Καθώς η φετινή σεζόν επεισοδίων ολοκληρώνεται πριν τις καλοκαιρινές μας διακοπές, ρίχνουμε μια ματιά στις ταινίες που άφησαν το σημάδι τους στο φετινό καλοκαίρι… ή απλά δεν άφησαν απολύτως τίποτα. Από μεγάλα μπλοκμπάστερ μέχρι ανεξάρτητα διαμάντια, ποιες ήταν οι ταινίες του καλοκαιριού του ‘25;

Το POP για τις Δύσκολες Ώρες συζητά τις σημαντικότερες κυκλοφορίες που είδαμε από τα τέλη Μαϊου και το Phoenician Scheme του Wes Anderson, μέχρι και το πολυαναμενόμενο φιλμ τρόμου Bring Her Back που έρχεται τέλη Αυγούστου. Και αναλύει διεξοδικά τα φιλμ που ξεχωρίζουν από το φετινό, απρόσμενα πολυσυλλεκτικό κινηματογραφικό καλοκαίρι.

Ποια είναι η κατάσταση στο σινεμά τρόμου, από το 28 Years Later μέχρι το Together κι από εκεί στο Bring Her Back; Είναι οι YouTubers οι νέοι βιντεοκλιπάδες; Κι αν ο τρόμος ανθεί, μπορεί να ειπωθεί το ίδιο για τα υπερηρωικά μπλοκμπάστερ; Υπάρχει άλλο καλοκαίρι στην πρόσφατη μνήμη που τα μεγάλα φιλμ με υπερήρωες δεν είναι μες στα πολυσυζητημένα του καλοκαιριού; Τι ενώνει όμως, και τι χωρίζει τον Superman με το Fantastic Four: First Steps; Γιατί θα συζητάμε στην ίδια ανάσα, και γιατί προτιμάμε ξεκάθαρα το ένα έναντι του άλλου; Και πόσο πολύ έχει ήδη ξεχαστεί το Jurassic World: Rebirth;

Γιατί το καινούριο Naked Gun είναι προορισμένο για μελλοντικό classic και πώς ξέραμε από την πρώτη στιγμή πως θα ήταν επιτυχία; Τι έχουμε να πούμε για το παράξενο Materialists της Celine Song, πώς συνδέεται με άλλες ρομαντικές ταινίες και πώς… όχι; Τι σχέση έχουν με αυτή την ταινία οι εξισώσεις κι οι αλγόριθμοι; Είναι τελικά αυτό το καλοκαίρι που η καθαρόαιμη κωμωδία και η ρομαντική κομεντί επιστρέφουν στη μεγάλη οθόνη; Και, αν το F1 είναι η εμπορική επιτυχία του καλοκαιριού, τι είναι αυτό που κάνει το Sorry, Baby την καλύτερη ταινία που είδαμε αυτό το καυτό τρίμηνο;

Αυτά και πολλά ακόμη στο POP για τις Δύσκολες Ώρες αυτής της εβδομάδας, αφιερωμένο στις σημαντικότερες κυκλοφορίες αυτού του καλοκαιριού.

It’s clobbering time! Το νέο επεισόδιο του POP για τις Δύσκολες Ώρες είναι αφιερωμένο στο The Fantastic Four: First Steps, την ταινία που επανασυστήνει τη διάσημη υπερηρωική τετράδα μέσα από μία πιο προσωπική, πιο ανθρώπινη και πιο θεαματική προσέγγιση. Ποιοι είναι οι Fantastic Four πίσω από τις δυνάμεις τους; Ποια βήματα τους φέρνουν πιο κοντά στην ομάδα που αγαπήσαμε στα κόμικ και - ενίοτε - στη μεγάλη οθόνη;

Οι ερμηνείες, οι ανατροπές, οι σκηνές που ξεχωρίσαμε και τα παράπονά μας από τους νέους Fantastic Four - όλα στο νέο επεισόδιο!

