Σε μια ήσυχη γειτονιά των Βρυξελλών, ζούσε απαρατήρητος, υφαίνοντας το σκοτεινό του σχέδιο. Όσοι βρίσκονταν κοντά του τον ακολουθούσαν πρόθυμα, ανυποψίαστοι ότι η αγάπη και η αφοσίωση ήταν όπλα στα χέρια του. Η χειραγώγηση ήταν η τέχνη του—η σιωπή, η ασπίδα του. Σκιές συγκεντρώνονταν γύρω του, κρύβοντας ανείπωτες πράξεις, ξετυλίγοντας ζωές, κομμάτι-κομμάτι. Αλλά το σκοτάδι αφήνει ίχνη, διαμελισμένα μέλη.... ακόμη και στα πιο συνηθισμένα μέρη.