτ (Μπόμπι) Τζο Λονγκ και η διεύθυνσή του ήταν στην περιοχή όπου έψαχνε η αστυνομία το διαμέρισμα του δολοφόνου. Του είπαν ότι έψαχναν έναν ύποπτο ληστείας και έτσι συνεργάστηκε, τους άφησε να τον φωτογραφίσουν και ανακουφίστηκε όταν τον άφησαν να φύγει. Αλλά η σύλληψή του ήταν ζήτημα ημερών.

Συντελεστές
Έρευνα - Κείμενο: Μιμή Φιλιππίδη
Αφήγηση, Sound Design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Ο Ματουρίνο Ρεζέντεζ ήταν ένας Μεξικανός κατά συρροή δολοφόνος, ύποπτος για τουλάχιστον 23 δολοφονίες στις ΗΠΑ και το Μεξικό κατά τη δεκαετία του 1990. Χρησιμοποιούσε τα τρένα για να μετακινείται λαθραία από πολιτεία σε πολιτεία των ΗΠΑ και τα περισσότερα εγκλήματά του διαπράχθηκαν κοντά σε σιδηροδρομικούς σταθμούς, γι’ αυτό έγινε γνωστός ως «Ο Δολοφόνος των Σιδηροδρόμων».

Το 1986, ο Ρεζέντεζ σκότωσε το πρώτο του θύμα: μια άγνωστη άστεγη γυναίκα στο Τέξας. Αλλά μόνο όταν σκότωσε δύο έφηβους το 1997 κοντά σε σιδηροδρομικές γραμμές στην κεντρική Φλόριντα, οι αστυνομικοί ερευνητές συνέδεσαν αυτές τις δολοφονίες με τα προηγούμενα εγκλήματά του και συνειδητοποίησαν ότι είχαν στα χέρια τους έναν κατά συρροή δολοφόνο.

Συντελεστές
Έρευνα - Κείμενο: Μιμή Φιλιππίδη
Αφήγηση, Sound Design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Το βράδυ της 29ης Οκτωβρίου 2007 ένα πλαστικό κοντέινερ, σαν αυτά που χρησιμοποιούνται για αποθήκευση και μετακόμιση, επέπλεε στον κόλπο του Γκάλβεστον στο Τέξας. Ο ψάρας που το συνέλεξε στη βάρκα του κάλεσε την αστυνομία, όταν είδε ότι μέσα ήταν ένα παιδικό παπουτσάκι και τυλιγμένο σε σακούλες σκουπιδιών ήταν κάτι που έμοιαζε με πτώμα. Ο ιατροδικαστής που το εξέτασε αποφάνθηκε ότι επρόκειτο για πτώμα κοριτσιού 2-5 ετών που στο κρανίο έφερε τρία κατάγματα. Η έρευνα συνεχίστηκε ως υπόθεση ανθρωποκτονίας. Η έκταση των τραυματισμών ήταν τόσο μεγάλη, όση θα ήταν αν το κορίτσι είχε πέσει από ταράτσα. Δεν υπήρχαν στοιχεία για προσδιορισμό της ταυτότητας και ανατέθηκε σε ζωγράφο -συνεργάτη δικαστικού ανθρωπολόγου- να απεικονίσει κατά προσέγγιση την εμφάνιση του θύματος εν ζωή. Όσο το θύμα δεν είχε ταυτότητα και επειδή ήταν μικρής ηλικίας, οι αρχές το ακοκαλούσαν «Baby Grace» (μικρή Θεία Χάρη).