Πώς νιώθουμε για το casting των Fantastic Four και πώς αποδίδονται οι χαρακτήρες σε σχέση με τα κόμικ; Ποιες πλευρές της ταινίας αγκαλιάζουν την προέλευσή τους περισσότερο από τη μέση υπερηρωική ταινία και ποιες ευκολίες που αποφασίζει να κάνει στοιχίζουν στο τελικό αποτέλεσμα; Πώς σχηματίζεται η χημεία στην πρώτη οικογένεια της Marvel και ποιο είναι το υπόβαθρο της Silver Surfer;

Ποια είναι τα highlights του First Steps, πώς αλλιώς θα σκεφτόμασταν τον Galactus, και ποιες είναι οι ομοιότητες και οι διαφορές που έχει η ταινία από το ανταγωνιστικό στις αίθουσες Superman; Σε ποια πολύ μικρή ομάδα ταινιών της Marvel ανήκει το νέο Fantastic Four και πόσο απολαύσαμε μία ταινία με ξεχωριστή σκηνογραφία και περιβάλλον; Επίσης, τι απορίες μας έχουν γεννηθεί μετά τη mid-credits σκηνή και πώς μπορεί να διαμορφωθεί το μέλλον του MCU πριν και μετά το Avengers: Doomsday;

Αυτά και πολλά (πολλά!) ακόμη στο POP για τις Δύσκολες Ώρες αυτής της εβδομάδας!

30 χρόνια πριν, μια νεανική κωμωδία κατάφερε να έρθει με τέτοια φρεσκάδα και ευρηματικότητα, που παραμένει αγέραστη ακόμα και δεκαετίες αργότερα. Το στυλ έχει αλλάξει, οι εκφράσεις το ίδιο, αλλά στον πυρήνα της, η ταινία μοιάζει να μην έχει περάσει ούτε μέρα από πάνω της. (Κι όχι μόνο επειδή ο Paul Rudd είναι ακόμα ίδιος.)

Το POP για τις Δύσκολες Ώρες ξαναβλέπει μια από τις κορυφαίες κωμωδίες των ‘90s και αναλύει το πώς ένα εφηβικό κείμενο μπορεί να παραμένει τόσο πολυεπίπεδο και διαχρονικό – και ναι, το ότι βασίζεται σε Jane Austen οπωσδήποτε βοηθάει!

Είναι δυνατόν η καλύτερη διασκευή Jane Austen να είναι μια σχολική κωμωδία με την Alicia Silverstone; Τι ήταν αυτό που χάρισε τον ρόλο στην Alicia Silverstone, και γιατί ήταν τα iconic βιντεοκλίπ των Aerosmith; Γιατί η Cher κρύβει περισσότερες πτυχές μέσα της από όσο φαίνεται σε πρώτη ματιά; Πώς δημιουργήθηκε η iconic γκαρνταρόμπα της Cher στην ταινία; Πώς γεννήθηκε το iconic λεξιλόγιο και φράσεις όπως «ugh, as if!»; Πιστεύετε θα σταματήσουμε ποτέ να χρησιμοποιούμε τη λέξη «iconic» όταν μιλάμε για αυτή την ταινία;

Τι οδηγία έδωσε η Amy Heckerling στον διευθυντή φωτογραφίας για να πετύχει το χρωματιστό, φωτεινό, αλλά καθόλου εκτυφλωτικό λουκ της ταινίας; Τι συνδέει τις χοντροκομμένες εφηβικές κωμωδίες των ‘80s και το Clueless; Πώς γίνεται ο ίδιος άνθρωπος να γύρισε το Fast Times at Ridgemont High, το Κοίτα Ποιος Μιλάει και το Clueless μέσα σε λίγα χρόνια; Και πώς γίνεται όλη αυτή η συζήτηση να καταλήγει στο hand flex του Mr. Darcy και στον McLovin του Superbad;

Αυτά και πολλά ακόμη στο POP για τις Δύσκολες Ώρες αυτής της εβδομάδας, αφιερωμένο στα 30 χρόνια του iconic Clueless. Τι, νομίζατε δε θα έπαιζε κι άλλη χρήση του «iconic»; As if!

Κοίτα ψηλά! Δεν είναι πουλί, ούτε αεροπλάνο. Είναι ο Superman του James Gunn που προσγειώνεται για να αποκαταστήσει την ελαφράδα και το χρώμα σε έναν ήρωα που τα είχε χάσει εδώ και χρόνια στη μεγάλη οθόνη.

