به‌جهت گناهِ آدم و حوا، تمام نسل بشر، گناهکار محسوب شدند و دچار مرگ روحانی و جسمانی گشتند. خدا به آدم و حوا وعده داد که نجات‌دهنده‌ای برای رهایی بشر از نسل زن خواهد فرستاد.‏

آدم و حوا، مرتکب گناه شدند. آن‎ها از امر خدا سرپیچی کردند، میوۀ ممنوعه را خوردند و متوجه برهنگی روحانی و جسمانی خود شدند. انسان، هرگز قادر نیست با تلاش خود برهنگی روحانی خود را بپوشاند.‏

خدا، انسان را ازلحاظ روحانی شبیه خودش آفرید. خدا خود ازدواج مرد و زن را بنياد نهاد و آن‌ها در پاکی و قدوسیت باهم زندگی می‌کردند. اولین مرد و زن وقتی خلق شدند، رشد یافته بودند.‏

خدا، فلک، نور، گیاهان، خورشید و ماه و ستارگان، ماهيان و پرندگان، حیوانات و انسان را در شش روز آفرید. کار آفرینش عالم هستی توسط هر سه شخص الوهیت، یعنی پدر، پسر و روح‌القدس انجام شد.‏

خدا، آسمان‌ها و زمین و هرآنچه که در آن‌ها وجود دارد را در شش روز آفرید. دنیا و تمام خلقت، بر وجود خدای قادر مطلق، آفرینندۀ کل عالم هستی، شهادت می‌دهند.‏

نق زدن، عدم ‌اعتماد زن و شوهر نسبت به یکدیگر، دخالت فامیل، ناله و احساس عجز و ضعف مداوم، طرزفکر و زندگی غلط و نداشتن وقت پرستش خانوادگی، از عوامل دیگر طلاق می‌باشند.‏

ازدواج جوانان بی‌تجربه، داشتن روابط جنسی قبل از ازدواج، ناسازگاری، مشکلات مالی و بی‌نظمی در خانواده، عوامل و مشکلاتی هستند که باعث طلاق می‌شوند.‏

ازدواج مقدس است و مانند رابطۀ مسيح و کليسا می‌باشد. کتاب مقدس در‌خصوص طلاق در دوران فیض می‌فرماید که، تنها به یک دلیل و آن‌ هم به‌خاطر خیانت و زنای یکی از طرفین، طلاق امکان‌پذیر است.‏

داستان ازدواج اسحاق و ربکا، نمونه‌ای زیبا از یک ازدواج مقدس است و دارای نکات ارزشمندی برای ما می‌باشد. خواست خدا این است که ما روابط جنسی خارج از ازدواج نداشته باشيم و پاک زندگی کنيم.‏

ازدواج را خدا بنیان نهاده و امری مقدس و رابطه‌ای دائمی است. انتخاب همسری مناسب و مطابق با ارادۀ خدا، کاری دشوار است و مستلزم حکمت و هدایت الهی می‌باشد.‏