Σε αυτό το σημείο θα έπρεπε να αλλάξουμε όνομα στο ποντκαστ και να το πούμε απλά "Γκόντφρεη Χο Γαμάς Ρε Φίλε", αλλά κάπου δεν είναι και τόσο πιασάρικο.

Είμαστε ομως και πάλι στα λημέρια του σπουδαίου Γκόντφρεη, αν και εδώ αλλάζει ελαφρώς το όνομά του, μήπως και δεν τον πάρουμε πρέφα. Τον παίρνουμε. Περιέργως, το θέμα μας εδώ δεν είναι ο Γκόντφρεη, αλλά η αμίμητη και μαγευτική Σύνθια Ρόθροκ, μια οπτασία πολεμικών τεχνών και μια γυναίκα που έχει αδικηθεί χωρίς ίχνος υπερβολής, όσο αυτό έχει να κάνει με την θέση της στο hall of fame του action κινηματογράφου.

Το Undefeatable δεν είναι και η καλύτερη στιγμή της, αλλά της δίνει την πλατφόρμα να Ροθροκ-ίσει, πράγμα πάντα χρήσιμο, ενώ το claim to fame της ταινίας, είναι πως περιέχει μια απο τις ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ final fight scenes στην ιστορία της action-ιάς. Σοβαρά όμως, είναι οσκαρικά κακή. Τύπου η Σύνθια κάνει την τραυματισμένη για να μην φαίνεται πολύ. Δηλαδή οκ. ΟΚΕΗ.