Po kilkuletniej konserwacji do kościoła Mariackiego w Krakowie wróciła w całości późnogotycka nastawa ołtarza głównego, dłuta Wita Stwosza. Pozorny pentaptyk z nieruchomymi skrzydłami zewnętrznymi zachwyca bogactwem dekoracji, dynamiką twardo łamanych szat oraz ekspresją żylastych rąk i pomarszczonych twarzy – ale także zawiera innowacyjne rozwiązania ikonograficzne, a całość tworzy skomplikowany program teologiczny, podkreślający rolę Marii w dziejach zbawienia. Co wyjątkowego jest w głównym przedstawieniu Zaśnięcia i Wniebowzięcia Marii? Skąd wzięła się opowieść o pocałunku Joachima i Anny? Dlaczego zmartwychwstały Chrystus spaceruje z łopatą?