Ahlak kuralları nerede başlar, neleri kapsar, ne zaman esner, kim için ve kimler tarafından değiştirilir? Kadire Bozkurt, Dönüş öyküsünün her aşamasında bu soruları tekrar tekrar sorduruyor; bir cevap vermektense durumun karmaşıklığını artırıyor, güç dengelerinin toplumda neleri etkilediğini farklı örnekler üzerinden gösteriyor. Öykünün ana karakteriyle birlikte zor zamanlardan geçiyorsunuz; birlikte ferahlar gibi oluyorsunuz; ama öykü bittiğinde bu kez de içinize oturan taşı kaldırmak için hayatta nelere ihtiyacınız olduğunu sorgulamaya başlıyorsunuz. Biz, ilk adım olarak bu güzel öyküyü paylaşmayı seçtik. Keyifli dinlemeler!

Aziz Nesin’e 1956 yılında İtalya’da Altın Palmiye Ödülü kazandıran “Fil Hamdi” öyküsü şimdi Ses Olsun’da! 

İstanbul Emniyet Müdürlüğünden, bütün taşra vilayetleri Emniyet Müdürlüklerine çekilen bir telgrafla “Fil Hamdi” lakabında birinin arandığından bahsedilir bahsedilmez bir cadı avı başlar. Her yerde Fil Hamdi’ler bulur memurlar. Aziz Nesin’in öyküyü yazmasına esin kaynağı olan dolandırıcı Ahmet Hamdi Ersiper olayı, bizlere Nesin’in o güzel mizah anlayışla koca bir Türkiye portresi çiziyor. 

Keyifli dinlemeler!

22 Ocak 2018’de kaybettiğimiz büyük usta Ursula K. Le Guin’in “Sınırda” yazısı Ses Olsun’da!

“Medeni olan ile barbar olan arasında, anlamlı olan ile anlamsız arasında sınırlar varsa da bunlar ne bir harita üzerindeki çizgilerdir ne de yeryüzünün bölgeleri. Sadece zihnin sınırlarıdır.” diyen Le Guin, eşikten ve hudut bölgelerinden bahsederken kendi sınırına doğru götürdüğü biz okurlarına  yazının ve sınırın tüm taraflarını açıkça gösteriyor.

Herkesin bildiği bazı gerçekler, dile gelmez, yok sayılır. Görünmez olduğu sanılır, kimse bahsetmez kimse görmez. Haney’in görünemediği gibi. Oysaki o karanlık odada, bir şeyler fısıldayıp sizi başka bir insan yapan ilk kişidir Haney.

“…herkese anlatmalıyız, yaşatabildiğimiz kadar yaşatmalıyız onu.” diyen birileri Haney’in öyküsünü duyurur bize. Tahsin Yücel, kitabına da isim vermiş, ince ince dokuduğu öyküsüyle, Ses Olsun’da.

"Hişt, hişt!" Öykücülüğümüzün usta ismi Sait Faik’in en sevilen öykülerinden biri, şimdi Ses Olsun’da! 

Alemdağ'da Var Bir Yılan kitabında yer alan ve büyüsüyle daha ilk satırda okuyanı teslim alan öykü, bir “Hişt!” sesiyle, bize çalılıkların arkasındaki şeyleri gösteriyor. O çalılıkların arkasında hayvanlar, renkler, doğa ve aslında bir hayat var. Her zamanki büyüsüyle bize sesleniyor Sait Faik. Koca bir hayatı bize göstererek. 

Keyifli dinlemeler!

Neslihan Önderoğlu'nun kendi yazdığı öyküler içinde en sevdiklerinden biri Kestane Ağacı ve şimdi Ses Olsun'da! 

Mevsim Normalleri kitabında yer alan Kestane Ağacı; kesik kesik cümleleri ile bize çok farklı bir öykü ortamı sunmakla kalmıyor, bizi içine de çekiyor. Metnin ritmi, karakterlerin seslenişleriyle ve diğer detaylarla öyle bir uyum içerisinde ki öykünün hissettirdiği her bir duygu o döngünün içinde tutuyor okuru. Bu da yalnızca güçlü yapmıyor, onu aynı zamanda “gerçek” kılıyor.

