Criminal minds - Μιμή Φιλιππίδη

Ο Γιάννης Κατσιλάμπρος και η Παναγιώτα Μαζαράκη είχαν γνωριστεί και είχαν ερωτευθεί στα 18 τους. Ο νεανικός τους έρωτας οδηγήθηκε σε γάμο και το ζευγάρι απέκτησε δύο παιδιά, ένα αγόρι που τον Σεπτέμβριο του 2008 ήταν 4,5 χρόνων κι ένα κορίτσι που ήταν 14 μηνών.

Στις 15 Σεπτεμβρίου ξέσπασε έντονος καυγάς, όταν η Παναγιώτα ζήτησε από τον Γιάννη να χωρίσουν. Ο Γιάννης θόλωσε, σκεπτόμενος αμέσως το μέλλον των παιδιών του που υπεραγαπούσε. Έχασε την αυτοκυριαρχία του και τη χτύπησε στο στέρνο με τη γροθιά του και στο πρόσωπο με ένα σίδερο. Η κοπέλα έπεσε στο πάτωμα ημιλιπόθυμη και ματωμένη. Τη μετέφερε στο Πάρκο Πικιώνη και την έθαψε σε ρηχό τάφο που σκέπασε με τσιμέντο.

Συντελεστές
Έρευνα - Κείμενο: Μιμή Φιλιππίδη
Αφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Ο Ντάνιελ Βόζνιακ ήταν ηθοποιός του κοινοτικού θεάτρου της Κόστα Μέσα, στην Καλιφόρνια. Όταν χρειάστηκε απεγνωσμένα χρήματα διέπραξε δύο δολοφονίες: σκότωσε δυο φιλικά του πρόσωπα, την Τζούλι Κιμπουίσι και τον Σαμ Χερ, ενοχοποιώντας το ένα για τη δολοφονία του άλλου.

Στις 16 Δεκεμβρίου 2015 το δικαστήριο έκρινε τον Ντάνιελ Βόζνιακ ένοχο για δύο φόνους εκ προμελέτης. Ο εισαγγελέας Ματ Μέρφι της κομητείας Όραντζ, γνωστός για τις καταδίκες πολλών κακοποιών, ζήτησε να του επιβληθεί η θανατική ποινή. Είπε στην αγόρευσή του ότι ο Βόζνιακ είναι το είδος δολοφόνου για τον οποίο ακριβώς θεσπίστηκε η ποινή του θανάτου: Οι δολοφονίες που διέπραξε ήταν τόσο φρικτές και αχρείαστες και ο πόνος που προκάλεσε τόσο βαθύς, για τον πιο ασήμαντο λόγο, ώστε έπρεπε να του επιβληθεί η εσχάτη των ποινών.

Ο Ντάνιελ Βόζνιακ καταδικάστηκε σε θάνατο τον Σεπτέμβριο του 2016 (προτού ο κυβερνήτης της Καλιφόρνιας κηρύξει μορατόριουμ στη θανατική ποινή στην πολιτεία).

Συντελεστές
Έρευνα - Κείμενο: Μιμή Φιλιππίδη
Αφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Στις 15 Ιανουαρίου 1947 η 22χρονη Ελίζαμπεθ Σορτ βρέθηκε νεκρή σε ένα οικόπεδο στο νοτιοδυτικό Λος Άντζελες. Το πτώμα της «Μαύρης Ντάλιας», όπως την ανέφεραν τότε οι εφημερίδες, είχε κοπεί στη μέση κι είχε αποστραγγιστεί ενδελεχώς από αίμα. Ο δολοφόνος είχε κόψει το στόμα στις δυο άκρες του σχηματίζοντας ένα τρομακτικό χαμόγελο κλόουν.

Η δολοφονία έκανε γρήγορα αίσθηση, όχι μόνο επειδή διαπράχτηκε στην πρωτεύουσα της σόου μπιζ, αλλά κι επειδή η αστυνομία συνεργάστηκε με τον Τύπο για να διαδώσει στοιχεία ελπίζοντας να εντοπίσει τον ένοχο.

Αν και μέχρι σήμερα η δολοφονία δεν έχει εξιχνιαστεί, το ενδιαφέρον του κόσμου δεν έχει κοπάσει.

