Bu hafta öykünün, öykücülüğün ne olduğunu Ahmet Büke'nin Sait Faik'e yazdığı satırlar üzerinden düşünüyoruz. Öykücünün kaderi sizce de bir damladan deniz olmaya çalışmak mı?

Barış Bıçakçı'nın kaleminden, o pek tanıdık anneanne-torun günlerinden biri.

Yeniyetme bir delikanlı olarak yaşadığı İkinci Dünya Savaşı sırasında, bombalar altında yıkılan Selânik’te yazarın kendi aile çevresinde gelişen traji-komik olaylarla örülen bu öykülerin ayrıntılarında Yunanistan’ın gizli çağdaş tarihini bulmak mümkün. Yeni gelişmekte olan bir toplumsal yapının kuruluş sancıları içinde yaşama tutunmaya çalışan küçük insanın sıkıntıları, artık kaybolmaya yüz tutan alışkanlıklar, yok olan tatlar, Yegâne Miras’ın ana temalarını oluşturuyor. Kitapta yer alan ve okuğumuz “Kemal’in Evi” adlı öykü, Yunanistan’da orta öğretim edebiyat ders kitaplarında düzyazı örneği olarak okutulmakta. 

Öykünün, öykücülüğün ne olduğunu Ahmet Büke'nin Sait Faik'e yazdığı satırlar üzerinden düşünüyoruz. Öykücünün kaderi sizce de bir damladan deniz olmaya çalışmak mı?