زندگی خالي نيست؛

مهربانی هست، سيب هست، ايمان هست.

آری

تا شقايق هست، زندگی بايد كرد.

در دل من چيزی است، مثل يك بيشه نور، مثل خواب دم صبح

و چنان بی‌تابم، كه دلم می‌خواهد

بدوم تا ته دشت، بروم تا سر كوه.

دورها آوايی است، كه مرا می خواند.