Πόσοι έχουν απομείνει να πιστεύουν ότι αυτό που ζούμε είναι Δημοκρατία; 51 χρόνια μετά από την «αποκατάσταση» της , το ερώτημα «τι είναι δημοκρατία» , παραμένει επίκαιρο ,αναζητώντας ταυτόχρονα μια απάντηση αλλά και δράση για να υπάρξουν αλλαγές ριζικές σ’ αυτό που ζούμε.Ο καθηγητής Γιώργος Κοντογιώργης με το βιβλίο του «Τι είναι Δημοκρατία», απαντά με καταιγιστικό τρόπο.Ο κ.Κοντογιώργης για την «παραμόρφωση» της Δημοκρατίας, εξηγώντας ποιο είναι το πραγματικό της πρόσωπο και το κυριότερο πως μπορούμε επιτέλους να το αντικρίσουμε.Δεν αποφεύγει να μιλήσει για την πολιτική μας καθημερινότητα και να εξηγήσει πως μια κυβέρνηση που αποδομείται από σκάνδαλα, έχει κατορθώσει να «ξεδοντιάσει» όπως λέει την αντιπολίτευση.«Ο πυρήνας του καθεστώτος είναι η τριμερής διακυβέρνηση που εξαρχής πήρε τη ΝΔ και ήρθε στην εξουσία με Μητσοτάκη-Βορίδη-Γεωργιάδη. Οι μεν αγκάλιασαν το δεξιό ακροατήριο και ο Μητσοτάκης έκανε το ΠΑΣΟΚ κυβέρνηση»…Όπως λέει ο κ.Κοντογιώργης λέει πως το σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ, αναδεικνύει σε τι κράτος ζούμε: «Το κράτος είναι ένας διαφθορέας κι έρχεται ο κ.Γεωργιάδης και μας λέει ποια ευρωπαία εισαγγελέας, δεν έχει κανένα δικαίωμα, έχουμε ένα Σύνταγμα που μας έχει κατοχυρώσει τόσο πολύ που δεν μας αγγίζει κανένας, ότι λεηλασία κι αν κάνουμε»Το βιβλίο του κ. Κοντογιώργη, διαπραγματεύεται την έννοια, τα προαπαιτούμενα και τον χρόνο της δημοκρατίας για να αποδείξει ότι δεν υπήρξε υπόθεση ενάμιση αιώνα, αλλά ιστορικό βίωμα του ελληνισμού από τον 5ο αιώνα π.Χ. έως τις παρυφές του 20ού αιώνα.Γιατί η νεοτερικότητα απέρριψε τη δημοκρατία και απέληξε να ορίζει ως δημοκρατία την εκλόγιμη μοναρχία, που δεν συγκεντρώνει ούτε τις προϋποθέσεις της αντιπροσώπευσης; Πώς πείσθηκαν οι κοινωνίες ότι ζουν στον χρόνο της δημοκρατίας και ότι η εναλλακτική επιλογή είναι η αυταρχική παρέκκλιση;Στις σελίδες του βιβλίου η δημοκρατία εξετάζεται σε παραβολή με συναφείς έννοιες, όπως η αιρετή μοναρχία, η αντιπροσώπευση, η ελευθερία, η ισότητα, η δικαιοσύνη, η ολιγαρχία, η αναρχία, η τυραννία, το έθνος και οι διεθνείς σχέσεις για να καταδειχθεί η διανοητική πλεκτάνη της νεοτερικότητας σε βάρος της επιστημονικής γνώσης. Ο αναγνώστης θα αντιληφθεί ότι η δημοκρατία δεν είναι προϊόν της φαντασίας ή ουτοπία, αλλά φυσικό φαινόμενο που μέλλεται να ακολουθήσει την αιρετή μοναρχία και την αντιπροσώπευση σε αναζήτηση μιας ισορροπίας μεταξύ του «κεφαλαίου» και της κοινωνίας.Η τεχνολογία της επικοινωνίας θα αποτελέσει, εν προκειμένω, το έδαφος για την οικοδόμηση της δημοκρατίας, δηλαδή τη νέα Πνύκα, στην οποία η κοινωνία των πολιτών θα θεσμηθεί σε δήμο της πολιτείας.