We spreken over de overwinning van Labour, de wederopstanding van Farage. Welke lessen we daaruit kunnen trekken. Daarnaast bespreken we hoe het komt dat het bij een thema als migratie zo weinig over cijfers gaat. Hoe hij met zijn columns perspectief wil bieden en hoe hij cynisme vermijdt, behalve als het om het gokbeleid gaat.

In zijn boek 'Het verdwijnen van Ferdi Heijen' praten de personages tegen je alsof je één van hen bent. Net zoals zij vroeger tegen hem spraken, toen hij zelf in het dorp opgroeide. Hij ontdekte dat hij niet de enige was die het gevoel had er net niet bij te horen. We spreken over literatuur met een hoofdletter, ruimte innemen en over huilen met voorbedachte rade.

In zijn boeken verwijst hij vaak naar zijn ouders. Omdat je veel kunt leren van de manier waarop zij hun leven leiden. Wat werkt en wat niet. Je kunt dingen kwalijk vinden in plaats van het ze kwalijk nemen. Ook spreken we over de podcast 'En niemand bleef onaangeraakt' over de aidscrisis in de jaren negentig en de stigma's en vooroordelen die daar uit voort zijn gekomen.

'Voel je je nu minder man?' Die vraag kreeg hij van zijn kapper, nadat hij vertelde dat hij door zaadbalkanker een testikel was verloren. Hij besloot op zoek te gaan naar antwoorden: over wat dat nou is, je mannelijk voelen, en welke mythes daar omheen hangen.

Hij heeft zich weer niet goed voorbereid op het interview, terwijl hij zich dat altijd voorneemt. Toch komt het goed. We praten over zijn podcast 'Geschiedenis Inside', de ADHD Experivaganza - 'Een rugzakje en een labeltje, ik gun het iedereen' - het veelvuldig gebruik van het woord 'tonight' in popnummers, over cavia's en petshopping. Oh en hij draait een kutnummer. Nu maar hopen dat hij met een goed gevoel naar huis is gegaan.

Hij was op zoek naar liefde. En naar bestaansrecht. Spoiler: die heeft hij gevonden. Hoewel hij terugkijken een nekschot voor de toekomst vindt, doet hij het toch in zijn boek 'Fenix'. Omdat hij tijdens zijn Roxy-periode vooral doordenderde en er weinig ruimte was voor verwerking. En om te laten zien dat een club veel meer is dan een dansvloer, het is een gemeenschap waar iedereen zichzelf kan zijn.

In alles wat hij maakt, streeft hij verbinding na. Door niet de interviewer te spelen, maar een gesprekspartner te zijn die herkent en erkent. De troost die we vinden in de gedachte dat je er niet alleen voor staat. We spreken over zijn liefde voor Nederlandse tv, hij vertelt hoe hij zelf omgaat met tegenslag. En natuurlijk zijn nieuwe podcast over de dood, die vooral over het leven gaat.

Hebben we het goed gedaan? Dat vragen hij en zijn vrouw Renate zich in hun nieuwe podcast af, als het gaat om hun rol als ouder van een kind dat aan topsport doet. Verder spreken we over zijn eigen jeugd, de noodzaak om grenzen te verleggen in de topsport en de manier waarop hij nu zijn eigen grenzen bewaakt.

Natuurlijk bespreken we zijn plotselinge vertrek bij NPO Radio 2, maar hij vertelt ook over de dromen van zijn ouders, het respecteren van hun normen en waarden. En we verschillen van mening over wat een échte radiovriend nou is. En, spoiler alert, er is een nieuwe liefde. Met vier poten en een snor.

Het jaar waarin ze 33 was, waarin ze alles verloor, maar zich nooit eerder zo rijk heeft gevoeld. Ze schreef er een boek over en we praten over de grens tussen wat ze deelt en wat niet (die grens is er niet), over haar seksdrive (die is er weer) en waarom daar nog steeds een taboe op rust. En hoe helend het is om naar je jongere zelf te kijken, naar Adele te luisteren (met paddo's) en sorry te zeggen.