Toen emeritus-hoogleraar Peter Nissen voor het eerst in de ogen van zijn kleinzoon keek had hij een bijzondere ervaring: “in de ogen van een kind kijkt God ons aan.” Dit heeft voor hem alles te maken met de betekenis van kerst: het Christuskind is kwetsbaar en heeft nog niks gepresteerd in de wereld, tóch heeft God hem lief. Volgens Nissen geldt dit voor ieder mens.
 
Peter heeft een bijzondere weg afgelegd. Twaalf jaar geleden keerde hij de katholieke kerk van zijn jeugd de rug toe. De vernieuwingen waar hij vurig op hoopte bleven uit: hij zocht zijn heil in de Remonstrantse Broederschap, waar hij zich met een zekere vechtersmentaliteit inzette als predikant.
 
Tijdens corona veranderde er iets bij Peter: hij maakte dagelijks wandelingen en kreeg oog voor de schoonheid van de natuur. Hij werd milder. Hij voelde ineens een gemis en kreeg heimwee naar de katholieke kerk van zijn jeugd. Pasen 2022 kwam hij thuis: terug in de moederschoot. “Ik had het gevoel dat ik een vreemd pak aan had getrokken, nu ben ik weer thuis en kan ik mijn eigen sloffen aan.”