Satan heeft ze weer voor het uitkiezen in dit uur van Dood & Verderf. Deicide grossiert in omgekeerde kruizen, meerdere bands uit Noord-Europa roepen hel en verdoemenis aan, en zelfs satanisten uit Gelderland en Overijssel laten zich niet onbetuigd. Dat en meer hoor je in de oktober-editie van Dood & Verderf, je maandelijkse overzicht van de beste nieuwe metalreleases.

Bloodbath – Bloodicide (The Arrow Of Satan Is Drawn)

Oldschool Scandinavische demonische deathmetal. Dat is wat Bloodbath belooft – en mijn hemel, wat weten die jongens hun belofte na te komen. Bloodicide is de openingssingle van het later te verschijnen The Arrow Of Satan Is Drawn (als dat geen kicke titel is, dan weet ik het ook niet meer).

Bloodbath is bovendien – en daar gaan metalheads hard op – een allstar-band, met leden van legendarische acts als Paradise Lost, Opeth, Katatonia en Hypocrisy. Dat doen ze al 20 jaar, maar nog steeds klinken deze jongens zo urgent als een epipen bij een anafylactische shock.

Leuk detail: op Bloodicide zingen naast Nick Holmes (Paradise Lost) ook Jeff Walker (Carcass), John Walker (Cancer) en Karl Willets (Bolt Thrower) mee. En het album komt ook nog eens uit op Peaceville, zonder twijfel één van de belangrijkste metallabels ooit. Hoe episch wil je het hebben?

Deicide – Defying the Sacred (Overtures of Blasphemy)

In de vorige uitzending van Dood & Verderf maakte ik er al melding van: er is een constante strijd in de metalscene tussen twee bands over wie nou eigenlijk het hardst gaat op Satan. Die strijdt woedt tussen enerzijds het Poolse Behemoth, die ik vorige maand draaide, en anderzijds het Amerikaanse Deicide.

Het geheime wapen van Deicide is zanger & bassist Glen Benton, die – ik vermoed elke 666e minuut – een verhit omgekeerd kruis in zijn voorhoofd zet om toch vooral goed duidelijk te maken wie Satans favoriete homeboy is. Ook offerde hij vroeger regelmatig dieren tijdens optredens, wat onder meer bomaanslagen op Deicide opleverde. Never a dull moment met satan dus! Échte satanisten zetten trouwens hun vraagtekens bij hoe true Glen is, want volgens hen is het meer show dan innerlijk salpeterzuur.

Dat neemt niet weg dat op Overtures Of Blasphemy Deicide héél veel superkicke deathmetalriffs neerzet, met Defying The Sacred als absoluut kopstuk. Als dit de soundtrack van de hel is, dan geeft dat een heel ander perspectief op de mogelijkheden van het hiernamaals.

Kwade Droes – Misdaad Loont (De Duivel en zijn gore oude kankermoer)

‘De Duivel en zijn gore oude kankermoer’. Dat is de welluidende titel van het debuut van Kwade Droes, een obscure blackmetalgroep uit, jawel, Gelderland, uitgekomen op het even trv kvlt-label Ván Records. En dat is ook meteen de Zwaar Aanbevolen-tip van deze maand, uit de koker van het online metalmagazine Zware Metalen.

Want, zo schrijft recensent Bart Al Foet, “Kwade Droes is satansgespuis, donkere proleten vol hellepus. Vunzige kinkels die de kunst der Zwarte Metalen laat heropbloeien in al zijn smerigheid. Onbeschaafd atavisme vol venijn. Verklankte chaosmagie door loodvergiftiging en delirium tremens, probeer het je voor te stellen. Nochtans is het niet experimenteel of avant-garde, dit is gewoon bijzonder zieke black met fluctuerende frequenties die ranzig ronken en ruisen tot je met een rottig gevoel achterblijft. Sinds juni 2018 staat deze op repeat in het Vagevuur.”

En dus krijg je van ons, namens Zware Metalen, dit stukje esthetiek uit het zevende niveau van de hel: Kwade Droes met Misdaad Loont.

De hele recensie vind je op