PATREON 👉 https://www.patreon.com/bozegeestenpodcast

Vorige maand kwam ik collega Erik Vlasblom tegen bij het humorfestival The Funniest Festival Ever. Als componist, arrangeur en pianist, onder andere van Toon Hermans en Robert Long, heeft hij de rol van humor in de wereld van de kleinkunst de afgelopen decennia van binnenuit zien veranderen. 

We kwamen te spreken over het recensenten-debat - een van de geprogrammeerde festival-onderdelen. Onderling waren er wel degelijk verschillen tussen de recensenten die op het podium vertegenwoordigd werden, toch leken ze stuk voor stuk te spreken vanuit dezelfde specifieke taartpunt binnen het cabaretlandschap. Allemaal beoogden ze een weging in termen van maatschappelijke relevantie en moraliteit. 'Wij zijn opiniemakers,' zei een van hen waarmee de sturende rol van recensenten met een gevoel van urgentie, belang en relevantie naar voren werd gebracht. Het leek wel een blinde vlek waarbij niemand de kunstwerken nog langer leek te kunnen bekijken op basis van wat die kunstwerken zijn, alleen vanuit wat die werken zouden moeten zijn. 

Die strikte weging in termen van moraliteit wordt gerechtvaardigd met allerlei nieuwe emancipatoire stormen zoals het racisme-debat, het seksisme-debat en de lgbtq-beweging. De ironie is, dat diezelfde vrijheden decennialang werden uitgevochten door juist gebruik te maken van het vrije woord en de vrijheid van de kunstenaar, en niet door hem te beknotten. 'Toen Robert Long openlijk over homoseksualiteit ging zingen in "Vroeger of later" (1974) werden er kamervragen gesteld, omdat zijn teksten kwetsend waren voor het streng gelovige deel van Nederland. Gelukkig oordeelde men toen al: wie er zich ook gekwetst voelt, de tekst, grap, roman, cartoon moet altijd gemaakt kunnen worden. Het probleem ligt mijns inziens altijd bij de "gekwetsten" en niet bij de maker.'

In het gesprek bespreken we hoe recensenten destijds ook Toon Hermans altijd weer hard bleven aanpakken, en zijn bijdrage aan deze specifieke kunstvorm stelselmatig hebben onderschat. Ook bespreken we de controversiële werkwijzen van onder andere Robert Long en Gerard Reve in de jaren zestig en zeventig, en hoe zij de vrijheid van de kunstenaar optimaal hebben gebruikt om de beklemmende morele kaders waarbinnen zij dienden te functioneren juist te doorbreken.

***

👉 Steun het kanaal via Patreon:  

👉 Steun het kanaal via Petje af:  

👉 Volg het debat op Instagram:

👉 SUBSCRIBE op het YouTube-kanaal en krijg notificaties van de nieuwste aflevering: https://www.youtube.com/channel/UC7NxD1gugqog0fzMOAflOKA?sub_confirmation=1

***

De website van Erik Vlasblom:

Erik Vlasblom op Facebook:

***