มีคนมาปรึกษาว่า มีใครเป็นเหมือนเราบ้าง คือตอนนี้เราต้องการกำลังใจในบางครั้งค่ะ แต่บางครั้งที่เราเหนื่อยมาก เราก็ไม่รู้สึกต้องการอะไรแม้กระทั่งให้ใครมาถามไถ่ หรือคำพูดใด ๆ จากใคร อยากอยู่เงียบ ๆ เพื่อจัดการความรู้สึกของตัวเองคนเดียว อยู่กับน้องหมาแค่นั้นเลย หรือจริง ๆ แล้วมันเป็นเพราะเราอยู่กับตัวเองมากไปทำอะไรด้วยตัวเองจนชินคะ

- อารมณ์ของมนุษย์ไม่ได้คงที่ถาวร บางวันก็อยาก บางวันก็ไม่อยากเป็นเรื่องปกติ

- ตามรู้อารมณ์ของเราในแต่ละวัน สังเกตการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไปจากสิ่งนั้น

- ชีวิตไม่ได้เดินเป็นเส้นตรงว่า เราอยากอยู่คนเดียวแล้วเราจะอยากใช้ชีวิตคนเดียวไปตลอด

- มนุษย์เป็นสัตว์สังคม หากเราปรารถนาจะใช้ชีวิตอยู่ในสังคม ก็ควรมีสังคมบ้างตามวาระ

- ทั้งนี้ ถ้าเรารักสันโดษจริง ๆ ก็ไม่ใช่เรื่องผิดปกติอะไร ยุคสมัยนี้สามารถอยู่ด้วยตัวเองได้อยู่แล้ว