پنجاه سال پیش، در روز پنجشنبه ۸ خرداد ۱۳۵۴، شرکت هواپیمایی ملی ایران (هما) نقطه‌ عطفی تاریخی را در کارنامه خود ثبت کرد و به لطف خرید هواپیماهای بویینگ ۷۴۷ اس‌پی، توانست طولانی‌ترین خط هوایی بدون توقف جهان را راه‌اندازی کند؛ مسیری به طول ۹ هزار و ۸۶۷ کیلومتر از فرودگاه مهرآباد تهران تا فرودگاه جان اف کندی نیویورک که فقط با توقفی کوتاه در فرودگاه هیترو لندن، در مدت ۱۲ ساعت و ۱۵ دقیقه طی می‌شد.
این دستاورد بزرگ نام هما را در دهه ۱۹۷۰ میلادی، در کنار برترین خطوط هواپیمایی بین‌المللی قرار داد. پرواز افتتاحیه با حضور علی‌محمد خادمی، مدیرعامل وقت هما، انجام شد و در مقصد نیز اردشیر زاهدی، آخرین سفیر ایران در آمریکا، از او استقبال کرد.
بهای بلیت پرواز یکسره این مسیر ۱۰ هزار و ۱۰۰ تومان بود و برای دانشجویان و کارمندان دولت تخفیف‌های ویژه در نظر گرفته می‌شد. به افتخار این دستاورد، تمبر یادبودی به ارزش ۱۰ ریال هم چاپ شد که تا شکوه نمادین و جایگاه بین‌المللی هما در آن دوران، در تاریخ هم ثبت شود.
پیشینه شرکت هواپیمایی ملی ایران، با نام اختصاری «هما» به پنجم اسفندماه ۱۳۴۰، بازمی‌گردد که دو شرکت هواپیمایی «ایرانیان ایرویز» و «پرشین ایرسرویس» ادغام شدند و در نتیجه شرکت هواپیمایی ملی ایران با نام بین‌المللی «ایران‌ایر» و علامت اختصاری «هما» تاسیس شد. لوگو هما را ادوارد زُهرابیان با الهام از مجسمه شیردال در تخت جمشید، طراحی کرد. 
پروازهای هما از فروردین ۱۳۴۱ آغاز شدند و اداره این شرکت به تیمسار علی‌محمد خادمی سپرده شد. 
با آغاز دهه ۱۳۵۰، عصر طلایی هما فرا رسید. ورود هواپیماهای مدرن و دوربرد هما را به یکی از پیشرفته‌ترین خطوط هوایی منطقه و حتی جهان تبدیل کرد.

میان تمامی شیوه‌های خوشنویسی، هیچ خطی همچون نستعلیق، با روح و زبان فارسی پیوند عمیق ندارد. این خط نه‌فقط ابزار نگارش، بلکه آینه‌ ذوق، هنر و هویت فرهنگی ایرانیان است. 
نام «نستعلیق» از ترکیب دو واژه‌ «نسخ» و «تعلیق» ساخته شده است و نشان‌دهنده‌ پیوند و آمیختن دو سبک خوشنویسی پیشین است. نسخ به معنای خطی خوانا، مستقیم و ساده که برای کتابت قرآن، متون عربی و متون رسمی به‌ کار می‌رفت و تعلیق که خطی ایرانی‌تر، روان‌تر و مایل‌تر بود و بیشتر در مکاتبات دیوانی و اداری ایران دوران ایلخانان و تیموریان استفاده می‌شد.
خوشنویسان ایرانی به‌ویژه در سده هشتم هجری، برای رسیدن به خطی که هم زیبایی منحنی‌ها و جریان سیال تعلیق را داشته باشد و هم نظم و خوانایی نسخ را حفظ کند، از ترکیب این دو شیوه، خطی تازه پدید آوردند و آن را «نسـتعلیق» نامیدند.
 برخلاف نسخ که در حجاز و شام پدید آمد، نستعلیق به‌صورت کامل در ایران، به‌ویژه در آذربایجان و خراسان، شکل گرفت. 
خط نستعلیق را بسیاری از هنرشناسان و خوشنویسان، «ملکه خطوط فارسی» دانسته‌اند. این خط با ساختاری ویژه و زیباشناسی منحصر‌به‌فرد، بیش از هر خط دیگری با روح زبان فارسی همخوانی دارد.
یکی از بارزترین ویژگی‌های خط نستعلیق را «سیالیت و نرمی حرکت‌ها» می‌دانند و  که گویی نگارش حروف از جریان‌های طبیعی چون نسیم یا آب الهام گرفته‌اند و این روانی، حرکت چشم روی سطور را لطیف و بی‌زحمت می‌کند.
در کنار این ویژگی، توازن و هماهنگی ساختاری از اصول بنیادین این خط به‌ شمار می‌آید. به باور میرعماد حسنی که از بزرگ‌ترین استادان نستعلیق‌نویسی تاریخ ایران شناخته می‌شود: «خوشنویس باید چنان تعادل میان بالا و پایین، راست و چپ و اندازه‌ حروف برقرار کند که سطر، دلنشین و چشم‌نواز شود.»

