In de mei-editie van Dood & Verderf hoor je de beste nieuwe extreme metal, variërend van Rotterdamse hardcore tot zéér energieke groovemetal. Plus: de Buiten in Baroeg-tip voor het optreden van Officium Triste, de Zwaar Aanbevolen-release van Zware Metalen uit Domstad Svart Metael, en de Haatplaat, waarin wéér een jeugdheld definitief door het ijs zakt. Want wie was er vroeger géén fan van Fear Factory? Nou dan. Plus: als je voor 14 mei intekent, dan kan je bestelling van zo'n prachtige shirt van Dood & Verderf (met design van Nozzman!) nog nét op tijd mee.

Belzebubs - Blackened Call (Pantheon of the Nightside Gods)

Allemachtig. Niet alleen had Dimmu Borgir zijn ziel (nogmaals) aan satan verkocht om anno 2019 nog zulke muziek te kunnen maken, ook heeft het Finse Belzebubs de beste back story ooit. De melodische blackmetalband is namelijk ontstaan uit de gelijknamige webcomic van de Finse auteur J.P. Ahonen, over een disfunctioneel blackmetalgezin. En omdat blackmetal zowel true als funny as fuck is, bereikt hij daar (zelfs de Volkskrant schrijft erover) miljoenen lezers mee.

Ahonen zinspeelde in Belzebubs al eerder op het bestaan van een band, en in 2018 verscheen opeens de single ‘Blackenend Call’ van de band, waarvan de leden onbekend zijn  (maar het gerucht gaat dat de zanger van Insomnium er iets mee te maken heeft).

Nu, een jaar later, is er de langspeler Pantheon of the Nightside Gods, die niet alleen absurd positief ontvangen is, maar ook een paar hilarische videoclips van Ahonen kent, waaronder Blackened Call, inclusief opblaaspop, speeltuin en bladblazer. Je moet het zien om het te begrijpen.

Darkthrone - The Hardship of the Scots (Old Star)

Toegegeven: ik ben geen groot fan van oldschool heavy metal. Kom op, denk ik dan, het is 2019, niet 1992, get on with it. Maar voor ‘The Hardship of the Scots’, de nieuwe single van het Noorse Darkthrone maak ik een uitzondering. Ik bedoel, soms zijn er redenen om terug te grijpen op vroeger, en deze Black Sabbath-meets-Celtic Frost-achtige metalplaat laat er daar heel veel van horen. Plus: het album Old Star komt uit op het legendarische Peaceville-label, waar vroeger Paradise Lost, My Dying Bride en Anathema hun zo vrolijk-suïcidaalmakende doommetal op uitbrachten. Plus 2: ze bestaan al dertig jaar, dat moet ook gevierd worden.

Laster - Vacuüm ≠ behoud (Het Wassen Oog)

Zware Metalen, hét online magazine over metal, geeft in ‘Zwaar Aanbevolen’ zijn maandelijkse tip van dé nieuwe release voor Dood & Verderf. En niet voor het eerst betreft het hier blackmetal van eigen bodem, alhoewel het ditmaal een stuk experimenteler, progrockeriger en jazzier klinkt. Hoera!

We hebben het over Vacuüm ≠ behoud van het experimentele blackmetalgezelschap Laster uit Utrecht (‘Domstad Svart Metael!’, aldus hoofdredacteur Pim Kastelein), afkomstig van het onlangs uitgebrachte album Het Wassen Oog.

Want, in de woorden van recensent Alwin Voets: “De drie heren spelen en experimenteren ver buiten de grenzen van de conventionele black metal. Melodische zang wordt afgewisseld door de kenmerkende schreeuwvocalen: een soort gedempte, fluisterschreeuw die opvallend fijn te verteren is. Vacuüm ≠ behoud is een wisselwerking tussen black metal en rustige avantgarde intermezzo’s, afgetopt met een vleugje jazz. Deze combinatie