Als de kans zichzelf voordoet om te praten over Cthulhu, dan moet je die pakken ook. En dus is Teitan- en Cthuluminati-frontman Devi Hisgen te gast om alles te vertellen wat je moet weten over Lovecraft, inclusief zeven even verwarrende als prikkelrijke platen. "Dit is als een pijpbeurt op de maan: weird maar ook lekker."

“We schrijven zelf ook Lovecraft geïnspireerde verhalen. Is het een idee om daar een korte passage uit voor te dragen?”

Dat schreef Devi Hisgen vorige maand, nadat ik zijn band Cthuluminati zag spelen in Baroeg en ik hem uitnodigde om zijn favoriete platen te laten horen in Dood & Verderf. 

Cthuluminati was namelijk niet alleen een zeer, zeer interessant voorprogramma voor Rotting Christ, maar ook een band die in woord en beeld refereert aan mijn grote voorliefde voor het mythische monster Cthulhu uit de verhalen van gothic horror-schrijver H.P. Lovecraft uit de eerste helft van de 20e eeuw én aan de illuminati, het geheime genootschap dat volgens complotdenkers achter de schermen aan werkelijk waar alle touwtjes trekt. 

Dus eindelijk, eindelijk is het zover: een Cthulu-special van Dood & Verderf, met niemand minder dan Cthuluminati- en Teitan-frontman Devi Hisgen. We luisteren naar zijn favoriete metaltracks én verdwalen mee in de absurde wereld van Lovecraft, Cthulhu en The Great Old Ones.

Deathspell Omega - Famished for Breath (the synarchy of molten bones, 2016)

Oranssi Pazuzu - Kangastus 1968 (Muukalainen Puhuu, 2017)

Leprous - Coma (Malina, 2017)

Bekijk hier de video vol zieke, zieke, zieke drums

Nero Di Marte - La Fuga (Immoto, 2020)

Red Fang - Prehistoric Dog (Red Fang, 2009)

Met een videoclip over Monty Python’s The Black Knight, maar dan inclusief oneindig veel drank. En larpende mensen.

Wardruna - Lyfjaberg (single, 2020)

Dit is al bijna 50 miljoen keer zelftherapie op Youtube. Hoe groot ook het leed: Lyfjaberg is de oplossing.

Embraced by Darkness - Darkness Awaits (MMXXII, 2022)

Devi is via Teitan onderdeel uit van de kwalitatief indrukwekkende Nederlandse blackmetalscene die werkelijk overal in het land uitstekende zwartgeblakerde bands voortbrengt die de grenzen van het genre soms ver oprekken en er af en toe overheen gaan. 

Traditionele black metal in de stijl van de Scandinavische grootheden wordt echter ook nog gemaakt in Nederland. Bijvoorbeeld door Embraced by Darkness uit Groningen. Deze band is al actief sinds 2013, maar heeft nu pas een eerste EP uitgebracht: MMXXII.

Slechts 17:39 minuten duurt dit schijfje, maar het is genoeg om een verpletterende indruk achter te laten. Alles klopt hier namelijk aan. Het is allesverwoestende klassieke (Zweedse) black metal wat Embraced by Darkness brengt. Luid, venijnig, afwisselend, snel waar het kan maar melodieus waar het moet, kraakhelder, bloeddorstig, blast beats, kwaadaardig maar o zo heerlijk. 

Zanger Akse heeft een stem waarmee hij fruit ter plekke kan laten rotten: de haat spat ervan af. Achter hem wordt bijzonder smaakvol gemusiceerd. Het maakt dat Embraced by Darkness rauw maar tegelijkertijd toegankelijk is: de nummers schieten voorbij.

De vie