Gunnar hefur hlaupið 62 maraþon, hann er með sub3 undir beltinu og á þriðja besta tíma Íslendings í 100km hlaupi þrátt fyrir að hafa nokkrum árum áður fengið að vita að hann eigi nokkrar vikur eftir ólifað. Gunnar lánaði Krabbameinsfélaginu slagorðið sitt „Ég hleyp af því ég get það,” en þó hann skilgreini sig ekki sem sjúkling þá marka veikindi stóran hluta af hans lífi. Veikindi, áföll og ástvinamissir hafa mótað aðdáunarvert og fallegt hugarfar sem Gunnar notar í lífinu og þar spila hlaupin stóra rullu - svo stóra að hann íhugaði að gerast atvinnuhlaupari eftir að hafa bæði greinst sjálfur með blóðkrabbamein og misst konuna sína úr leghálskrabbameini. Það er erfitt að komast ekki við þegar maður hlustar á Gunnar og sagan hans fær mann til að kunna betur að meta litlu hlutina í lífinu, sem og lífið sjálft.

“Menn eiga kannski einhverjar afrekaskrár í félögunum en það var bara verið að lesa heimsafrekaskrána, það var ekkert öðruvísi. Menn bara litu á hver er bestur í heiminum? Þangað ætlum við að stefna.”

Gunnar Páll Jóakimsson þjálfaði Mörthu Ernst, Kára Stein og Anítu Hinriks og fór með þau öll á Ólympíuleikana. Þar með má titla hann sem árangursríkasta hlaupaþjálfara landsins og einstaklega hæfan til að gefa innsýn inní einkenni sem góður hlaupari þarf að hafa til að ná langt - hratt. Hann á sjálfur feril og fjölda Íslandsmeistaratitla sem 800m hlaupari og lítur hér yfir hugarfar og æfingaaðferðir þeirra tíma og hvernig sú reynsla og þekking sem hann hefur sópað að sér yfir áratugina hefur breyst og bæst. 

Gunnlaugur fór frá því að að vera reykjandi skrifstofumaður yfir í að ryðja braut ultrahlaupa á Íslandi. Vegferð hans er tilviljunum háð en Gunnlaugur hljóp ekki sitt fyrsta maraþon fyrr en hann var 48 ára gamall. Þar hófst mikil vinna, agi og markmiðasetning sem tók hann gegnum m.a. 400km keppnishlaup þegar hann var kominn á sjötugsaldurinn.

Gunnlaugur var járnagaður í sínum undirbúningi og deilir hér ýmsum hindrunum og aðferðum sem hann nýtti sér til að herða hausinn. Hann hljóp sem dæmi maraþon kl. 05:30 alla laugardagsmorgna en á sunnudögum svaf hann út og hljóp ekki fyrr en 06:30.

Hér er mikill innblástur og fróðleikur á ferðinni.

Arnar Pétursson: brautarhlauparinn, götuhlauparinn, ultrahlauparinn, hlaupaþjálfarinn og faðirinn (með kennsluréttindi). Hér ræðum við bætingar þvert á allar keppnisvegalengdir, erfiðustu keppnisvegalengdirnar, háfjallaloft, árangur og æfingaaðferðir, framþróun hlaupara og heimsmet Noregs og Keníu.

2024 var viðburðarríkt ár hjá besta hlaupara landsins. Fyrri hluti ársins fór í að slá nokkur Íslandsmet (þmt. 44 ára gamalt Íslandsmet) en seinni hluti ársins litaðist af vonbrigðum af því að komast ekki inn á EM og Ólympíuleikana. Baldvin gerir hér upp væntingarnar, Íslandsmetin, Vo2max-ið sitt, leiðir til að bæta sig í hlaupum, hvaða græjur hann notar til að bæta sig, áhugaverða keppnisrútínu (rauðrófoskot (ft.) og koffíntyggjó (ft.)), og stundum ósjarmerandi lífsstíl atvinnuíþróttamanna.

+ Hvað kemst Baldvin marga hringi í bakgarðinum?

Í þættinum er kíkt undir húddið og komist að því hvað íþróttafólk þarf til að ná árangri. Ágústa veit sitt hvað um málið enda spannar ferillinn fimleika, handbolta, hjólreiðar og nú hlaup.

Ágústa lék 62 handboltalandsleiki og varð 3x Íslandsmeistari, hún var hjólreiðakona ársins 2017, 2018 og 2019 og hljóp nú í desember Valencia maraþonið á 3 tímum og 14 mínútum.

ATH. Þátturinn inniheldur innblástur.

Íris Anna og Sigurgísli deila miklum metnaði fyrir langhlaupum en þetta áhugamál þeirra þarf að deila klukkutímunum í sólarhringnum með 6 manna heimili og fyrirtækjarekstri. Íris er sjálf á sínum 'öðrum hlaupaferli' en hún tók fjögurra-meðgöngu-pásu frá íþróttinni áður en hún mætti aftur til að sækja sér Íslandsmeistaratitla. Sigurgísli yfirgaf málarastarfið fyrir draum um skrifstofulífið en það tók hann ekki langan tíma að átta sig á því að þetta væri ekki fyrir hann svo hér rekjum við söguna af endurkomu hans í iðnaðinn, edrúlífið, fyrirtækjakaup, yfirmannastöðuna, ráðningu Írisar og listina við það að fara alltof hratt af stað í keppnishlaupum.

Pétur Helgason er flestum Íslendingum kunnugur sem maðurinn í kraftgallanum með gjallarhornið í Powerade hlaupunum. Hann hefur haldið hlaupið sleitulaust síðan um aldamótin og á sjálfur 30 ára hlaupaferil, með sub3 maraþon, fyrsta Laugaveginn (1997) og Ironman undir beltinu.

Dóttir hans, Þóra Bríet, horfði upp á föður sinn smitast af langhlaupabakteríunni og er sjálf komin í ultra vegalengdirnar, en þau eru einu feðgin í Félagi 100km hlaupara. Þóra lauk nýverið 100 mílna hlaupi í Svíþjóð og að sjálfsögðu lét Pétur sig ekki vanta í hlaupið.

Hvað borða ég sem íþróttamaður og hvort á ég að hámarka fitubrennsluna eða auka kolvetnabrunann fyrir næstu keppni? Lilja hjá Nutreleat kemur og fræðir okkur um fitubrennslu, líkamssamsetningu, frammistöðu, kolvetnanotkun og orkuþörf á mismunandi æfingadögum.

Kata Páls áttaði sig á því að hún yrði að vera andlega sterk ef hún ætlaði sér að komast til Kona á heimsmeistaramótið í IronMan. Langar vetraræfingar á Vestfjörðum og 'heilaæfingar' alla morgna klukkan 5 bjuggu til það sterkan haus að þegar hún greindist óvænt með lungnakrabbamein árið 2019 var hún andlega tilbúin að slátra því verkefni - og járnkarli í kjölfarið, með hálft annað lungað fjarlægt.

Kata segir okkur frá aganum sem fylgir því að vinna í frystihúsi sem barn, æfingarnar á Bolungarvík, hugarfarið fyrir íþróttina, hörðustu íþróttamenn í heimi, 1500km hjólakeppni yfir Malasíu og margt fleira skemmtilegt.