با توجه به اشاره دونالد ترامپ، رئیس جمهوری ایالات متحده به خشکسالی در ایران طی سفری که به ریاض، پایتخت عربستان سعودی داشت، نگاهی کردیم به بحران عمیق خشکسالی و کم‌آبی.
در این قسمت سرزمین‌ ما درباره سوءمدیریت عمدی و تخریبی منابع آب و محیط‌زیست مطالبی خواهید شنید که کمتر در رسانه‌ها درباره‌شان صحبت شده است.

بندر یا اسکله رجایی، که تا پیش از وقوع انقلاب ۵۷ به نام «شه‌بندر» شناخته می‌شد، یکی از بزرگ‌ترین پروژه‌های بندری ایران در دوران محمدرضاشاه پهلوی بود که پیشینه احداثش به سال‌های پایانی دهه ۱۳۴۰ بازمی‌گردد.
بیش از چهار سال از آغاز عملیات احداث «شه‌بندر» نگذشته بود که با وقوع انقلاب اسلامی این پروژه نیز مانند بسیاری از طرح‌های عمرانی دیگر متوقف شد.
در نهایت شه‌بندر در سال ۱۳۶۲  احداث شد، اما این بندر از نظر وسعت، ظرفیت و زیرساخت بسیار کوچک‌تر و محدودتر از طرح اولیه بود.

در لحظه‌ای که ناقوس‌های واتیکان خبر درگذشت پاپ فرانسیس را به جهان اعلام کردند، یکی از پیچیده‌ترین و رمزآلودترین آیین‌های مذهبی جهان آغاز شد. 
مراسم انتخاب پاپ آمیزه‌ای‌ست از سنت‌های هزارساله کلیسای کاتولیک و ابزارهای مدرن، با هدفی روشن و تغییرناپذیر: حفظ رازداری کامل در انتخاب جانشین معنوی پطرس قدیس. 
کاردینال‌ها، روحانیان عالی‌رتبه کلیسا، در فرآیندی محرمانه، پشت درهای بسته واتیکان، گرد هم می‌آیند تا رهبر جدید مسیحیان کاتولیک را برگزینند. 
طبق قوانین کلیسا، مراسم تدفین پاپ نباید زودتر از روز چهارم و نه دیرتر از روز ششم پس از درگذشت برگزار شود و در پی آن کلیسا وارد مرحله‌ای به نام سِدیس واکانس، یا «جای خالی پاپ»، می‌شود. 
در این دوره کاردینال‌ها از سراسر جهان به واتیکان فراخوانده می‌شوند. گردهمایی رسمی آن‌ها که کُنکلاو نام دارد، معمولاً بین روز پانزدهم تا بیستم پس از آغاز سِدیس واکانس برگزار می‌شود، مگر آنکه همه کاردینال‌های واجد شرایط زودتر برسند و مراسم انتخاب سریعتر آغاز شود.