Ο Βίκτωρ Παλαιολόγος παρίστανε το στέλεχος κινηματογραφικών εταιριών του Χόλιγουντ και δελέαζε κοπέλες με την υπόσχεση ότι θα τις κάνει σταρ. Σχετικά με τις προσπάθειές του να δελεάσει κορίτσια υποδυόμενος τον παραγωγό ταινιών Τζέιμς Μποντ, ο Παλαιολόγος είπε απλώς ότι όσες γυναίκες τον κατηγορούσαν, έλεγαν ψέματα. Καταδικάστηκε για τη δολοφονία της Κρίστι Τζόνσον, η οποία βρέθηκε νεκρή από πεζοπόρους στους λόφους του Χόλιγουντ. Αν και δεν υπήρχαν ιατροδικαστικά στοιχεία που να τον εμπλέκουν στο έγκλημα, υπήρχαν περιστασιακά στοιχεία καθώς και οι μαρτυρίες των γυναικών που αποπειράθηκε να βιάσει στο παρελθόν, που έδειχναν ένα μοτίβο στα εγκλήματά του. Αυτό το μοτίβο ταίριαζε και με τη δολοφονία της Κρίστι Τζόνσον. Λιγότερο από δύο εβδομάδες μετά τη δίκη, καθώς οι μαρτυρίες εναντίον του αυξάνονταν, ο Βίκτωρ Παλαιολόγος, ο οποίος αρνιόταν κατηγορηματικά ότι διέπραξε οποιοδήποτε έγκλημα, έκανε μια συμφωνία και ομολόγησε τη δολοφονία της Τζόνσον με αντάλλαγμα την άρση της θανατικής ποινής. Ωστόσο, την ημέρα της καταδίκης του, έστειλε μια χειρόγραφη επιστολή 11 σελίδων στον δικαστή, ισχυριζόμενος ότι ήταν αθώος και ζητώντας να ακυρωθεί η παραδοχή της ενοχής του. Ήταν όμως πολύ αργά και καταδικάστηκε σε ισόβια με δυνατότητα αποφυλάκισης μετά από 25 χρόνια.

Συντελεστές
Έρευνα - Κείμενο: Μιμή Φιλιππίδη
Αφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Η Ρουθ Έλις ήταν 28 ετών όταν καταδικάστηκε σε θάνατο για τη δολοφονία του εραστή της Ντέιβιντ Μπλέικλι και οδηγήθηκε στην αγχόνη το 1955. 

Στις 20 Ιουνίου 1955, η Ρουθ εμφανίστηκε στο  Δικαστήριο. Η μόνη ερώτηση που της έθεσε ο εισαγγελέας ήταν: "Όταν έριξες με το περίστροφο από κοντά στον Ντέιβιντ Μπλέικλι, τι σκοπό είχες;” Η απάντησή της ήταν: «Είναι προφανές πως όταν τον πυροβόλησα σκόπευα να τον σκοτώσω». Αυτή η απάντηση εγγυήθηκε την καταδίκη και τη θανατική ποινή της. Το δικαστήριο χρειάστηκε είκοσι λεπτά για να την καταδικάσει. 

Σε μια τελευταία επιστολή, που έγραψε η Ρουθ Έλις στη μητέρα του Ντέιβιντ Μπλέικλι μέσα από τη φυλακή, έλεγε: «Πάντα αγαπούσα τον γιο σας και θα πεθάνω αγαπώντας τον ακόμα». Πολλοί είπαν ότι η πραγματική τραγωδία της Ρουθ Έλις ήταν ότι πέθανε από αγάπη για έναν άνθρωπο που δεν το άξιζε.

Συντελεστές
Έρευνα - Κείμενο: Μιμή Φιλιππίδη
Αφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Μόρι Τρόι Τράβις: Ένας από τους πιο ειδεχθείς σαδιστές σίριαλ κίλερ. Κατέγραφε τον βασανισμό και τη δολοφονία των θυμάτων του σε κασέτες. Αυτοκτόνησε μόλις συνελήφθη, για να μην ανακριθεί και να έχει μέχρι τέλους τον έλεγχο

Ο Ρίτσαρντ Κάτινχαμήταν σεξουαλικός σαδιστής και τα πράγματα που έκανε ήταν φρικτά, αλλά πέρασε απαρατήρητος για μεγάλο χρονικό διάστημα. Στα τέλη της δεκαετίας του '70 και στις αρχές της δεκαετίας του '80 άφησε το αποτύπωμά του στην πόλη της Νέας Υόρκης και στα κοντινά προάστια του Νιου Τζέρσεϊ με  πολύ βίαιες σκηνές εγκλήματος. 

