O Σον Κόνερι αφήνει τα κοστούμια του Μποντ στην ντουλάπα και φορά σετ απο κόκκινα εσώρουχα που ξυπνούν άγρια ένστικτα. Αναβάτης αλόγων, ιδιοκτήτης κοτσίδας και σωματοκοψιάς Μουρταδέλα Πρώτης Πχιότητος, ο Κόνερι ενσαρκώνει τον Ζεντ, ή κάτι τέλος πάντων με γράμμα, σε μια ταινία που ο Τζον Μπούρμαν έφτιαξε μετά απο 2 μέρες σερί στην ταβέρνα.

Το αποτέλεσμα είναι κατά τόπους εντυπωσιακό, απο την κορφή ως τα νύχια μαγικό, με άπειρες σκηνές ΓΟΥΑΤ ΔΕ ΑΚΤΣΟΥΑΛ ΦΑΚ και με ένα όραμα του μέλλοντος όπου οι πλούσιοι ζουν σε μια εξελιγμένη βερσιόν του χωριού των τρελών απο το Τζυμκάτα.

ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΣΥΝΕΔΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΥΠΟΓΕΙΟ ΜΠΙΤΣΕΖ.

Κατά τα λοιπά. μπόλικο γυμνό, αρκετές δόσεις άβολου ταβερνόξυλου και για κάποιο λόγο πολλές καλάθες με πράσινο ψωμί. Ίσως ΠΑΣΟΚ, ίσως πυρήνας ξεπεσμένων οπαδών του ΠΑΟ.

Ποιος ξέρει. Εδώ δεν ήξερε ο Μπούρμαν, θα ξέρουμε εμείς;