Te gast is rector-bestuurder en leiderschapsauteur Willem de Vos. We spreken naar aanleiding van Weetnietkunde, een boek dat hij samen schreef met Marian Timmermans.

Willem vindt een houding van bedachtzaamheid veel belangrijker dan suggereren dat je als leidinggevende alles weet. Wie doet alsof hij de waarheid in pacht heeft, stopt volgens hem met leren en nieuwsgierig zijn. Als je niet-weten echter praktiseert, leer je daarmee de vaak zo onzekere en ongemakkelijke werkelijkheid te aanvaarden en te zoeken naar betekenis in plaats van eenzijdig te streven naar controle en geluk. 

Je wordt volgens Willem ook veel gelukkiger als je de zgn. ambetanterikheden van het leven accepteert. Dit is een Vlaams woord dat hij overneemt van Dirk de Wachter, dat zoiets betekent als de dingen waar je van baalt. En dit geldt ook voor de zgn. vier ultieme bekommernissen, die hij leerde van Irvin Yalom: de angst voor de dood, voor de vrijheid, voor jouw uniciteit en voor de zinloosheid van het leven.

Wat het boek en Willem tot slot kenmerkt, is het gebruik van de inzichten uit groepsdynamica en de zgn. Transactionele Analyse. In ons gesprek geeft Willem daar een aantal voorbeelden van, zoals hoe een kleindochter van hem sprak als de zgn. Kleine Professor en hoe schoolleiders in coronatijden hun toevlucht kunnen nemen tot de rol van aanklager en slachtoffer.

Door het gesprek heen geeft Willem vele tips, die meestal gericht zijn op zelfinzicht. Willem vindt ook dat je jouw rol als leidinggevende juist moet invullen vanuit wie jij bent als persoon. Leidinggeven lijkt daarin voor hem op ouderschap. Je moet kunnen luisteren, kunnen troosten, fouten durven maken, niet alles zeker willen weten en jezelf willen geven als persoon, zonder overigens je paniek en je bagage uit het verleden.

Deze podcast is mede mogelijk gemaakt door ATTC, schoolleidersopleiding in Hilversum en Arkade onderwijsadvies.