Μετά από μια σειρά από δίκες στο Νιου Τζέρσεϊ και τη Νέα Υόρκη από το 1981 έως το 1984, ο Κάτινγχαμ καταδικάστηκε σε περισσότερα από 200 χρόνια φυλάκισης για πέντε φόνους, δύο στο Νιου Τζέρσεϊ και τρεις στη Νέα Υόρκη, καθώς και για πολλές σεξουαλικές επιθέσεις -απαγωγή, απόπειρα δολοφονίας, επίθεση με θανατηφόρο όπλο, σεξουαλική επίθεση ενώ ήταν οπλισμένος (βιασμός), σεξουαλική επίθεση ενώ ήταν ένοπλος (σοδομισμός), σεξουαλική επίθεση ενώ ήταν ένοπλος (πεολειχία), κατοχή όπλου, κατοχή επικίνδυνων ουσιών.

Το 2010 ομολόγησε την ενοχή του για μια δολοφονία το 1967 (της Νάνσι Βόγκελ) και για τις δολοφονίες τριών κοριτσιών το 1968-1969 στο Μπέργκεν του Νιου Τζέρσεϊ. Το 2021 ομολόγησε την ενοχή του για τον βιασμό, την απαγωγή και τη δολοφονία δύο ακόμη εφήβων κοριτσιών. Η ομολογία διευκολύνθηκε από τον Ρόμπερτ Ανζιλότι της Εισαγγελίας του Μπέργκεν λίγο πριν από τη συνταξιοδότησή του. Ο Ανζιλότι συναντούσε τον Κάτινχαμ επί 15 χρόνια, προσπαθώντας να του αποσπάσει την ομολογία, η οποία ανέβασε τον συνολικό αριθμό των θυμάτων του σε 11, αν και ο ίδιος ο Ρίτσαρντ Κάτινχαμ ισχυρίζεται ότι έχει διαπράξει από 85 έως 100 φόνους. 

Συντελεστές
Έρευνα - Κείμενο: Μιμή Φιλιππίδη
Αφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Ο Ράσελ Ουίλιαμς στις 7 Φεβρουαρίου κλήθηκε από την Αστυνομία της Οτάβα για ανάκριση. Ήταν μια υποδειγματική ανάκριση –υπάρχει στο YouTube– που κράτησε 12 ώρες, με τον Ράσελ Ουίλιαμς να ομολογεί τελικά δεκάδες εγκληματικές πράξεις, που περιλάμβαναν και τις σεξουαλικές επιθέσεις στο Τουίντ, τις διαρρήξεις με κλοπή στο Μπέλβιλ, και δύο δολοφονίες. Προφυλακίστηκε και αποτάχθηκε από τη Βασιλική Πολεμική Αεροπορία του Καναδά – του αφαιρέθηκαν όλα τα παράσημα, ενώ η γυναίκα του υπέβαλε αίτηση διαζυγίου. Ο Ράσελ Ουίλιαμς αποδέχτηκε όλες τις κατηγορίες: δύο ανθρωποκτονίες εκ προμελέτης, δύο βίαιες σεξουαλικές επιθέσεις χωρίς διείσδυση και 82 διαρρήξεις με κλοπή. Καταδικάστηκε σε δις ισόβια χωρίς δυνατότητα αναστολής.

Ο Τεντ Μπάντι είναι ένας από τους πιο διαβόητους εγκληματίες του τέλους του 20ού αιώνα. Γεννήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 1946 στο Βερμόντ των ΗΠΑ και εκτελέστηκε στην ηλεκτρική καρέκλα στις 24 Ιανουαρίου 1989 στη Φλόριντα.

