Het is herfst! Het ultieme seizoen voor verderf. En de dood! Daarom een uur lang auditieve Dood & Verderf met héél véél doom, van cello-dramatiek tot slowmotion-Metallica. En een unicum: mijn Haatplaat, de ergste release van de afgelopen maand, valt samen met de Zwaar Aanbevolen-tip van Zware Metalen. Gelukkig is de concerttip van Baroeg wél zeer luisterwaardig.

Bodyfarm - Rites of Damnation (Dreadlord)

Drie jaar geleden zag ik Bodyfarm op Baroeg Open Air, en ik was direct verkocht. Hoewel de deathmetalact uit Amersfoort om om 2 uur ‘s middags aan de bak moest, vond het publiek (en ik!) het prachtig, inclusief - voor mij nooit eerder vertoonde en daarna nooit meer geziene - massale op-de-maat-roei-exercitie, als variatie op die eeuwige wall of death / circle pit-onzin.

En nu heeft Bodyfarm dus een nieuw album: Dreadlord. Natuurlijk, de 11 nummers die samen 40 minuten vullen, zijn op een gegeven moment echt te veel van het goede om nog met interesse naar te luisteren. Maar er staan een paar absolute parels op, waaronder het altijd gezellige Rites of Damnation. 

Mayhem - Falsified And Hated (Daemon)

Mayhem. Oh Mayhem. De band van de zanger die zichzelf doodschoot, waarna de gitarist foto’s nam voor een albumcover, zijn hersenen opat, en zijn opgeblazen hersenpan gebruikte om er halskettingen van te maken voor de rest van de band (wat later niet waar bleek, of juist weer wel, het is verwarrend). De band van de bassist die de gitarist doodstak, omdat ie niet trve kvlt genoeg was. De band van de gitarist die antisemitisch genoeg was om erover te klagen dat in de verfilming van de bandgeschiedenis hij door een Joodse acteur gespeeld wordt. 

Mayhem, de band die black metal zeer groot maakte door a: nieuwe sonische wegen in te slaan en b: in Noorwegen veel kerken te verbranden (en c: een leuke cd-winkel te beginnen met een dubieuze kelder). 

En Mayhem, de band die sinds de oprichting in 1984 nog steeds moedig doorgaat, met van de originele line-up alleen nog de bassist in de gelederen. Dat is gelukkig op geen enkele manier te horen op de nieuwe single ‘Falsified and Hated’, dat zeker vanwege zijn zeer prominente synthesizers zeer, zeer interessant klinkt. En er is ook een special edition van het bijbehorende album Daemon, in een zwarte doos inclusief twee rode kaarsen vol moeilijke mystieke tekens en een boekwerk vol satansvriendelijke tekeningen. Oh Mayhem. 

Lionheart - Burn (Valley Of Death)

Ja ja ja jaaaaa, ik heb Lionheart al vaker gedraaid, het is geen metal, ik weet het, ik weet. Maar hoe fucking cool is deze hardcoreband uit Californië? Nou dan. Denk Madball, denk Hatebreed, denk alle boze hardcore-acts uit Amerika. Natuurlijk, zo vertelt de bio, “Backed by a combination of blistering metallic hardcore and heavy west coast groove, front-man Rob Watson offers a window into a life of torment, violence, and an unrelenting will to overcome.” Dus let maar niet op de teksten. Maar die muziek he? Hup, straight-edge-kruis op je hand en violent dancen maar.

Muddler - Tentakels (Niets Leef Zonder Wonden)

Een unicum, lieve luisteraar van Dood & Verderf! De Zwaar Aanbevolen-metaltip van het online magazine Zware Metalen is ditmaal ook de maandelijkse Haatplaat! Gefeliciteerd, hoofdredacteur Remco van Zware Metalen, je hebt officieel een zéér slechte keuze gemaakt. 

Want, om met de woorden van Zware