มีคนมาปรึกษาว่า ขอวิธีแก้ปัญหาคุณแม่ทำอาหารออกจะพิสดารกับนิสัยที่ขี้เสียดายของหน่อยค่ะ เราเข้าใจว่าบางแง่มุม มันน่าเสียดายเงินแต่บางอย่างมันออกโหดไปหน่อย ทุกคนก็ห้ามแม่ทำอาหารตลอดแต่ก็ไม่เคยห้ามเขาได้เลย จนเรารู้สึกว่ามันสุดโต่งจนน่ากลัว บางอย่างมันเกินจะฝืนกิน อย่างเช่น ทำน้ำมันหมูเจียว แต่แค่เทน้ำมันฝาเขียว แล้วใส่แคบหมูลงไปแช่กับข้าวสวยที่กินเหลือ แต่ถ้าเป็นน้ำก็จะเทลงหม้อข้าวแล้วนึ่งไปกับข้าวเลย ล่าสุดทอดไข่เจียวแล้วน้ำมันเหลือ ก็เอาข้าวลงไปผัดกับน้ำมัน บอกว่าจะได้อุ่นข้าวไปในตัว บ้านเราเลยท้องเสียกันบ่อยมาก เวลาพูดอะไรหรือบอกว่ามันกินไม่ได้นะ แม่ก็แค่ยิ้ม ๆ แล้วเดินหนี และบางทีเขาก็ชอบพูดว่า เสียใจนะทำกับข้าวให้แล้วไม่มีใครกินเลย เราเลยอยากรู้ว่ามีวิธียังไงคุยกับแม่ดีคะ

- ลองเปิดใจคุยกับแม่จริง ๆ จัง ๆ ว่าอาหารที่แม่ทำมันกินไม่ได้จริง ๆ แล้วรอดูการตอบสนอง

- ถ้าคุยแล้ว แจ้งให้ทราบแล้ว ทำทุกวิถีทางแล้วก็ให้เริ่มแก้ที่ตัวเราเป็นหลักเลย

- ไม่ต้องสนใจความรู้สึกแม่มากนัก คนเราจะกินอะไรก็ต้องอิ่มท้อง สบายท้อง มิใช่เสียดายของแล้วจึงกิน

- ปัญหาของชีวิตตอนนี้น่าจะเป็น อยากเอาใจแม่ด้วยการทำตามสิ่งที่แม่บอก แต่บางครั้งมันก็ไม่ควรทำตาม

- สุขภาพร่างกายเป็นสิ่งที่สำคัญกว่าเงินทอง คนโบราณมักเปรียบเทียบว่าเงินทองเป็นของนอกกาย ข้าวปลาอาหารนี่สิของจริง