In de aanloop naar de verkiezingen van dit jaar sprak ik met Willem Schinkel over de stand van zaken in de politiek. Ik kon dat doen met een pdf-versie van zijn nieuwe boek in de hand: Pandemocratie. Dat boek is inmiddels verschenen en dat is een reden om dit gesprek nogmaals te publiceren.
Schinkel is hoogleraar Sociologie aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam en een van de scherpste denkers van onze tijd. Hij neemt een radicale positie in ten aanzien van de politiek, links van links zoals hij dat noemt. Pandemocratie is een vlijmscherpe analyse van de manier waarop de politiek omgaat met de pandemie. Hij noemt het necropolitiek, een politiek van de dood. Het laat nog eens op schrijnende wijze zien hoe de politiek altijd al functioneert. Binnen enge grenzen, en vooral zonder verschil. Terwijl leven woekering is binnen verwevenheid

See omnystudio.com/listener for privacy information.

En weer barstte het geweld los in Israël. Het is een kruidvat, een vulkaan, het Palestijns-Israëlische conflict. Een paar weken geleden werd daar weer eens het spreekwoordelijke lont in gestoken. Wat ging daar aan vooraf? De Israëlische sociologe Hilla Dayan, die sociologie doceert aan de Universiteit van Amsterdam, schetst de context. De Israëlische overheid is al jaren consequent bezig om de rechten van de vier miljoen Palestijnen in hun land te schenden.

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Sinan Çankaya heeft in 2021 de Jan Hanloprijs gewonnen voor het beste essay van het jaar, met zijn boek 'Mijn ontelbare identiteiten'. Toen het boek verscheen had ik dit interview met hem.
Met de opkomst van de Centrumpartij in de jaren ’80 verschoof het politieke discours. Het ging niet meer over sociaal-economische strijd, maar over identiteit en cultuur, over het onderscheid tussen allochtoon en autochtoon. Sinan Çinkaya (Nijmegen, 1982) groeide op in die jaren. Zijn grootvader was arbeidsmigrant. Als gastarbeider kwam hij vanuit een stoffig dorpje in midden-Anatolië naar Nederland. Zelf ging hij antropologie studeren. In zijn boek Mijn ontelbare identiteiten laat hij zien wat het betekent om die ontwikkeling aan den lijve te ondervinden.
"Het is een moreel imperatief om radicaal hoopvol te zijn.”

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Op 1 januari 2022 treedt er een nieuwe Wet Inburgering in werking. De verantwoordelijkheid voor de integratie van nieuwkomers wordt overgeheveld van het rijk naar de gemeenten. Bij sommige mensen gaan nu alarmbellen rinkelen. Omdat de herinnering aan een vergelijkbare en zeer problematische overstap bij de Jeugdzorg nog vers is. Renee Frissen (Nijmegen, 1984) van OpenEmbassy weet precies hoe de vork in de steel zit. In Engeland is er een model ontwikkeld dat dat enorm zou kunnen helpen bij de uitvoering van deze operatie

See omnystudio.com/listener for privacy information.

In het begin van de lockdown, maart 2020, had iedereen het over 'samen'. Denise Harleman is producent in de creatieve sector. Zij werd getroffen door een vraag: wat is eigenlijk solidariteit? Omdat ze het antwoord op die vraag niet wist is ze begonnen met een burgerinitiatief, collectief kapitaal. Honderd burgers geven acht maanden lang elk € 50,-. Daarmee kunnen vijf huishoudens in die periode elke maand € 1000,- krijgen. Een jaar later kan het project nog steeds niet uitgevoerd worden (wetgeving zit het in de weg), maar ze is wel een rijker mens geworden.

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Hij is een geboren waarnemer, een luisteraar. Herman Tjeenk Willink (Amsterdam 1942) was veertig jaar lang zowel insider als outsider in politiek Den Haag. Het stelt hem bij uitstek in staat om de maatschappelijke ontwikkelingen op de lange termijn te schetsen. In zijn pamflet 'Groter denken, kleiner doen' waarschuwt hij op indringende wijze voor de uitholling van onze democratische rechtsorde. Omdat het land al jaren geleid blijft worden als een BV. Maar hij geeft de moed en de hoop niet op en blijft zoeken naar een oplossing. Dit gesprek vond plaats in 2019, twee jaar later is Tjeenk Willink (op 79-jarige leeftijd) aangetrokken om de vastgelopen formatie vlot te trekken. Het gesprek heeft alleen nog maar aan urgentie gewonnen

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Hij mag vandaag enigszins vergeten zijn, bij leven was George Blake een van de meest vermaarde of beruchte spionnen van zijn tijd. De vooraanstaande journalist Simon Kuper heeft zijn verhaal opgetekend in 'De vrolijke verrader, een KGB-spion uit Rotterdam'. Het is een onwaarschijnlijk verhaal, dat door Kuper verteld wordt met meesterschap en de nodige zakelijkheid. Blake leefde in een spectaculaire tijd en koos uiteindelijk uit volle overtuiging voor het communisme. Een gesprek over het leven met geheimen, journalistiek en de gelaagde realiteit.

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Ties Mellema (Bergen op Zoom, 1976)is baritonsaxofonist. Hij geldt als een van de beste musici van Nederland, in 2010 kreeg hij de Nederlandse Muziekprijs. En ook als lid van het Amstel Kwartet maakte hij furore. De laatste jaren kampte hij met zware tegenslag. Hij kreeg kanker. In het ziekenhuis wilde hij graag een bepaald soort muziek horen, iets wat in geen enkel hokje te plaatsen valt. Het bleek niet te vinden en daarom is hij het zelf maar gaan maken. Nu presenteert hij zijn eerste cd van eigen hand: Reset. Hoe een mens zichzelf opnieuw kan uitvinden.

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Miriam Rasch heeft op 2 april de Socratesbeker 2021 gewonnen voor haar boek 'Frictie. Ethiek in tijden van dataïsme'. De prijs wordt jaarlijks uitgereikt aan de auteur van het prikkelendste en meest urgente Nederlandstalige filosofieboek. Het gebruik van data is zo vanzelfsprekend geworden, in alle geledingen van de maatschappij, dat je er amper bij stilstaat wat dat voor dingen zijn, en wat voor invloed ze uitoefenen op ons leven. Miriam Rasch doet dat uitgebreid in haar tweede boek, het essay 'Frictie. Ethiek in tijden van dataïsme. Ze komt tot verrassende bevindingen en zoekt behoedzaam naar manieren om aan de dictatuur van de data te ontsnappen. Een gesprek over vrijheid en autonomie, zonder dat die woorden letterlijk gebruikt worden.

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Ze was een van de eersten, zo niet de eerste, die de Amsterdamse gemeentepolitiek binnenkwam mét een hoofddoek. Fatima Elatik (1983), geboren en getogen Amsterdamse. Ze was 24 jaar oud. En maakte snel carrière, ze werd wethouder en voorzitter van stadsdeel Oost. Zestien jaar vocht ze voor haar idealen, toen was ze op. Nadat ze ook nog eens twee jaar bij de politie had gewerkt aan een inclusievere organisatie, werd het tijd voor fase twee: wie ben ik? waartoe ben ik op aarde? Het begin van wat ze een hele mooie reis noemt.

See omnystudio.com/listener for privacy information.