Το POP για τις Δύσκολες Ώρες είδε το Superman στην IMAX και απαντάει στο εξής - είναι ο Man of Steel σε καλά χέρια πλέον;

Μετά από ένα επιτυχημένο run στη Marvel και το The Suicide Squad που κέρδισε την εμπιστοσύνη της DC Studios, ο Gunn είναι πλέον ο δημιουργικός επικεφαλής του νέου DC Universe. Άρα φτιάχνοντας το νέο Superman, το βασικό στέλεχος στο οποίο ήταν υπόλογος ήταν ο εαυτός του. Τι συμβαίνει όμως όταν ένας δημιουργικός νους λειτουργεί χωρίς περιορισμούς;

Πόσο θετικά ή αρνητικά επιδρά η απουσία του origin story του Superman και ποιες άλλες παρακάμψεις του σεναρίου ευεργετούν αλλά και χαντακώνουν ενίοτε την αφήγηση; Πώς νιώθουμε για το σύνολο του καστ και ποιοι είναι τα highlights του; Πόσο καλά γεμίζει τα παπούτσια του Superman ο David Corenswet και γιατί είναι σωτήρια η χημεία του με τη Rachel Brosnahan;

Ποια είναι η πολιτική θέση μιας ταινίας που αφορά έναν μετανάστη και γιατί δεν νιώθουμε ότι, παρά τις αντιδράσεις των συντηρητικών της Αμερικής, δεν υπερπολιτικοποιείται ο χαρακτήρας; Είναι σημερινή η αλληγορία του ή απλώς πάντα επίκαιρη;

Αυτά και πολλά (πολλά!) ακόμη στο POP για τις Δύσκολες Ώρες αυτής της εβδομάδας!

Οι δύο μεγαλύτερες σειρές του καλοκαιριού κυκλοφόρησαν το ίδιο τριήμερο και τώρα που είχαμε μέρες να για να τις δούμε και να τις χωνέψουμε, βουτάμε στα βαθιά. Η 4η σεζόν του The Bear και το φινάλε του Squid Game προσφέρουν χώρο για μπόλικες συζητήσεις στο POP για τις Δύσκολες Ώρες.

Προσοχή! Στο δεύτερο μέρος του επεισοδίου αναλύονται τα πάντα για το φινάλε του Squid Game, οπότε υπάρχουν μεγάλα spoilers για το τέλος της σειράς.

Πώς μας φάνηκε η νέα σεζόν Bear σε σχέση με την διχαστική 3η; Τι συμβαίνει με τον Carmy, και είναι γενικά καλά ο Christopher Storer; Γιατί μας ενθουσίασε που είδαμε το επεισόδιο για την Syd; Γιατί ήταν σημαντικό το μεγάλο ρολόι που μετράει αντίστροφα; Πόσο μας έλειψαν οι Faks αυτή τη σεζόν; Ποια είναι τα δύο είδη επεισοδίων που αρέσει πολύ στη σειρά να κάνει και ποια είναι τα αγαπημένα μας (ή τα λιγότερα αγαπημένα μας) από το κάθε είδος; Γιατί κλαίνε απαλά οι κιθάρες που ακούγονται στη σειρά; Θα τρώγαμε στο Beef ή στο Bear; Και, τελικά, θέλαμε αυτό να είναι το φινάλε της σειράς ή ανυπομονούμε για τη συνέχεια;

Μιλώντας για φινάλε, πώς μας φάνηκε το τέλος του Squid Game; Είναι τέλος ή είναι μια νέα αρχή; Πρόκειται για ζήτημα οπτικής! Πόσο μας σόκαρε αυτός ο θάνατος στη μέση του επεισοδίου; Τι μας συγκίνησε, τι μας έριξε το σαγόνι στο πάτωμα, και τι μας πέταξε έξω από το επεισόδιο; Τι σημαίνουν για τη σειρά τα νέα για την επικείμενη αμερικάνικη επέκτασή της; Και, κυριότερα, τι

είναι

ο άνθρωπος;;

Αυτά και πολλά ακόμη στο POP για τις Δύσκολες Ώρες αυτής της εβδομάδας, αφιερωμένο στα νέα επεισόδια του The Bear και του Squid Game.

Η τρίτη και τελευταία σεζόν του Squid Game είναι εδώ και ο Θοδωρής με την Ιωσηφίνα έχουν δει τα 5 από τα 6 επεισόδιά της. Όπως πάντοτε σε αυτές τις περιπτώσεις, το πρώτο μέρος του POP για τις Δύσκολες Ώρες είναι εντελώς spoiler-free και στο δεύτερο all bets are off!

