Eric Arends in gesprek met politicus Pieter Omtzigt.

Pieter Omtzigt (Den Haag, 1974) geldt als de pitbull onder de Nederlandse parlementariërs. Ruim 17 jaar is hij al Tweede Kamerlid voor het CDA.

Hans Jaap Melissen in gesprek met onderzoeksjournalist en schrijver Linda Polman.

Linda Polman (Amstelveen, 1960) maakte in 2008 internationale furore met De Crisiskaravaan, over de donkere achterkant van humanitaire hulpoperaties in oorlogsgebieden.

Eerder schreef ze het veelgeprezen ‘k Zag Twee Beren, over de VN-vredesmissies in Rwanda, Somalië en Haïti. Ze was lange tijd correspondent in West-Afrika, haar stukken verschenen in De Groene Amsterdammer, de Volkskrant, NRC Handelsblad, The Guardian en Granta, De Militaire Spectator en Wordt Vervolgd.

In 2019 deelde ze met Niemand wil ze hebben een nieuwe tik uit. Daarin beschrijft Polman hoe westerse regeringen al tachtig jaar weeklagen over het lot van vluchtelingen maar de grenzen intussen potdicht houden. Van de eerste grote Europese conferentie over het vluchtelingenvraagstuk in 1938 aan het Meer van Genève tot aan de kampen op de Griekse eilanden: steeds weer blijkt dat niemand ‘ze’ wil hebben. Harde conclusies, maar Polman laat het er niet bij zitten. ‘Ik zie het als mijn taak om te laten zien wat er gebeurt.’

En om het debat over asiel en migratie een beetje bij te sturen, bracht ze voor 2021 de Gutmensch Scheurkalender uit. Daarin belooft ze ‘elke dag zinnig advies, onthullende statistiek, historische context of een goede grap om u door de discussie heen te helpen’.

Hans Jaap Melissen kennen we als schrijver en als journalist, net als Linda Polman ook als oorlogsjournalist. Vaak on the road. Door Irak, door Syrië. Voor Eenvandaag, Trouw, NTR en VPRO. En een van zijn wapenfeiten: acht jaar geleden was hij journalist van ’t jaar.

Hans Jaap Melissen in gesprek met onderzoeksjournalist en schrijver Linda Polman.

Linda Polman (Amstelveen, 1960) maakte in 2008 internationale furore met De Crisiskaravaan, over de donkere achterkant van humanitaire hulpoperaties in oorlogsgebieden.

Eerder schreef ze het veelgeprezen ‘k Zag Twee Beren, over de VN-vredesmissies in Rwanda, Somalië en Haïti. Ze was lange tijd correspondent in West-Afrika, haar stukken verschenen in De Groene Amsterdammer, de Volkskrant, NRC Handelsblad, The Guardian en Granta, De Militaire Spectator en Wordt Vervolgd.

In 2019 deelde ze met Niemand wil ze hebben een nieuwe tik uit. Daarin beschrijft Polman hoe westerse regeringen al tachtig jaar weeklagen over het lot van vluchtelingen maar de grenzen intussen potdicht houden. Van de eerste grote Europese conferentie over het vluchtelingenvraagstuk in 1938 aan het Meer van Genève tot aan de kampen op de Griekse eilanden: steeds weer blijkt dat niemand ‘ze’ wil hebben. Harde conclusies, maar Polman laat het er niet bij zitten. ‘Ik zie het als mijn taak om te laten zien wat er gebeurt.’

En om het debat over asiel en migratie een beetje bij te sturen, bracht ze voor 2021 de Gutmensch Scheurkalender uit. Daarin belooft ze ‘elke dag zinnig advies, onthullende statistiek, historische context of een goede grap om u door de discussie heen te helpen’.

Hans Jaap Melissen kennen we als schrijver en als journalist, net als Linda Polman ook als oorlogsjournalist. Vaak on the road. Door Irak, door Syrië. Voor Eenvandaag, Trouw, NTR en VPRO. En een van zijn wapenfeiten: acht jaar geleden was hij journalist van ’t jaar.

Hans Jaap Melissen in gesprek met onderzoeksjournalist en schrijver Linda Polman.

Linda Polman (Amstelveen, 1960) maakte in 2008 internationale furore met De Crisiskaravaan, over de donkere achterkant van humanitaire hulpoperaties in oorlogsgebieden.

Eerder schreef ze het veelgeprezen ‘k Zag Twee Beren, over de VN-vredesmissies in Rwanda, Somalië en Haïti. Ze was lange tijd correspondent in West-Afrika, haar stukken verschenen in De Groene Amsterdammer, de Volkskrant, NRC Handelsblad, The Guardian en Granta, De Militaire Spectator en Wordt Vervolgd.

In 2019 deelde ze met Niemand wil ze hebben een nieuwe tik uit. Daarin beschrijft Polman hoe westerse regeringen al tachtig jaar weeklagen over het lot van vluchtelingen maar de grenzen intussen potdicht houden. Van de eerste grote Europese conferentie over het vluchtelingenvraagstuk in 1938 aan het Meer van Genève tot aan de kampen op de Griekse eilanden: steeds weer blijkt dat niemand ‘ze’ wil hebben. Harde conclusies, maar Polman laat het er niet bij zitten. ‘Ik zie het als mijn taak om te laten zien wat er gebeurt.’

En om het debat over asiel en migratie een beetje bij te sturen, bracht ze voor 2021 de Gutmensch Scheurkalender uit. Daarin belooft ze ‘elke dag zinnig advies, onthullende statistiek, historische context of een goede grap om u door de discussie heen te helpen’.

Hans Jaap Melissen kennen we als schrijver en als journalist, net als Linda Polman ook als oorlogsjournalist. Vaak on the road. Door Irak, door Syrië. Voor Eenvandaag, Trouw, NTR en VPRO. En een van zijn wapenfeiten: acht jaar geleden was hij journalist van ’t jaar.

Hans Jaap Melissen in gesprek met onderzoeksjournalist en schrijver Linda Polman.

Linda Polman (Amstelveen, 1960) maakte in 2008 internationale furore met De Crisiskaravaan, over de donkere achterkant van humanitaire hulpoperaties in oorlogsgebieden.

Sinds maandag 1 juni, Tweede Pinksterdag, is Ineke Sluiter de nieuwe president van de KNAW, de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen, een exclusief genootschap van top-wetenschappers dat de stem en het geweten van de wetenschap in Nederland wil zijn. Ineke Sluiter noemt het presidentschap van de KNAW in tijden van het coronavirus een extra verantwoordelijkheid. Een groot ongeduldig publiek kijkt nu over de schouders van de wetenschap mee, in de hoop op een snel gevonden, werkzaam vaccin. Als hoogleraar Grieks houdt ze van de dwarsverbanden die te leggen zijn tussen thema’s en gebruiken uit de klassieke oudheid en onze samenleving anno 2020. Met andere woorden, ons dagelijks leven is in alles verbonden met wetenschap, en de wetenschap kan ook van dienst zijn bij zaken die daar op het eerste gezicht helemaal niets mee te maken lijken te hebben.Liesbeth Staats is journalist en presentator. Voor de VPRO presenteert ze het late night interviewprogramma Nooit Meer Slapen op NPO Radio 1 op vrijdag, en zaterdag op dezelfde zender De wending. Ze werkte eerder voor o.a. het actualiteitenprogramma Brandpunt voor de KRONCRV en werkt momenteel aan een televisieserie over vrouwen en werk voor NPO 3.

Sinds maandag 1 juni, Tweede Pinksterdag, is Ineke Sluiter de nieuwe president van de KNAW, de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen, een exclusief genootschap van top-wetenschappers dat de stem en het geweten van de wetenschap in Nederland wil zijn. Ineke Sluiter noemt het presidentschap van de KNAW in tijden van het coronavirus een extra verantwoordelijkheid. Een groot ongeduldig publiek kijkt nu over de schouders van de wetenschap mee, in de hoop op een snel gevonden, werkzaam vaccin. Als hoogleraar Grieks houdt ze van de dwarsverbanden die te leggen zijn tussen thema’s en gebruiken uit de klassieke oudheid en onze samenleving anno 2020. Met andere woorden, ons dagelijks leven is in alles verbonden met wetenschap, en de wetenschap kan ook van dienst zijn bij zaken die daar op het eerste gezicht helemaal niets mee te maken lijken te hebben.Liesbeth Staats is journalist en presentator. Voor de VPRO presenteert ze het late night interviewprogramma Nooit Meer Slapen op NPO Radio 1 op vrijdag, en zaterdag op dezelfde zender De wending. Ze werkte eerder voor o.a. het actualiteitenprogramma Brandpunt voor de KRONCRV en werkt momenteel aan een televisieserie over vrouwen en werk voor NPO 3.

Sinds maandag 1 juni, Tweede Pinksterdag, is Ineke Sluiter de nieuwe president van de KNAW, de Koninklijke Nederlandse Academie van Wetenschappen, een exclusief genootschap van top-wetenschappers dat de stem en het geweten van de wetenschap in Nederland wil zijn. Ineke Sluiter noemt het presidentschap van de KNAW in tijden van het coronavirus een extra verantwoordelijkheid. Een groot ongeduldig publiek kijkt nu over de schouders van de wetenschap mee, in de hoop op een snel gevonden, werkzaam vaccin. Als hoogleraar Grieks houdt ze van de dwarsverbanden die te leggen zijn tussen thema’s en gebruiken uit de klassieke oudheid en onze samenleving anno 2020. Met andere woorden, ons dagelijks leven is in alles verbonden met wetenschap, en de wetenschap kan ook van dienst zijn bij zaken die daar op het eerste gezicht helemaal niets mee te maken lijken te hebben.Liesbeth Staats is journalist en presentator. Voor de VPRO presenteert ze het late night interviewprogramma Nooit Meer Slapen op NPO Radio 1 op vrijdag, en zaterdag op dezelfde zender De wending. Ze werkte eerder voor o.a. het actualiteitenprogramma Brandpunt voor de KRONCRV en werkt momenteel aan een televisieserie over vrouwen en werk voor NPO 3.

Sinds maandag 1 juni, Tweede Pinksterdag, is Ineke Sluiter de nieuwe president van de KNAW, de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen, een exclusief genootschap van top-wetenschappers dat de stem en het geweten van de wetenschap in Nederland wil zijn.

Midas (eigenlijk Wandert) Dekkers (Haarlem, 1946) groeide op in Amsterdam, waar hij biologie studeerde. Als student begon hij te schrijven en al gauw publiceerde hij stukjes over dieren in onder andere NRC Handelsblad en de Volkskrant. Voor zijn jeugdboeken heeft hij onder meer drie Zilveren Griffels en een Vlag en Wimpel ontvangen. In 1985 schreef hij het Kinderboekenweekgeschenk: Houden beren echt van honing?.Dekkers munt uit in een niet zelden verfrissende manier van dwars denken. Zo ontkracht hij in zijn boek Lichamelijke Oefening de stelling dat lichaamsbeweging en sport gezond zijn voor de mens. Naast schrijver is Dekkers een radio- en televisieman. Sinds 1980 was Dekkers jarenlang columnist bij het VARA-programma Vroege Vogels en VARA TV Magazine. Behalve zijn columns maakte Dekkers ook kinderprogramma’s als Max Laadvermogen en Pootjes en voor volwassenen programma’s als Nieuwslicht, Midas en Het ei van Midas.Over de corona-crisis oordeelde hij recent dat die voorkomen had kunnen worden: ‘Iedereen die in de biologieles heeft opgelet, kon deze wereldwijde epidemie zien aankomen. In de jaren '60 werd er al voor gewaarschuwd dat een ongeremde bevolkingsgroei tot pandemieën van deze omvang zou leiden. Maar van een bevolkingspolitiek is het nooit gekomen. Integendeel: nog steeds word je gefeliciteerd als je met een baby aan de overbevolking bijdraagt, terwijl een kind krijgen in feite véél asocialer is dan geen anderhalve meter afstand houden.’Floortje Smit is journalist, historicus en presentator, gespecialiseerd in kunst en cultuur. Voor de Volkskrant werkt ze als filmjournalist en heeft ze een column waarin ze de beeldcultuur analyseert. Al tien jaar is ze met regelmaat te horen op NPO Radio 1. Eerder werkte ze voor Nooit Meer Slapen en als presentator van het HUMAN-programma Brainwash - in de zomer op NPO Radio 1 en daarbuiten als podcast - voert ze lange gesprekken met denkers uit verschillende disciplines over hun leven en werk, aan de hand van muziek. Met Midas Dekkers wil ze onder meer praten over corona en de manier waarop dat de maatschappij veranderde: wat vindt de zoon van kroegeigenaren en bioloog die een boek schreef over Thigmofilie, het verlangen naar geborgenheid, bijvoorbeeld van de anderhalve metersamenleving?