De watersnoodramp uit 1953 is de grootste natuurramp uit de twintigste eeuw in ons land. In de nacht van 31 januari op 1 februari dat jaar, braken de dijken tijdens zware storm en kwamen Zeeland en delen van Brabant en Zuid-Holland onder water te staan. 1836 mensen en tienduizenden dieren verdronken en duizenden huizen en gebouwen werden verwoest. Lang was het verhaal van die ramp vooral een verhaal van slachtoffers en helden.

Tot Kees Slager dertig jaar geleden een nauwgezette kritische reconstructie van de gebeurtenissen maakte en te boek stelde. Naast Kees Slager is Ria Geluk te gast, die de ramp als kind op Schouwen-Duivenland meemaakte en initiatiefnemer was tot de oprichting van het Watersnoodmuseum ruim 20 jaar geleden. Een gesprek over de ramp, de afwikkeling ervan en de stand van zake op dit moment. Kan met de klimaatverandering van nu de geschiedenis zich herhalen?