Τι λειτουργεί και τι όχι στην τρίτη σεζόν του Squid Game;

Ποια δημιουργική απόφαση καθορίζει την τρίτη σεζόν του Squid Game από την αρχή ως το τέλος της και γιατί ελπίζαμε σε κάτι διαφορετικό; Πώς έχει επηρεαστεί η σειρά από τα κορεάτικα reality shows και τι διαφορετικές πτυχές προσδίδει στο Squid Game η γνώση γύρω από την κορεατική καθημερινότητα και τις συνθήκες ζωής; Πώς καταφέρνει η σειρά να ανανεώσει τα παιχνίδια της και πώς επιδρά σε αυτά η θεματική της εκδίκησης στη νέα σεζόν;

Επίσης, γιατί έχουμε αδυναμία στο Front Man και γιατί πιστεύουμε ότι το τελικό μήνυμα της σειράς θα στηριχθεί ίσως πάνω του; Ποια είναι τα επιμέρους κομμάτια της σεζόν που τα φρενάρουν όλα και γιατί διαφωνούμε - στο περίπου - για τους VIPs; Ποιοι χαρακτήρες, ποιο επεισόδιο και ποια στιγμιότυπα έχουν ξεχωρίσει στα πέντε πρώτα επεισόδια και πώς περιμένουμε ότι θα τελειώσει το Squid Game;

Αυτά και πολλά (πολλά!) ακόμη στο νέο POP για τις Δύσκολες Ώρες!

To 28 Years Later είναι η επιστροφή στον ζόμπι κόσμο της κλασικής ταινίας τρόμου 28 Days Later, δια χειρός και πάλι του σκηνοθέτη Danny Boyle και του σεναριογράφου Alex Garland. Το POP για τις Δύσκολες Ώρες κάνει βαθιά βουτιά στην πολυαναμενόμενη ταινία.

Λίγα χρόνια μετά το Trainspotting, κι ενώ η καριέρα του έμοιαζε σε αβέβαιο στάδιο, ο Danny Boyle σκηνοθέτησε μια από τις πιο αποπνικτικές και επιδραστικές ταινίες τρόμου του 21ου αιώνα. Το 28 Days Later έδωσε νέα πνοή την καριέρα του. Αλλά πώς είναι το να επιστρέφουν σε αυτό τον κόσμο, δεκαετίες αργότερα;

Γιατί είναι χρωματιστός ο Ralph Fiennes; Λειτουργεί η ταινία ως αυτοτελής ιστορία; Ποια είναι η ομορφότερη από τις σκηνές αγωνίας και καταδίωξης όλου του φιλμ και γιατί η δράση συμβαίνει σε ρηχά νερά; Τι κοινό έχει η καριέρα του Danny Boyle στο τότε και στο σήμερα; Αλλά τι διαφορετικό επιχειρεί αυτή η ταινία σε σχέση με την προκάτοχό της; Είναι ακόμα αναγνωρίσιμο το στυλ του βραβευμένου με Όσκαρ Danny Boyle; Είναι καλά γενικά ο Alex Garland;

Τι μας άρεσε στον χαρακτήρα του Aaron Taylor-Johnson και τι θαυμάσαμε πιο πολύ στην ερμηνεία της Jodie Comer; Τι μας εξέπληξε περισσότερο στην ταινία, τι μας συγκίνησε, τι μας έκανε να γελάσουμε; Γιατί μας καθήλωσε η ανάγνωση ενός παλιού ποιήματος; Τι σχόλια και ενστάσεις έχουμε για το φινάλε της ταινίας; (Μην ανησυχείτε – προς το τέλος του επεισοδίου δίνουμε ξεκάθαρο spoiler warning!) Πώς μας φάνηκε Αυτή Η Εξέλιξη της πλοκής στο δεύτερο μισό του φιλμ; Πού είναι και τι κάνει ο Cillian Murphy; Και, τελικά, τι σχέση έχουν όλα αυτά με τον Pedro Almodovar και τους Power Rangers;

Αυτά και πολλά ακόμη στο POP για τις Δύσκολες Ώρες αυτής της εβδομάδας, αφιερωμένο στο πολυαναμενόμενο 28 Years Later και τον αγαπημένο, βραβευμένο με Όσκαρ σκηνοθέτη του.