Συνολικά τα θύματά του μεταξύ 1974 και 1978 ήταν: Στην πολιτεία Ουάσιγκτον 11 (3 αγνώστων στοιχείων), στη Γιούτα, 8 (3 αγνώστων στοιχείων), στο Κολοράντο 3, στη Φλόριντα 3, στο Όρεγκον, 2 (άγνωστα και τα δύο), στο Αϊντάχο 2 (1 αγνώστων στοιχείων), στην Καλιφόρνια, 1 (αγνώστων στοιχείων).

Ο τρόπος που λειτουργούσε ο Μπάντι, το modus operandi του, εξελίχθηκε σε οργάνωση και πολυπλοκότητα με την πάροδο του χρόνου, όπως είναι χαρακτηριστικό των κατά συρροή δολοφόνων, σύμφωνα με ειδικούς του FBI. Χτυπούσε τις γυναίκες με αμβλύ αντικείμενο και τις μετέφερε αναίσθητες στον δευτερεύοντα τόπο εγκλήματος, ή, χρησιμοποιούσε τεχνάσματα (π.χ. φορούσε γύψο στο χέρι και ζητούσε να τον βοηθήσουν), τους περνούσε χειροπέδες και τις απήγαγε. Όλα τα γνωστά θύματα του Μπάντι ήταν λευκές γυναίκες, από τη μεσαία τάξη. Σχεδόν όλες ήταν μεταξύ 15 και 25 ετών και οι περισσότερες φοιτήτριες. Ο Μπάντι υποβλήθηκε σε πολλαπλές ψυχιατρικές εξετάσεις. Τα συμπεράσματα των ειδικών διέφεραν, αν και όλοι διέκριναν διαταραχές προσωπικότητας -διπολική, αντικοινωνική, ναρκισσιστική προσωπικότητα. Ο δικηγόρος του δήλωσε: «Ήταν ο απόλυτος μισογυνισμός των εγκλημάτων του που με κατέπληξε, η έκδηλη οργή του εναντίον των γυναικών. Δεν είχε καθόλου συμπόνια... ήταν εντελώς απορροφημένος στις λεπτομέρειες. Οι φόνοι ήταν τα κατορθώματα της ζωής του».

Συντελεστές
Έρευνα - Κείμενο: Μιμή Φιλιππίδη
Αφήγηση: Αργυρώ Θεοδωράκη, Στέλιος Μοίρας
Sound design: Δάφνη Γερογιάννη
Ηχοληψία: Δημήτρης Ντάφης

Από το 1978 και για δώδεκα χρόνια, γύρω από το Ροστόφ, μια πόλη στις εκβολές του ποταμού Ντον στη Μαύρη θάλασσα, εμφανίζονταν πτώματα παιδιών, εφήβων, νεαρών γυναικών και αντρών που ήταν θύματα βάναυσης δολοφονίας, είχαν κατακρεουργηθεί. Οι Αστυνομικές Αρχές της Σοβιετικής Ένωσης θεωρώντας το έγκλημα καπιταλιστικό φαινόμενο και βάζοντας την ιδεολογία πάνω από τη δημόσια ασφάλεια, σπάνια επέτρεπαν τη δημοσίευση τέτοιων ειδήσεων. Το αποτέλεσμα ήταν οι κάτοικοι του Ροστόφ να μην έχουν καμιά προειδοποίηση ότι ανάμεσά τους κυκλοφορούσε ένας σίριαλ κίλερ, ένας κατά συρροή δολοφόνος που δρούσε ανενόχλητος, έως το 1990 – όταν πια τα αδέσμευτα μέσα ενημέρωσης επί εποχής Γκορμπατσόφ και «διαφάνειας» («γκλάσνοστ») άσκησαν μεγάλη πίεση στις αστυνομικές αρχές να πιάσουν τον δολοφόνο και αυτός συνελήφθη. Ήταν ο 54χρονος Αντρέι Τσικατίλο. Σύζυγος, πατέρας, παππούς και μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος.

Συντελεστές
Έρευνα - Κείμενο: Μιμή Φιλιππίδη
Αφήγηση: Αργυρώ Θεοδωράκη, Στέλιος Μοίρας
Sound design: Δάφνη Γερογιάννη
Ηχοληψία: Δημήτρης Ντάφης