Vandaag het gesprek met Daniëlle Hirsch.

Danielle is Milieu- en ontwikkelingseconoom. Ze verhuisde op 20-jarige leeftijd naar de sloppenwijken van Mexico, waar ze aan den lijve ondervond hoe onze economische realiteit heel anders is dan de theorie van de universiteit.

In de jaren 90 werkte Danielle als internationaal consultant voor lokale overheden in landen als Chili, de Centraal-Aziatische republieken en Bangladesh, maar ook voor VN en Wereldbank en Nederlandse provincies.

Ze is Directeur van milieu- en mensenrechtenorganisatie Both ENDS, lid van de ABN Amro Sustainability Advisory Board, Fellow van het Donela Meadows Sustainability Institute en maakt deel uit van de Nederlandse delegatie naar de Europese Groene Partij.

Laten we beginnen…

In gesprek met Daniëlle leerde ik:

Het mondiale zuiden is meer dan het zuidelijk halfrond, het gaat om de landen die te kampen hebben met de afhankelijkheid die gecreëerd is tijdens de kolonialisatie.

Ze kijken naar alle landen die in de mondiale economie aan het kortste eind trekken omdat we nog steeds 500 oude regels die we destijds hebben opgelegd en daar hebben veel mensen last van.

Ze ondersteunen milieuorganisaties in dat mondiale zuiden.

Ze kijken ook naar het nu en naar het later.

De rijkdom van Nederland is afhankelijk van de handelsrelatie met veel landen in de wereld.

Both ENDS ziet een economie die niet meer zo ongelijk is, waarin je handel drijft met als doel om welzijn te bevorderen.

Als je overal ter wereld welzijn bevordert dat wij in Nederland daar ook veel baat bij zullen hebben.

We kunnen als Nederland niet meer doorgaan met een extractivistische kijk op de handelsrelatie met Afrika.

We hebben een dubbele relatie met o.a. het continent Afrika, aan de ene kant ontwikkelingshulp (wij gaan ze helpen), en andere kant halen we daar veel grondstoffen, en goedkope arbeid die mede de armoede daar veroorzaakt. Aan de ene kant willen we helpen en aan de andere kant zijn we niet bereid om de oorzaken aan te pakken.

Als je heel cynisch bent kun je denken dat het klimaat voor Nederland een business model is. Aan de ene kant veroorzaken we problemen en anderen kant verdienen we geld met het opvangen van de effecten van die problemen.

Nederland is de grootste importeur in Europa van soja uit Zuid Amerika.

De landbouwsector is veel meer dan alleen voedselproductie, de handel die door onze havens gaan, soja voor diervoeding en palmolie dat voor veel producten wordt gebruikt.

Veel van de voedselproductie is ook nog eens bulk zoals vlees, aardappelen en tomaten gaat naar het buitenland.

Economie gaat over de verdeling van schaarste. Welke keuzes moet je maken op het moment dat je niet genoeg hebt voor alles dat je wilt doen. De mechaniek om schaarste te verdelen is geld.

We hebben genoeg, maar we verdelen het op zo’n manier dat we schaarste creëren

Ze is een tegendenker en reageert telkens weer vanuit de gedachte, wat vertellen ze me hier nu.

Wij zijn de één procent. Wij moeten dingen veranderen.

Wij zijn in Nederland zo gewend geraakt aan het idee dat we het als individu moeten oplossen, dat we het kwijt zijn om op zoek te gaan naar gelijkgestemden en om ons te organiseren.

250 topeconomen uit Nederland deden in het Financieel dagblad een oproep aan de overheid om te stoppen met fossiele subsidies.

Nederland heeft een grote ecologische voetafdruk en we zorgen voor een slechte verdeling van rijkdom.

Het lonkend perspectief is een Nederland met die invloed en al die kennis die we hebben de wereld mooier helpt maken. 

We hebben in het hier en nu ook voor onszelf echt nog wat te doen.

Both ENDS is een milieu en mensenrechten organisaties omdat je groen en sociaal niet los van elkaar kunt zien.

Both ENDS is gestart met geld van het ministerie van VROM met als opdracht versterk de milieubewegingen in het mondiale zuiden. Nu komt de helft van het budget van ministerie van Buitenlandse Zaken,