มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีเราอายุ 30 ปี เราคบกับแฟนมาได้ 4 ปีกว่า ไม่เคยเจอครอบครัวกันและกัน ไม่เคยเปิดตัวในโซเชียลมีเดียใด ๆ รวมไปถึงที่ทำงาน เขาไม่ใช่คนหวาน ไม่มีวันสำคัญ เป็นคนนิ่ง ๆ ไม่มีแพลนที่จะแต่งงาน เราเคยพูดเรื่องอยากมีลูก เขาบอกก็มีได้ เราอยู่ด้วยกันทุกคน ตอนเช้าเขาไปทำงาน กลางคืนเราก็ไปทำงานต่างคนก็ต่างทำงาน จนตอนนี้เพิ่งซื้อบ้านได้ปึนึงแล้ว ภาระเราเยอะขึ้น เขาก็ช่วย ๆ กันคนละครึ่ง แต่เขาไม่เคยเอาใจเราเลย จะไปไหนทำอะไรหรือกินข้าว ก็ต่างคนต่างกิน จนตอนนี้เรารู้สึกอิ่มตัว บางทีมีผู้ชายคนอื่นเข้ามาจีบ มาดูแลเรา เราก็รู้สึกหวั่นไหว จะผิดไหมถ้าวันนี้เราเลือกที่จะบอกเลิกเขา และทิ้งเขาไปแบบนี้ จะได้ไม่เสียเวลาคบกันไปเรื่อยเปื่อย เราคิดเองว่าเราไม่เหมาะสมกับเขารึเปล่า ก่อนหน้าเคยบอกเขาแล้วว่าเราต้องการเรื่องการดูแลเอาใจใส่บ้าง ต้องการอนาคตที่ชัดเจน แล้วก็เคยบอกเลิกเขาไปแต่เขาก็ไม่ยอมไป สรุปแล้วเราควรตัดสินใจยังไงดีคะ

- ปัญหาที่ใหญ่กว่าเรื่องความสัมพันธ์คือความรักที่ไม่เท่ากัน

- บางทีความสัมพันธ์ที่ดีไม่ได้ขึ้นอยู่ที่นิสัยของแต่ละฝ่ายอย่างเดียว แต่มันคือน้ำหล่อเลี้ยงจิตใจก็คือความใส่ใจ

- บางคนแสดงออกไม่เป็น รักแต่ไม่พูด เป็นห่วงแต่ไม่ดูแล แต่รู้สึกลึก ๆ ว่ารัก นั่นเรียกคนอาภัพเรื่องรัก

- ถ้ารักใครก็แสดงออกไปแบบนั้นเลย แล้วคำว่ารักถึงแม้จะมีแค่คำเดียวแต่การแสดงออกก็ต้องอยู่ในกรอบที่ควรจะเป็นเสมอ

- ตัดสินใจด้วยความรู้สึกและเหตุผล เราไม่มีทางล่วงรู้อนาคตทั้งหมดว่า ใครกันแน่ที่รักเราจริง ๆ คนที่ไม่ค่อยทำอะไรให้เราหรือคนที่ทำร้ายเราตลอดเวลา