Ταξιδέψτε μαζί μας σε μια μαγική εποχή, σε έναν τόπο ξεχασμένο απο τους σύγχρονους ήρωες ΜΕ ΤΑ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ.

Αναπνέστε (πείτε το κι εσείς, ΑΝΑΠΝΕΣΤΕ) τον αγέρα μια κινηματογραφικής περιόδου όπου όποιος οπερατέρ, σκηνοθέτης, ηθοποιός, καντινιέρης ή υδραυλικός φτερνιζόταν στο Χόλιγουντ, έβγανε σενάριο δύο προτάσεων για ταινία δράσης.

Ναι, φίλες και φίλοι, let us travel back to a simpler time. Εκεί όπου η χαίτη ήταν βασιλιάς, οι μηχανόβιοι δεν μασάγανε τα καλαμπαλίκια τους και ο αστυνομικός Τζο Χαφ, έκαμε τα κουμάντα και τις ιστορίες του στο όριο του νόμου. Παρέα με τον πιστό του ανθυπο-δράκο του Κόμοντο, τον Ηρακλή (δεν ονομάζεται στην ταινία, αλλά θαρρούμε πως του πάει), ο βαρύς, σιδερένιος, αλλά πάντα ατακάτος Τζο αναλαμβάνει να σώσει αρχικά έναν εισαγγελέα και στην πορεία μια μηχανόβια κοπελιά.

Και οι δύο πεθαίνουν, που είναι λίγο βαρβάτη μαλακία του Τζο, αλλά σιγά τις απώλειες εδώ που τα λέμε, ο Τζο και το στέρνο του να είναι καλά και όλα τα άλλα θα τα βρούμε. Σκληρές μανετιές, τσίτα τα γκάζια, πολύ πιστολίδι, μπουνιές που ακούγονται απο χιλιόμετρα και μηχανές που ρίχνουν ελικόπτερα, σε μια ταινία που μυρίζει ανδρική αμασχάλα, που όμως δεν φοβάται να προτείνει και leftfield επιλογές για το casual αλλά και formal ντύσιμό σας. Armani ain't got shit on Joe.

Υ.Γ. Ναι, τα τελευταία λεπτά αυτού του επεισοδίου χάθηκαν για πάντα, γιατί η ζωή είναι δύσκολη και τα κομπιούτερζ είναι βλαμμένα.