Στο ήσυχο πανεπιστημιακό τοπίο του Μίσιγκαν, μια σκιά απλώθηκε αθόρυβα. Μέσα σε μόλις δύο χρόνια, ο φόβος πήρε σάρκα και οστά· νεαρές γυναίκες εξαφανίζονταν, για να βρεθούν αργότερα νεκρές, βίαια παραμορφωμένες, εγκαταλειμμένες σαν να μην υπήρξαν ποτέ. Οι δρόμοι του Ypsilanti και του Ann Arbor γέμισαν ψίθυρους, τα βήματα έγιναν προσεκτικά, τα βλέμματα καχύποπτα. Δεν ήταν μόνο οι ζωές που χάθηκαν—ήταν η αθωότητα μιας ολόκληρης κοινότητας που σβήστηκε μέσα στη σιωπή του τρόμου.