Στην προσπάθειά διακρίβωσης της ταυτότητας του θύματος, η αστυνομία σύγκρινε το DNA της μικρής με το DNA γνωστών εξαφανισμένων κοριτσιών της ίδιας ηλικίας (μέχρι και της Μαντλίν ΜακΚαν που είχε απαχθεί πρόσφατα στην Πορτογαλία και η υπόθεση είχε προβληθεί διεθνώς). Παράλληλα έδωσε πολύ μεγάλη δημοσιότητα μέσω της τηλεόρασης, προβάλλοντας το σκίτσο της «Baby Grace» σε όλα τα εθνικά δίκτυα. Μέσα σε τρεις μέρες αναγνωρίστηκε από τη γιαγιά της -από τη μεριά του πατέρα της- που ανέφερε στις αρχές ότι το σκίτσο έμοιαζε με την εγγονή της, Ράιλι Ανν Σόγιερς. Η εξέταση DNA επιβεβαίωσε αργότερα, στις 30 Νοεμβρίου 2007, ότι πράγματι τα λείψανα ήταν του παιδιού, όπως είχαν ήδη υποψιαστεί οι αρχές από τα λεγόμενα της γιαγιάς της Ράιλι.

Ήταν καλή μαθήτρια, αλλά μετά την εγκυμοσύνη οι βαθμοί της άρχισαν να πέφτουν. Το σχολείο, όπως πολλά σχολεία στις ΗΠΑ, είχε υιοθετήσει ένα πρόγραμμα (ονομάζεται GRADS) για έγκυες μαθήτριες και τους φίλους τους. Η Τρένορ και ο Σόγιερς εγγράφηκαν και οι δύο και έμαθαν βασικές γονικές δεξιότητες -η ιδέα είναι να δημιουργηθεί ένα σύστημα υποστήριξης για τις έγκυες έφηβες και τους φίλους τους, ώστε να παραμείνουν στο σχολείο.

Υπόθεση: Baby Grace

Συντελεστές
Έρευνα - Κείμενο: Μιμή Φιλιππίδη
Αφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη


 

Στις 11 Φεβρουαρίου 2023, η Μπριάνα Τζάι, μια 16χρονη διεμφυλική Βρετανίδα από το Μπέρτσγουντ στη βόρεια Αγγλία μαχαιρώθηκε μέχρι θανάτου στο δημοτικό πάρκο Λίνιαρ. Η Μπριάνα ήταν μαθήτρια στο γυμνάσιο του Μπέρτσγουντ. Είχε γεννηθεί αγόρι και είχε την αγάπη και συμπαράσταση των γονιών της σε όλη τη διάρκεια της φυλομετάβασής της. Σύμφωνα με τους φίλους της, η Μπριάνα συχνά βοηθούσε νεότερα τρανς κορίτσια που ήθελαν ασφάλεια και νόμιμη πρόσβαση σε ορμονική θεραπεία. Ωστόσο, κατά καιρούς αντιμετώπιζε τρανσφοβική παρενόχληση και εκφοβισμό. 

Το απόγευμα της 11ης Φεβρουαρίου 2023, η Τζάι βρέθηκε με πολλαπλά τραύματα από μαχαίρι σε ένα μονοπάτι στο πάρκο Λίνιαρ. Η Άμεση Δράση κλήθηκε στις 3:13 και οι διασώστες προσπάθησαν μάταια να σώσουν την ετοιμοθάνατη Μπριάνα. Στις 4:02 διαπιστώθηκε ο θάνατός της. Διατάχτηκε νεκροψία για να διαπιστωθεί η αιτία θανάτου. Την επόμενη μέρα συνελήφθησαν ταυτόχρονα στα σπίτια τους η Σκάρλετ Τζέκινσον και ο Έντι Ράτκλιφ, ηλικίας 15 ετών. Σύμφωνα με την αστυνομία η δολοφονία της Μπριάνα Τζάι ήταν στοχευμένη επίθεση, αλλά όπως έλεγε, «προς το παρόν, δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποδηλώνουν ότι οι συνθήκες γύρω από τον θάνατο της Μπριάνα σχετίζονται με μίσος». Ωστόσο, στις 14 Φεβρουαρίου, η αστυνομία είπε ότι ερευνούσε «προς όλες τις κατευθύνσεις, συμπεριλαμβανομένου του εάν η επίθεση ήταν έγκλημα μίσους». Στις 15 Φεβρουαρίου 2023, η εισαγγελέας είπε ότι η επίθεση στη Μπριάνα Τζάι ήταν «εξαιρετικά βάναυση και τιμωρητική». Η Τζάι είχε μαχαιρωθεί 28 φορές, στο κεφάλι, τον λαιμό, το στήθος και την πλάτη της.

