Wojciech Bonowicz: „Moje doświadczenie z Broniewskim, bardzo wczesne, to oczywiście wiersz »Bagnet na broń«, który właściwie, gdyby go dzisiaj przetłumaczyć na ukraiński, byłby narodowym wierszem za naszą wschodnią granicą. Bo o czym jest ten wiersz? O tym, że są w ojczyźnie rachunki krzywd, ale teraz trzeba stanąć do obrony”.