Bijna overal waar windturbines worden gebouwd, ontstaat verzet van omwonenden. Het mechanische geluid van de draaiende wieken houdt bewoners uit hun slaap en kan leiden tot ergernis en stress. Maar windturbines veroorzaken ook zeer laagfrequent geluid: tonen die zo laag zijn dat lang niet iedereen ze hoort. De lange golven reiken kilometers ver en worden onderweg niet geabsorbeerd door de bodem, gebouwen of andere obstakels. Ook op ruime afstand van een windmolen is het geluid in woningen waarneembaar. Niet als hoorbare brom, maar wel als trilling. In hun verzet tegen de bouw van windparken wijzen tegenstanders al langer gezondheidsrisico’s van die laagfrequente trillingen, maar tot nu toe vonden zij - op enkele controversiële studies na - weinig steun in de wetenschap. Ook het RIVM achtte in eerdere rapporten het verband tussen gezondheidsschade en laagfrequent geluid niet aannemelijk. Toch vinden onderzoekers steeds meer aanwijzingen dat voortdurende blootstelling aan ‘onhoorbaar’ geluid, zoals dat van windmolens, van invloed is op de gezondheid van omwonenden. Argos peilt de stand van de wetenschap: hoe schadelijk is windmolenlawaai en bieden de Nederlandse geluidsnormen voldoende bescherming?

Meer weten?

Ga voor meer achtergronden bij deze uitzending naar de website van Argos. Je vindt daar onder andere interviews met de Deense wetenschapper Aslak Poulsen en geluidsambtenaar Jan van Muijlwijk, die van bromtonen zijn specialisme heeft gemaakt. vpro.nl/argos