در تقویم ایرانی یکم اردیبهشت ماه به نام شیخ اجل، سعدی شیرازی ثبت شده است. علت انتخاب این روز این است که استاد سخن، در مقدمه گلستان زمان شروع نگارش آن را اول اردیبهشت‌ماه جلالی سال ۶۵۵ قمری و زمان شروع نگارش بوستان را اول اردیبهشت ماه سال ۶۵۶ قمری ذکر کرده است. 
سعدی شیرازی، یکی از اصلی‌ترین قله‌های زبان و ادبیات فارسی است که آثارش نه فقط در دوره‌ای که می‌زیست، که طی قرن‌های متمادی تاثیرگذار بود. ایرانیان علاوه بر اینکه سعدی را تحت عنوان استاد سخن می‌شناسند، حکمت و آموزه‌های اخلاقی‌اش را نیز می‌ستایند.

نمایندگان جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده آمریکا روز شنبه ۲۳ فروردین در مسقط مذاکره می‌کنند. به این مناسبت نگاهی دوباره انداختیم به فراز و نشیب‌های روابط ایران و آمریکا. استاد امیر طاهری در این پادکست با اشاره به اقدامات دونالد ترامپ در دوره اول ریاست‌جمهوری در قبال کره شمالی، تاکید کرد: «مقام‌های جمهوری اسلامی حتی نمی‌توانند در عکس کنار ترامپ قرار بگیرند. آن‌ها اول باید خودشان را از زنجیر ایدئولوژیکی که به دست و پای خود بستند، آزاد کنند.»

پژوهش ژنتیکی منتشر شده در نشریه  «پلوس ژنتیکس» نشان داده است که بیشتر ایرانیان به ساختار ژنتیکی مشترکی به نام «خوشه مرکزی ایران» تعلق دارند.
ایران در طول تاریخ چهارراه مهاجرت‌ها بوده است. ورود اقوام هندواروپایی، تهاجم اعراب، مهاجرت‌های ترک‌زبان‌ها و حضور اقوام مختلف آسیایی، همگی بخشی از این تاریخ‌اند. اما برخلاف بسیاری از مناطق جهان، در ایران مهاجران ژنوم بومی را جایگزین نکرده‌اند. به‌ویژه در جمعیت‌های خوشه مرکزی، تغییرات ژنتیکی اندک بوده و پیوستگی ژنتیکی طی هزاران سال حفظ شده است.

طی قرون‌ متمادی، منجمان و دانشمندان ایرانی روی تقویم خورشیدی ایران که در گاهشماری‌های باستان ریشه دارد، اصلاحاتی انجام دادند.
مهم‌ترین این اصلاحات در زمان حکومت ملکشاه سلجوقی بود که گروهی از دانشمندان به سرپرستی عمر خیام نیشابوری مامور اصلاح تقویم شدند.
آن‌ها تقویم جدیدی را در سال ۴۵۸ هجری شمسی (۱۰۷۹ میلادی) معرفی کردند که به نام تقویم جلالی شناخته شد. این تقویم یکی از دقیق‌ترین تقویم‌های تاریخ و پایه‌ تقویم هجری خورشیدی امروز است.

بررسی اسناد تاریخی نشان می‌دهد آنچه تحت عنوان «چادر عربی» به ایران آمد و پس از وقوع انقلاب اسلامی با استقبال زنان نزدیک به جمهوری اسلامی مواجه شد، در واقع همان «عبای عربی» است که زمانی شیعیان عراق از آن استفاده می‌کردند.
این پوشش تنها مختص زنان نبود، بلکه مردان نیز آن را بر دوش می‌انداختند.