Συντελεστές
Έρευνα - Κείμενο: Μιμή Φιλιππίδη
Αφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Στις 17 Νοεμβρίου 1972, ο 26χρονος Άντονι Μπέικλαντ κάλεσε την αστυνομία από το ρετιρέ του στο Λονδίνο λέγοντας ότι η μητέρα του, η 51χρονη Μπάρμπαρα Μπέικλαντ «είχε πέσει πάνω σε ένα μαχαίρι». Όταν έφτασαν οι βρετανοί αστυνομικοί στον τόπο του εγκλήματος βρήκαν τη μητέρα του μαχαιρωμένη στο πάτωμα της κουζίνας, ενώ ο Άντονι ήταν στο υπνοδωμάτιο και έκανε ήρεμα τηλεφωνική παραγελία για κινέζικο φαγητό.

Ο Άντονι νοσηλευόταν στo ψυχιατρικό νοσοκομείο υψηλής ασφαλείας Broadmoor Hospital μέχρι τις 21 Ιουλίου 1980, όταν, μετά από πιέσεις ομάδας φίλων, αφέθηκε ελεύθερος. Ο Άντονι ήταν τότε 33 ετών και πήγε αμέσως αεροπορικώς στη Νέα Υόρκη για να μείνει με την 87χρονη γιαγιά του, Νίνι Ντέιλι.

Συνελήφθη και κατηγορήθηκε για απόπειρα φόνου. Φυλακίστηκε στο νησί Ρίκερς και μετά από οκτώ μήνες αξιολόγησης από ψυχιατρική ομάδα, ανέμενε να αφεθεί ελεύθερος με εγγύηση όταν γινόταν η προανάκριση στις 20 Μαρτίου 1981. Ωστόσο, η υπόθεση αναβλήθηκε επειδή δεν μεταφέρθησαν εγκαίρως τα ιατρικά του αρχεία από την Αγγλία. Ο Άντονι επέστρεψε στο κελί του και μισή ώρα αργότερα βρέθηκε νεκρός.

Συντελεστές
Έρευνα - Κείμενο: Μιμή Φιλιππίδη
Αφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Ο Ρόμπερτ Ντερστ καταδικάστηκε στις 14 Οκτωβρίου 2021 σε ισόβια κάθειρξη χωρίς δυνατότητα αποφυλάκισης για τη δολοφονία της Σούζαν Μπέρμαν. Αμέσως μετά κατηγορήθηκε για τη δολοφονία της συζύγου του, Κάθλιν Ντερστ το 1982. Αλλά πριν γίνει η δίκη, πέθανε από καρδιακή ανακοπή στις 10 Ιανουαρίου 2022, σε ηλικία 78 ετών, ενώ νοσηλευόταν σε εξωτερικό νοσοκομείο.

Συντελεστές
Έρευνα - Κείμενο: Μιμή Φιλιππίδη
Αφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Ο Ρόμπερτ (Μπομπ) Φράτα είναι ο πρώτος άνθρωπος που εκτελέστηκε το 2023 στο Τέξας, και συγκεκριμένα στις 10 Ιανουαρίου. Είχε καταδικαστεί σε θάνατο επειδή πλήρωσε δύο άτομα για να σκοτώσουν την εν διαστάσει σύζυγό του.

Στη Βόρεια Ουαλία τις δεκαετίες του ‘70 και του ‘80 είχαν σημειωθεί πολλές άγριες επιθέσεις εναντίον ανδρών, οι οποίες έμεναν ανεξιχνίαστες, όταν τον Δεκέμβριο του 1995 η αστυνομία άρχισε να ανακαλύπτει πτώματα ανδρών που είχαν βασανιστεί και δολοφονηθεί βίαια. Η έρευνα οδήγησε στον Πίτερ Μουρ, ευγενικό κι αξιοσέβαστο ιδιοκτήτη πολλών κινηματογράφων της περιοχής. Φορώντας το σήμα κατατεθέν του, τα μαύρα δερμάτινα ρούχα, για να εμφυσήσει τον μέγιστο φόβο, είχε τρομοκρατήσει, είχε ταπεινώσει και βασανίσει τα θύματά του. Ο Μουρ είχε στραφεί στον φόνο μετά τον θάνατο της μητέρας του το 1994.