Dar, havasız bir odaya girecek, orada sürprizlerle karşılaşacaksınız; hazır olun. Keyifli dinlemeler! 

Onur Çalı’nın Yakamozdan İnsan öyküsü Ses Olsun’da!

Yakamozdan İnsan, duru, son derece temiz bir öykü. Öyküyü okurken de dinlerken de olayın içinde, mekanın ortasındaymışsınız gibi geliyor. Onur Çalı bunu yaparken, süslü cümlelere abartılı kelimelere başvurmuyor. Dilin yarattığı ortam bu sayede tanıdık geliyor. Öyküde geçen cümleleri içinizden tekrar ediyorsunuz.

Keyifli dinlemeler...

Yergoviç, kuşatma altındaki insanları, ortamları kusursuz bir olgunlukla çıkarıyor okur karşısına. Yazdıklarının bu yönü, duygu sömürüsü örneklerinin bolca olduğu edebiyatta, başka bir noktaya taşıyor onu. Savaşın, “dil”i “ses”i yok ettiği bir ortamda savaşı güçlü bir biçimde anlatıyor. Onun öykülerinde savaş, yalnızca yıkımlarıyla değil, geride bıraktıklarıyla, hafızadaki yeriyle de sarsıcılığını sürdürüyor. 

Milenko Yergoviç’in Saraybosna Marlborosu, usulca ilerleyen, söyleyeceğini sessiz ama tesirli bir biçimde söyleyen öykülerden oluşuyor. 

Bu kez Saraybosna Marlborosu’ndan Yüzük adlı öykü Ses Olsun, dedik.

Bu kez, Polonya asıllı Alman devrimci Rosa Luxemburg’un, sevgilisi Leo Jogiches’e yazdığı bir mektup ‘Ses Olsun’ dedik. Sevimli oğlan çocuğu anlamına gelen ‘dyodyu’/‘dyodyo’ diye sesleniyor Luxemburg, Jogiches’e. Hayatlarını birbirlerinden ayrı şehirlerde, ülkelerde geçiren aşıkların dünyasına Luxemburg’un mektupları ışık tutuyor. İkisinin de hayatında vazgeçilmez olan temalar tekrar tekrar karşımıza çıkıyor bu mektuplarda; bağımsızlık ve bireysellik. Tabii bir de ikisinin de gündelik yaşamına şekil veren siyasal çalışmalar.

Luxemburg, Paris’te yayınlanan ve Rusya’ya bağlanmış olan Polonya’ya kaçak olarak sokulan Polonya Krallığı Sosyal Demokrasi Partisi’nin yayın organı “İşçi Davası” dergisi ve bu konuda yaptıkları üzerine yazdıklarına beklediği gibi yorum alamayınca hayal kırıklığına uğruyor, bunu yer yer mektuplarında dile getiriyor.

Bir ilişkiyi sürdürmeye sağlayanlar kadar imkansız kılan durumları da sorgulatan Sevgiliye Mektuplar’dan, Otuzuncu Mektup “Ses Olsun’da. Keyifli dinlemeler!

“… gerçekte kimsenin yaşayamayacağı ama herkesin kitaplarda bulabileceği o öteki hayatlar dışında sığınabilecek neyimiz var?"

Bu kez, yakın zamanda Behçet Necatigil Şiir Ödülü’nü alan Şavkar Altınel’in, kitaplar üzerine yazdığı bir köşe yazısı Ses Oldu. Benzer yazılarının bir araya getirildiği kitaba da ismini veren bu metin, okura kitaplar üzerine durmaksızın sorular yöneltiyor, Altınel’in kendi cevaplarına dair ipuçları veriyor. 

Sizce, kitapların aldayıcı olduğunu bile bile neden okumaya devam ediyoruz (ya da dinlemeye :))?