Entry υψηλών φλογοβολικών θερμοκρασιών αυτήν την εβδομάδα και μια ταινία που είχε απο τα πρώτα της βήματα σημαντική θέση στην θρυλική λίστα των video nasties.

Τοποθετημένο σεναριακά κάπου ανάμεσα στο Psycho και το Driller Killer, τούτο εδώ το καρβουνιασμένο ψυχοτρομόδραμα, κόβει βόλτες, αγαπάει την μάνα του και γουστάρει την ντίσκο όσο λίγα.

Δεν είναι άλλωστε και λίγο πράμα να είσαι serial killer και ταυτοχρονα να φωνάεις yes sir, I can boogie, ΝΑ ΤΑ ΛΕΜΕ ΚΙ ΑΥΤΑ.

Aπολαύστε υπεύθυνα.