Συντελεστές
Έρευνα - Κείμενο: Μιμή Φιλιππίδη
Αφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Η Λόρι Ζλεσίνσκι, μια 24χρονη που μόλις είχε αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο Auburn της Αλαμπάμα με πτυχίο Ψυχολογίας, εξαφανίστηκε ξαφνικά στις 10 Ιουνίου 2006. Θα πήγαινε στο σπίτι μιας φίλης για μια «βραδιά κοριτσιών» μαζί με άλλες φίλες από το πανεπιστήμιο, με ταινίες, πίτσα και ποτά. Η Λόρι τηλεφώνησε γύρω στις 6.30 μμ εκείνο το απόγευμα Σαββάτου στη φίλη της Λίντζι για να της πει ότι θα σταματούσε να ψωνίσει μπίρες πριν πάει στο σπίτι της, όπου θα μαζεύονταν όλες. Στο βάθος ακουγόταν μια άλλη φωνή, του Ρικ Ένις, με τον οποίο ήταν χρόνια φίλοι.

Η Λόρι όμως δεν πήγε ποτέ στη βραδινή συγκέντρωση, ούτε ενημέρωσε σχετικά, πράγμα εντελώς ασυνήθιστο για εκείνη. Η αστυνομία ανέκρινε τον Ρικ Ένις. Ο Ρικ είχε γνωρίσει τη Λόρι τα χρόνια των σπουδών της και είπε στους ντετέκτιβ ότι καλλιεργούσαν μαζί μαριχουάνα. Ήταν μαζί της στο τρέιλερ τη μέρα που εξαφανίστηκε, αλλά υποστήριξε ότι ήταν μια χαρά όταν έφυγε, ίσως για να πουλήσει «χόρτο». Η αστυνομία, ωστόσο, δεν βρήκε κανένα στοιχείο ότι η Λόρι διακινούσε ναρκωτικά όταν ερεύνησε το τρέιλερ της -και αυτό ήταν κάτι αδιανόητο για τους γονείς και τους φίλους της.

Το αυτοκίνητο της Λόρι βρέθηκε τέσσερις μέρες μετά την εξαφάνισή της, καμένο σε ένα αδιέξοδο κοντά στο μπόουλινγκ, όπου δούλευε ο Ρικ. Αυτό μετέτρεψε την υπόθεση εξαφάνισης σε πιθανή ανθρωποκτονία. Οι αστυνομικοί ανέκριναν ξανά τον Ρικ τη μέρα που βρήκαν το αυτοκίνητο της Λόρι, στις 14 Ιουνίου, και παρατήρησαν ανεξήγητες γρατσουνιές στα χέρια και τα μπράτσα του. Υπήρχε επίσης ασυνέπεια στις δηλώσεις του.

Ο Ρικ Ένις κρίθηκε ένοχος για τη δολοφονία της Λόρι Ζλεσίνσκι. Σχεδόν 16 χρόνια μετά την εξαφάνιση της Λόρι, στις 14 Απριλίου 2022, καταδικάστηκε σε ισόβια χωρίς δυνατότητα αναστολής. Δεν του επιβλήθηκε η θανατική ποινή, που προβλέπεται από την Πολιτεία της Αλαμπάμα, επειδή αυτή ήταν η επιθυμία της μητέρας της Λόρι. Ο Ρικ Ένις είχε σκοτεινό παρελθόν, το οποίο ανακάλυψαν αργότερα οι αστυνομικοί ερευνητές. Όταν ήταν 12 ετών σκότωσε τη μητέρα και τον πατριό του στο τροχόσπιτό τους στο βόρειο Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα.

Συντελεστές
Έρευνα - Κείμενο: Μιμή Φιλιππίδη
Αφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη