Kochani,Apostoł Paweł, wciąż z rzymskiego aresztu, wzywa: „Nie upijajcie się winem, bo przy tym łatwo o nieprzyzwoitość, ale dbajcie o to, by Duch mógł was stale napełniać.” (Ef 5:18; SNP).Arcyciekawe w tym wezwaniu jest to, że przy tym napełnianiu się Duchem nie trzeba się o nie starać, lecz raczej mu nie przeszkadzać – starać się nie przeszkadzać. Apostoł też pisze o tym, jak w tym nie przeszkadzać: „W związku z tym powtarzajcie sobie psalmy, sięgajcie do hymnów i natchnionych pieśni – z całego serca grajcie i śpiewajcie Panu. Dziękujcie też zawsze, za wszystko, Bogu i Ojcu w imieniu naszego Pana, Jezusa Chrystusa.” (Ef 5:19-20; SNP).Spróbuj to stosować. Konsekwentnie. Obietnice dziedziczy się przez wiarę. I cierpliwość (Hbr 6:12). Jesteście treścią moich modlitw. Wasz, jak zawsze –Piotr

Kochani,„Nie bądźcie nierozsądni, lecz kojarzcie, co jest wolą Pana.” (Ef 5:17).Niebycie nierozsądnym i kojarzenie, co jest wolą Pana, nie musi być łatwe w rzeczywistości wojny ideologicznej. Szum sprzecznych informacji, dobrze obmyślanych „fake news-ów”, ma na celu to, by było nam wygodniej podążać za opiniami ludzi uważanych lub kreowanych na silnych. Ty jednak stawiaj na Pana, na rozmowę z Nim, na sumienie i na otwartość wobec Jego Ducha. Pozorna trudność dróg Pana polega na ich prostocie. Początek dobrej nowiny jest taki: Prostymi czyń ścieżki Pana (Mk 1:3). Jesteście treścią moich modlitw. Wasz, jak zawsze –Piotr

Kochani,Zachęta, którą dziś chcę się z Wami podzielić, pasuje jak ulał na dni, w których, dzięki nabożeństwom, jesteśmy w stanie posunąć coś naprzód w naszym wewnętrznym życiu. Zachęta brzmi: „Radujcie się. Bądźcie otwarci na pouczenie i napomnienie. Pozostawajcie w jednomyślności i zachowujcie pokój – a Bóg miłości i pokoju będzie z wami.” (2Kor 13:11; SNP).Zauważcie, jak ważna jest wspólnota, choćby rodzinna. Zauważcie, jak ważny radosny nastrój, jak ważna jest otwartość na sprawy pozornie niemiłe, jak ważna jest aktywna postawa wszystkich wobec wszystkich i – co najważniejsze – z jaką pewnością obiecana jest obecność Boga pośród ludzi takich, jak ci. Zwróć na to uwagę. Zastosuj. I spodziewaj się odwiedzin wyjątkowego Gościa. Jesteście treścią moich modlitw. Wasz, jak zawsze –Piotr

Kochani,Zauważyłem, że w moim przypadku, do najtrudniejszych momentów w życiu należy czas żartów i zabawy. Wtedy najłatwiej mi o przesadę, której potem długo żałuję. Na przestrzeni lat nauczyłem się radzić z tym sobie, ale jednocześnie odkryłem, jak względna jest wartość czasu. Wciąż powraca do mnie wspomnienie spotkania z jednym z moich profesorów w alejce przed uczelnią. Na mój dość beztroski komentarz, że to tylko pięć lat, odpowiedział w zadumie: Pięć lat to bardzo długi czas. Gdy to mówił nie patrzył na mnie. Zwrócił wzrok w siną dal. Jakby chciał przeniknąć przyszłość. Było to, zdaje się, nasze ostatnie spotkanie. Po tym spotkaniu przeżywam moje pięć lat po raz ósmy. Ta ósma piątka jest dla mnie o wiele cenniejsza niż pierwsza.Głęboko rozumiem Pawła, gdy pisze: „Zwracajcie zatem uwagę na własne postępowanie. Nie zachowujcie się jak niemądrzy. Żyjcie raczej jak ludzie mądrzy, którzy nie marnują najdrobniejszej chwili, szczególnie że przyszło nam żyć w trudnych czasach.” (Ef 5:15-16; SNP).Przed nami dwa wolne dni. Czas żartów i zabawy. Czas relacji, w których każdy inaczej ceni czas. Sądzę, że bliżsi słuszności są ci, dla których jest on na wagę korony. Jesteście treścią moich modlitw. Wasz, jak zawsze –Piotr

Kochani,To coś dla nas: „Obudź się, który śpisz! Powstań z martwych! A zajaśnieje ci Chrystus” (Ef 5:14; SNP).Ciekawe, skąd apostoł Paweł ten wziął cytat? Całkiem dobrze nadaje się on na pobudkę! Cytat ten nie pochodzi z żadnego znanego nam manuskryptu Starego Przymierza. Niewykluczone, że to Pawłowy trójwiersz, oparty na fragmentach Izajasza. Możliwe, że apostoł recytował te słowa sobie, gdy rozpoczynał kolejny dzień w rzymskim areszcie.Po dokładniejszym prześledzeniu myśli Pawła mógłbym ten trójwiersz zaproponować Wam w paralelnej formie, nie tak dosadnej i zadziornej, jak Pawłowa, ale też wartej przemyślenia: Nie tkwij w odrętwieniu niewiary (Iz 9:2; Rz 13:11). Sięgnij po swe nowe możliwości (Rz 6:13; 12:1-2), a doświadczysz Chrystusowej obecności (Iz 26:19; 51:17; 60:1). Jesteście treścią moich modlitw. Wasz, jak zawsze –Piotr

Kochani,Kto z Was jest choć trochę zaznajomiony z Listem więziennym apostoła Pawła do Efezjan, wie, że po wersecie przytoczonym na wcześniejszej stronie Dziennika Koronawiary następuje siedem wersetów dotyczących tego, co nie powinno być wymieniane wśród nas. Skoro tak, to i ja, tym razem, nie będę tego wymieniał, zwłaszcza że tego typu sprawy mnie też wprawiają w zakłopotanie. Przejdę do zachęty apostoła, która trafia w samo sedno tego, co teraz dla nas ważne.Oto ta zachęta: „Badajcie, co jest miłe Panu...” (Ef 5:10; SNPD).To, co miłe Panu, nie narzuca się samo. Ujawnia się raczej w procesie testowania, skupiania się na tym, dochodzenia sedna sprawy. Jak dla mnie, nie jest to łatwe. Ale lubię to. Szczególnie lubię odkrywać, że sprawy, które na pierwszy rzut oka, wydawały mi się „przekleństwem”, są właściwie odpowiedzią na długo oczekiwane błogosławieństwo. Tak. Bóg słyszy. I odpowiada na modlitwy.Między innymi ten koronawirus, który dla tysięcy okazał się tragedią, dla jeszcze większej rzeszy stał się nowym początkiem. Ja, póki co, zaliczam się do tej „jeszcze większej rzeszy”. I badam, co jest miłe Panu. Czy Wy też? Jeśli tak, to dobrze. Jesteście treścią moich modlitw. Wasz, jak zawsze –Piotr

Kochani,„Żyjcie też w miłości, podobnie jak Chrystus. On nas ukochał i dla naszego ratunku dobrowolnie złożył siebie Bogu na ofiarę niczym piękny zapach.” (Ef 5:2; SNP).Jeśli po izolacji związanej z koronawirusem rozpoczynamy nowy rozdział w życiu osobistym i społecznym, to te słowa apostoła Pawła z pewnością można uznać za przewodnik. Określają nam one rodzaj miłości i sposób kochania. Mamy kochać jak Jezus Chrystus. Miarą tej miłości ma być ofiara. Zapach pojawi się sam – jako skutek.Co to będzie oznaczać dla Ciebie, gdy znów zaczniesz pojawiać się w grupie ludzi? I czym to będzie się różnić od Twojej dotychczasowej postawy? Myślę o tym w odniesieniu do siebie. I myślę o Was. Jesteście treścią moich modlitw. Wasz, jak zawsze –Piotr

Kochani,Apostoł Paweł kreśli przed nami piękny obraz. Pozostając w rzymskim areszcie, pisze: „Bądźcie więc naśladowcami Boga jak ukochane dzieci.” (Ef 5:1; SNPD). Dotyka mnie ten obraz Boga i ukochanych dzieci.Gdy nasze dzieci wciąż były dziećmi, zapewniałem im wszystko, czego zapragnęły. Akurat na to, czego pragnęły, było mnie stać. Być może pragnęły więcej. Ale o tym nie wiem. Postępowałem tak, bo marzyłem, by rozwinęły cały swój potencjał. Podobnie wobec mnie postępowała moja Mama. Bo byłem jej ukochanym.A tu mamy obraz Boga z możliwościami dużo większymi niż nasze, z planami dużo piękniejszymi niż nasze, z ofertą przyszłości o niebo chwalebniejszą niż każda inna z naszej wyobraźni. I jesteśmy Jego ukochanymi dziećmi.„Bądźcie więc naśladowcami Boga jak ukochane dzieci.” Jest w tym zdaniu pewien szczegół, który może zrozumieć chyba tylko kochający rodzic. Szczegół ten tkwi w słowie: ukochane. Ukochane. Nie: kochające. Serce Boga kocha Cię niezależnie od Twojej miłości względem Niego. On chce Twego szczęścia na miarę swojej miłości do Ciebie, nie Twojej miłości do Niego. Co to dla Ciebie znaczy? Co to u Ciebie zmieni? Pomyśl. Jesteś treścią moich modlitw. Wasz, jak zawsze –Piotr

Kochani,Duch Święty w nas zachowuje się bardzo delikatnie. Wyobraźcie sobie, że słucha naszych bredni, rumieni się przy naszych przechwałkach, kiwa głową nad głupotą naszego uporu. Widzi nasze lenistwo, skłonność do kradzieży, skąpstwo wobec potrzeb niejednej dobrej sprawy. Słyszy nasze bluzgi, niszczenie się słowami, załamuje szczerością, która graniczy z chamstwem. Jest świadkiem naszego zgorzknienia, gniewu, zaślepienia, naszych oszczerstw, plotek i złośliwości. Ale pomimo tego niechętnie nas opuszcza, zamykając za sobą z trzaskiem drzwi niewywietrzonych wnętrz. Siedzi w nas. Daje szansę. Sobie i nam. Ale jest Mu smutno.„[…] Nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym was opieczętowano na dzień odkupienia. […]” (Ef 4:25-32; SNP). Jesteście treścią moich modlitw. Wasz, jak zawsze –Piotr

Kochani,Piosenka: „Dzisiaj jest dzień, który dał nam Pan…” należała kiedyś do najpopularniejszych przyśpiewek chrześcijaństwa. Tak było przez lata. Nie była ona jakimś wielkim przebojem. Całą jej treść zamykała kolejna strofa: „Radujmy się i weselmy się w nim”. Popularność zawdzięczała chyba temu, że była krótka, łatwa do zapamiętania, łatwa do zagrania, łatwa do zaśpiewania i – zawsze aktualna. Zawsze śpiewano ją dziś. Tak jak dziś. Bo to niezmiennie prawda. Dzisiaj też jest dzień. I też dał go nam Pan. Wykorzystajmy to dobrze – tak, ja doradza apostoł Paweł, gdy pisze: „Bądźcie jedni dla drugich mili i serdeczni. Przebaczajcie sobie nawzajem, podobnie jak wam Bóg przebaczył w Chrystusie.” (Ef 4:32; SNP). Jesteście treścią moich modlitw. Wasz, jak zawsze –Piotr