Jedną z ulubionych technik szkliwienia stosowaną przez Henryka Lulę, jest wykańczanie  powierzchni naczyń srebrnym szkliwem redukcyjnym. Dla uzyskania takiego efektu w ceramice tradycyjnie stosowano roztwór azotanu srebra, ale lustrzany efekt, który był wynikiem takiego procesu nie satysfakcjonował artysty. Lula użył chlorku srebra, który dodał do składu szkliwa. W ten sposób uzyskiwał powierzchnie o dużej różnorodności charakteryzujące się przenikaniem plam srebra z innymi barwami.