มีคนมาปรึกษาว่า เราคบกับแฟนมานานแล้วเกือบ 10 ปี มีลูกด้วยกันแล้ว พอมาปีนี้เราเป็นซึมเศร้า เคยจะฆ่าตัวตายมาแล้ว 1 ครั้ง แล้วเราก็พยายามทำตัวให้ปกติ เอาลูกเป็นเป้าหมาย แต่ใจเรามันไม่มีความสุขเลย ความสัมพันธ์กับแฟนก็ยิ่งห่างกันไป กลายมาเป็นเราเป็นคนเงียบ ๆ ชอบอยู่คนเดียว ไม่จู้จี้ ไม่โทรตาม อยู่บ้านเงียบ ๆ สบายใจดีเหมือนกัน จนเมื่อวาน เราทะเลาะกันเรื่องเล็กน้อย แต่คำพูดที่ด่าก็รุนแรงมาก เราเสียความรู้สึกจนบอกเลิกแฟนไป เพราะเรารู้สึกว่าอยู่คนเดียวสบายใจกว่า อยากรู้ว่าเราเห็นแก่ตัวไหม ที่ทำให้ครอบครัวพังเพราะความรู้สึกของตัวเอง เหมือนแฟนก็รู้ว่าเราเป็นโรคซึมเศร้า แต่ก็ยังพูดว่าถ้าไม่มีลูกกับมึงกูเลิกไปนานแล้วประมาณนี้ค่ะ

- โรคซึมเศร้ากับอาการหมดรัก มันคนละความรู้สึกกัน ให้ลองแยกสองสิ่งนี้ก่อนอย่างแรก

- เหมือนว่าการที่สามีบอกว่า ถ้าไม่มีลูกด้วยกันก็เลิกกันไปแล้ว ก็อาจจะเป็นสิ่งที่ดีมากกว่าไม่ดีก็ได้

- เมื่อคำว่าครอบครัวมันค้ำคอเราอยู่ มันก็จึงเป็นสิ่งที่เราต้องยอมรับว่า ความรับผิดชอบมันสำคัญมากกว่าความสุขมวลรวม

- บางครั้งชีวิตก็ต้องเสียสละบ้าง ความเห็นแก่ตัวคือเรามักจะคิดว่า สิ่งใดเป็นภาระ ปัญหา หรือความทุกข์แล้วเราจะปัด ๆ มันทิ้งไป

- ชีวิตไม่ได้ง่ายขนาดที่ว่าเราเลือกตัดสินใจทางใดทางหนึ่ง แล้วเราจะถอนตัวทีหลัง บางเรื่องก็ไม่สามารถถอนตัวได้