Ο Tom Cruise και το Mission: Impossible είναι συνώνυμα, για καλό λόγο. Ο Αμερικανός ηθοποιός δεν είναι απλώς ο πρωταγωνιστής των οκτώ ταινιών που ξεκίνησαν το 1996, αλλά έχει και τον δημιουργικό-οικονομικό έλεγχό τους.

Τώρα που αποφασίζει να κάνει ένα (μεγάλο;) διάλειμμα από τον Ethan Hunt, εμείς βουτάμε σε τρεις δεκαετίες Mission: Impossible, πολλαπλούς σκηνοθέτες, εξωφρενικά stunts και ταινίες-σταθμούς στο σινεμά περιπέτειας.

Τι υποδοχή είχε η νέα απόπειρα του Mission: Impossible το 1996 και τι ξεχωρίζει εκείνη την πρώτη ταινία σε σχέση με όλες τις υπόλοιπες; Τι αποτελέσματα έφερε η αλληλουχία Brian De Palma-John Woo-JJ Abrams και ποιος είναι ο μοναδικός σκηνοθέτης που έπεισε τον Tom Cruise να μην κάνει ένα συγκεκριμένο stunt; Επίσης, μιλώντας για stunts, ποιο είναι το αγαπημένο μας στο Mission: Impossible;

Με την καινούρια ταινία του Wes Anderson, Το Φοινικικό Σχέδιο, στις αίθουσες, το POP για τις Δύσκολες Ώρες αρπάζει την ευκαιρία για μια αναδρομή στην καριέρα του αγαπημένου σκηνοθέτη.

Από τις πρώτες indie μέρες του Bottle Rocket και του Rushmore μέχρι την εμβληματική Οικογένεια Τένενμπαουμ, το Ξενοδοχείο Grand Budapest και τελικά το Asteroid City και το Φοινικικό Σχέδιο, δεν αφήνουμε τίποτα ασχολίαστο.

Ποια είναι η αγαπημένη Wes ταινία της Ιωσηφίνας, και ποια του Θοδωρή; Είναι αλήθεια ότι ο Wes Anderson κάνει συνέχεια την ίδια ταινία; Τι σκιώδη συμφέροντα εξυπηρετούν όσοι το υποστηρίζουν αυτό;;; Ποια σκηνή μας έκανε να κλάψουμε; Και ποια άλλη; Και ποια άλλη; Και ποια άλλη; Και ποια ακόμα;; Ποιο needledrop είναι το κορυφαίο της φιλμογραφίας του; Και ποια ερμηνεία είναι η #1 ανάμεσα σε όλες τις φανταστικές ερμηνείες που έχει σκηνοθετήσει;

Τι μας διασκέδασε περισσότερο στο Φοινικικό Σχέδιο; Ποια από τις ιστορίες του French Dispatch εκτιμήσαμε πιο πολύ; Γιατί το Asteroid City είναι το αριστούργημα του Covid-era κινηματογράφου; Τι εντυπωσίασε πιο πολύ τον Θοδωρή στην έκθεση Wes Anderson στην γαλλική ταινιοθήκη; Για ποιο λόγο το Grand Budapest ήταν εκείνη η ταινία του Wes με την μεγαλύτερη οσκαρική αναγνώριση — και τι έχουμε να πούμε για εκείνη τη φορά που ο σκηνοθέτης κέρδισε όντως, επιτέλους, το Όσκαρ;

Αυτά και πολλά ακόμη στο POP για τις Δύσκολες Ώρες αυτής της εβδομάδας, αφιερωμένο εξ ολοκλήρου στους μαγικούς κόσμους του Wes Anderson.

Ο νέος εξ αυτών των κόσμων, είναι τώρα εδώ: Το Φοινικικό Σχέδιο (The Phoenician Scheme) κυκλοφορεί στις αίθουσες από την Tanweer.

Μπαίνουμε αισίως στην καλοκαιρινή περίοδο και μαζί με το θερμόμετρο ανεβαίνει και η όρεξή μας για όσες ταινίες και σειρές έχει ξεχωρίσει το POP για τις Δύσκολες Ώρες.